بازی سیمز یک بازی نقش آفرینی محبوب در کنسولهای بازی است. اگرچه به علت وجود برخی ناهنجاریها بازی برای کودک و نوجوان مناسب نیست اما در دل بازی نکات مثبت و منفی بسیاری وجود دارد. در این مقاله مجموعهای از نکات ضروری درباره این بازی را یادآوری کردهایم. این نکات کمک خواهد کرد مواجههای فعال و موثر با این بازی داشته باشید.
سیمز میتواند یک بازی اعتیادآور و غرق کننده باشد. آزادی و تنوع انتخابها در جهان بازی، سبب شده که هزاران روش برای پیشبردن بازی وجود داشته باشد و بازی برای بازیکن برای مدت زیای جذاب بماند. همچنین به علت شبیه بودنش به زندگی واقعی و امکان ساختن خودش در بازی، ممکن است بازیکن را بهشدت غرق کند و زمان زیادی او را در بازی نگه دارد.
بازی سیمز بسیار محبوب و فراگیر است و بیشتر مخاطبان آن را دختران تشکیل میدهند. بازیکن میتواند ظاهر و شخصیت یک انسان و خانهی او را با تمام جزئیات بسازد. انتخابها، رفتارها و داستان زندگی شخصیتهای بازی در دستان بازیکن است.
اگرچه سیستمهای ردهبندی جهانی، بازی سیمز را برای بالای 12 سال مناسب دانستهاند؛ اما این بازی حاوی محتواهایی است که در فرهنگ ایرانی و اسلامی، حساسیتبرانگیز است. در فرهنگ ما، خیلی از مسائل حریمی دارند و نمایش آنها این حریم را میشکند. رابطهی جنسی وجود دارد و جزئی از زندگی است؛ اما به تصویر کشیدنش، آن هم بدون محدودیتهای اخلاقی، درست به نظر نمیرسد. در این بازی آزادی در انتخاب شریک جنسی به نمایش در میآید، معاشقه و بوسه دیده میشود و رابطهی جنسی از زیر پوشش نمایش داده میشود. برهنگی کامل در بازی وجود دارد؛ اما با سانسور است.
بازیکن سیمز آزاد است هر کاری با مخلوقات بازی کند. او درحالیکه بر مسند خدایی تکیه زده است میتواند انسانهای بازی را به جان هم بیندازد، آنها را بکشد و یا رنج دهد، روابطشان را تنظیم کند، انتخاب کند که ازدواج کنند، بچهدار شوند و طلاق بگیرند. ضمن اینکه در این بازی و افزونههای رسمی آن، هیچ اشارهای به دین، خدا و کتابهای آسمانی نشده است و در واقع به نظر میرسد که خدای بازی، همان بازیکن باشد.
روند بازی بهگونهای است که مصرفگرایی را به بازیکن القا میکند. شخصیتهای بازی جز بر روی تخت، خواب راحتی ندارند، با اجناس گرانتر نیازهایشان زودتر و بهتر برطرف میشود و اجناس ارزان زودبهزود خراب خواهند شد و حتی ممکن است حوادثی را رقم بزنند که باعث مرگ شخصیتها بشود. دسترسی به یک کمد لباس بسیار متنوع برای بازیکن وجود دارد و در هر لحظه میتواند لباسهایش را عوض کند.
این بازی، برای نوجوان مناسب نیست! اما اگر به هر دلیلی نوجوان شما سیمز بازی میکند، پیشنهاد میکنیم نظارت خوبی بر بازیکردن او داشته باشید. این نظارت میتواند وضع قوانینی برای ساعات و نحوهی بازیکردن او باشد.
ممکن است فرزندتان در بازی کارهای مختلفی را امتحان کند. شاید تلاش کند یکی از شخصیتهای بازی را بکشد. باید بدانید که این الزاماً یک زنگ خطر برای سلامت روان فرزندتان نیست و ممکن است بهخاطر کنجکاوی باشد. اما اگر از تکرار بعضی کارها در بازی نگران شدید، پیشنهاد میکنیم که مداخلهی مستقیم و تند نکنید و برای بررسی این مورد از یک مشاور کمک بگیرید.
در این بازی دنیای واقعی با تخیل آمیخته شده است. فرشتهی مرگ با شنلی سیاه و داس بلندی در دست دیده میشود، ارواح سرگردان در جهان بازی رفتوآمد میکنند و شخصیتهای بازی میتوانند با آنان ارتباط برقرار کنند.
بازیکن میتواند شخصیتهایی با ویژگیهای ناپسند اخلاقی بسازد و به آنها فرمان رفتارهای نادرست بدهد. امکان انتخاب ویژگیهایی مانند کودکستیزی، عدم تعهد، حسود بودن، بزهکاری و رفتارهایی مانند دروغگویی، جیببری، سیلیزدن و هلدادن وجود دارد. فرمانهای خشن بر روی کودکان و افراد سالمند هم قابلاجرا است. تصویری از جراحت و خونریزی در بازی وجود ندارد و شخصیتهای بازی نمیتوانند مرتکب قتل بشوند.
طبق تحقیقات، خانواده و رضایت از محیط خانوادگی بیشترین نقش را در اثرپذیری کمتر بازیکن از بازی دارد و این موضوع مسئولیت خانواده را در این مورد افزایش میدهد. اگر فرزندتان به خاطر علاقه به شبیهسازی، ساخت و ساز و یا مدیریت به سمت این بازی رفته است، میتوانید او را به سمت بازیهای دیگری در این ژانرها هدایت کنید تا از آثار مخرب سیمز در امان بماند. به عنوان مثال بازیهای Civilization, Simcity, Stardew Valley, Two Point Hospital, Farming Simulator
برخی از منابع این مقاله :
The Sims Made Me Realize I'm Ready for More In Life
بررسی نحوه هویتیابی دینی بازیکنان مونث بازی ویدئویی سیمز در تقابل با بازی
پیشنهاد میکنیم گزارش جلسه متن خوانی سیمز را نیز مطالعه کنید.
1 دیدگاه