در اوقات فراغت و تعطیلات آخر هفته تماشای فیلم یک فعالیت تفریحی آسان و کم هزینه است که میتوانید با خانواده خود از آن بهره ببرید. تنها کاری که باید انجام دهید این است که میان وعده خود را آماده کنید و فیلمی متناسب با سن کوچکترین فرد خانواده آماده کنید تا بتوانید از مزایای آن بهره ببرید.
تحقیقات نشان میدهد که تماشای تلویزیون و فیلم با بچهها، که به آن «تماشای مشترک» نیز میگویند، طیفی از اثرات مثبت را به همراه دارد. اینکار میتواند از مهارتهای اولیه سوادآموزی پشتیبانی کند، به وجود تجربه ی مشترک کمک کند تا فرصت گفتگو در خانواده شکل بگیرد و همدلی را تقویت کند، از آنها در برابر آنچه با توجه به سلایق و اعتقاداتتان مناسب نمی دانید مراقبت کند و به مدیریت پرخاشگری پس از قرار گرفتن در معرض رسانههای خشونت آمیز کمک کند.
بنابراین با توجه به مزایای یاد شده چگونه میتوانید از آنها بهره ببرید؟ به منظور دریافت این مزایا در هنگام تماشای مشترک این نکات را با بچه های کوچکتر مورد توجه قرار دهید:
با اشاره شفاهی به بخشهای خاصی از چیزی که تماشا میکنید، به بچهها کمک کنید تا جزئیات داستان را درک کنند. این نکات میتواند شامل یک کلمه جدید عجیب، یک قسمت گیجکننده یا فقط یک جزئیات جالب باشد، مثلاً بگویید: "به کفشهای جدید براقش نگاه کن! "به لهجه او دقت کن میدانی در کجا به این شکل صحبت میکنند؟" "نگاه کن نحوه یا نوع پوشش او با بقیه فرق دارد"
به خاطر داشته باشید در هر سنی حرف زدن دائمی در حین تماشای فیلم آزاردهنده است لذا بیان خود را جز در موارد هدف دار خاص محدود کنید.
اینکار به بچهها کمک میکند در مورد توالی و علت و معلول فکر کنند. پس از تماشای نمایش، یا قبل از تماشای چیزی که قبلاً دیدهاند، بگویید: "آیا میتوانید به یاد بیاورید پس از ول شدن سگ چه اتفاقی افتاد؟" همچنین میتوانید نمایش را متوقف کنید و بپرسید: «به من بگو الان چه اتفاقی دارد میافتد؟"
از چه کسی، چه چیزی، چه زمانی، چرا، کجا و چگونه سوالاتی را بپرسید تا فرزندانتان را وادارکنید تا از کلمات جدید استفاده کنند و به آنچه که دیدهاند فکر کنند. بگو: آن کیست؟ آنها کجا زندگی میکنند؟
در مطالعهای بر روی والدینی که از تکنیک های تماشای مشترک با کودکان استفاده کردند، به این نتیجه رسیدند که این بچهها نسبت به کسانی که والدینشان از این تکنیکها استفاده نمیکردند، امتیاز بالاتری در درک مطلب و درک واژگان گرفتند.(تماشای مشترک مؤثر: یادگیری کودکان پیش دبستانی از فیلم پس از مداخله گفتگویی پرسشی؛گابریل استروز و همکاران، دسامبر۲۰۱۳ )پس اهمیت استفاده از کلمات جدید را جدی بگیرید.
از کودکان بخواهید آنچه را که میبینند به زندگی خود پیوند دهند. به عنوان مثال، "وای، آنها عصبانی هستند، شما آخرین باری که عصبانی بودید چه کردید؟" این کار به بچه ها کمک میکند تا یاد بگیرند که ابراز وجود کنند، با احساسات کنار بیایند و دیگران را بهتر درک کنند.
همچنین میتوانید موقعیتهای اجتماعی را که فرزندانتان در فیلمها تماشا میکنند را برایشان توضیح دهید. انجام این کار ارزش های اجتماعی را هم پیش روی آنها قرار می دهد که از آن ها انسانهای هدفمندتری میسازد.
اطلاعات نمایش یا چیزهایی را که فرزندانتان به آنها گفتهاند را بازنویسی کنید، جزئیات را به زندگی خودتان مرتبط کنید یا اطلاعات جدیدی به آن اضافه کنید. اینها همه راههایی برای بهبود مهارت های مکالمه، آموزش کودکان در مورد جهان و تقویت ارتباط شما هستند. بگویید: "صدای بلند، دنیل تایگر را میترساند. من هم صداهای بلند را دوست ندارم. شما وقتی صداهای بلند میشنوید چه احساسی دارید؟"
البته، لازم نیست هر برنامهای را به صورت مشترک مشاهده کنید. زمانی که نیاز به انجام کار دیگری دارید، نمیتوانید همیشه با آنها در تماشا کردن همراهی کنید. اما میتوانید این وقت را به برنامه مورد علاقه آنها اختصاص دهید تا از آن به عنوان راهی برای گفتگو با آنها در آینده استفاده کنید. یکی از بهترین وقتها برای صحبت دربارهی فیلمها هنگام صرف غذا میباشد؛ هرچند که این زمان برای تماشای فیلم به هیچ عنوان توصیه نمیشود.
در اینجا یک ماجرای نهفتهی نامطلوب وجود دارد: بچه ها علاقمند هستند که در مورد نمایشهایی که تماشا میکنند و بازیهایی که انجام میدهند زیاد صحبت کنند. هرچند این علاقه آنها به حرف زدن دربارهی فیلم کلافه کننده به نظر میرسد اما با استفاده از وقتهای گفتگو دربارهی فیلمها فرصتهایی فراهم میشود تا چیزهایی که فرزندانتان به آن علاقه دارند، مواردی که برایشان مهم است و حتی اتفاقاتی که در زندگیشان میافتد را بفهمید. ممکن است از اینکه سرانجام مکالمات شما به کجا منتهی میشود شگفت زده شوید.
مسأله اساسی برای فیلم هایی که با هم تماشا میکنید، تمرکز بر روی تناسب سنی است. تا جایی که میتوانید بچهها را از قرارگرفتن در معرض اخبار و رویدادهای مربوط به بزرگسالان دور نگه دارید. به خاطر داشته باشید که کودکان توسط رسانهها احاطه شدهاند و ممکن است وقتی شما در کنارشان نیستید، ویدیوهای نامناسب برای سنشان را ناآگاهانه ببینند. اما وقتی کودکان آنچه را که شما انتخاب میکنید میبینند، به آنها کمک میکند تا بدانند چه چیزی را قابل قبول میدانید و برای چه چیزی ارزش قائل هستید و این خود به خود پیامی را به آنها ارسال میکند. مطمئن نیستید چه چیزی را انتخاب کنید؟
برای مثال، فرض کنید، شما به ویژه نگران خشونتی هستید که در بسیاری از فیلمهای امروزی وجود دارد. اگر چنین است، در اینجا دو استراتژی برای بررسی وجود دارد. اول، فیلمهایی را بیابید که واقعاً جذاب و لذتبخش هستند و بر خشونت تکیه نمیکنند. در صحبتهایتان درباره فیلم با فرزندانتان، ضمن بحث درباره پیامهای مثبت فیلم و چیزهایی که تماشای آن را بسیار سرگرمکننده کرده است، راهی بیابید تا به عدم خشونت در آن فیلمی که انتخاب کردهاید بدون سخنرانی زیاد نظر آنها را جلب کنید.
در اینجا یک استراتژی دیگر هم وجود دارد. در اواخر دوران کودکی رقابت بین همسنها برای دیدن فیلمهای ترسناک یا خشن وجود دارد و تقریباً راه گریزی نیست. اگر تصمیم گرفتید که فرزندان شما فیلمی با محتوای وحشتناک یا خشن ببیند، جایی که صحنه های گرافیکی مبارزه بین خیر و شر را نشان میدهد، از قبل صحنه آنها را زودتر آماده کنید. برنامهریزی کنید که چگونه این صحنههای خشونت را با هم ببینید و آماده پاسخگویی به سؤالات سختی باشید که ممکن است فرزندان شما از شما بپرسند.
در ضمن به خاطر داشته باشید که در این مسیر صفحاتی مانند «کدومو» وجود دارند که راهنمایی رتبهبندی را برای والدین ارائه میکنند تا شما راحتتر به فیلمی با استانداردهای مورد نظرتان دست پیدا کنید.
در نگارش این مقاله از محتوای مقاله ای با همین عنوان در سایت کامن سنس کمک گرفته شده است.
1 دیدگاه