چطور در مورد خشونت در اخبار با فرزندم صحبت کنم؟

اگر فرزند شما در رسانه‌های اجتماعی است یا حتی فقط یوتیوب یا آپارت را تماشا می‌کند، می‌توانید مطمئن باشید که قبلاً در معرض خشونت در اخبار، قرار گرفته است. حتی اگر هنوز تلفن همراه نداشته باشد، چیزهایی را از دوستان و خانواده یا از تلویزیون، رادیو و اینترنت می‌شنود و می‌بیند. مدیریت احساسات فردی مانند عصبانیت، سردرگمی، غم و اندوه، به ویژه در مواقعی که صحبت از خشونت به میان می‌آید و تلاش برای آرامش و اطمینان دادن به فرزندان، برای همه ما به امری فراگیر و بسیار رایج تبدیل شده است.

به همان اندازه که آرزو می‌کنیم بتوانیم فرزندانمان را از بدترین چیزهای دنیا دور نگه داریم و پناهگاهی امن برایشان باشیم، به همان اندازه، اخبار ناگوار، راهی برای رسیدن به آنها پیدا می‌کنند! حتی زمانی که ما در حال بحث و مجادله کوچک لفظی هستیم، فرزندانمان منتظر پاسخی از جانب ما، برای این رفتار هستند. تنها کسانی که می‌توانند به فرزندان کمک کنند تا اخبار وحشتناک را پردازش کنند، خودِ ما هستیم.

این نکات را در مورد مواجهه فرزندانتان با اخبار خشونت‌آمیز در نظر داشته باشید:

در مورد خشونت در اخبار موثرترین راه گفتگو است.

بپرس و گوش کن. سعی کنید قبل از شروع گفتگو، درک درستی از آنچه فرزندانتان می‌دانند، داشته باشید.

• خردسالان ممکن است صحبت بزرگسالان یا بخش‌هایی از اخبار تلویزیون یا رادیو را شنیده باشند که می‌تواند ترسناک و حتی آسیب‌زا باشد.
• کودکان و نوجوانان از رسانه‌های اجتماعی، یوتیوب، تلویزیون و دوستانشان، درباره تیراندازی‌های دسته جمعی و انواع دیگر خشونت‌ می‌شنوند که باید گفت اینها همیشه منابع قابل اعتمادی برای دریافت حقایق نیستند.

دقیقا چه سوالاتی بپرسیم؟

با پرسیدن «چی شنیدی؟»، «از کجا شنیدی؟»، «درباره آن، چه می‌دانی؟» و «درباره آن چه فکر می‌کنی؟» سعی کنید احساسشان را فهمیده و درک کنید.

   

صادق و روراست باشید.

لازم نیست وارد جزئیات شوید، اما سعی نکنید چیزی را پنهان کنید. بسته به سن فرزندانتان، می‌توانید چیزی ساده و مختصر بگویید: «مردی از اسلحه برای آزار دادن مردم استفاده کرد». بچه‌ها همه چیز را از دیگران می‌شنوند، اما شما می‌خواهید که حقیقت را از شما بشنوند.

به بچه‌ها اطمینان دهید که در امنیت هستند و به برخی افکارشان پایان دهید. این مهم است که بچه‌ها (مخصوصاً خردسالان) احساس کنند که آنها و خانواده‌شان در خطر نیستند.

خشونت در اخبار را به صورت کلی توضیح دهید.

مسئله را به صورت کلی توضیح دهید و دیدگاهتان را خیلی مختصر بیان کنید. در حدود دو سالگی، بچه‌ها به مسائل پیچیده اجتماعی علاقمند می‌شوند و قادر به درک آن‌ها خواهند بود. با تکیه بر تجربه‌ی زندگی، دانش و خرد خود، می‌توانید شرایط را در مورد مسائل مربوط به خشونت اسلحه، ضرب وشتم و لفاظی‌های سیاسی برایشان توضیح دهید. کار آسانی نیست، اما این فرآیندی است که مسائل را شفاف و خالی از ابهام، خواهد کرد. برای بچه‌ها مهم است که بتوانند چیزهای منفی و ناخوشایند را درک کنند.

منابع آنها را بپذیرید، اما با پرسیدن سوالاتی از حوزه سواد رسانه‌ای، افق دیدشان را گسترده‌تر کنید. بچه‌ها اکثر اطلاعات خود را در مکان‌هایی مانند یوتیوب، اینستاگرام و اسنپ‌چت به دست می‌آورند. به آن‌ها بیاموزید در مورد آنچه که می‌بینند از خود سوال کنند: "چه کسی این را ساخته است؟"، "چرا ساخته است؟"، "دیدگاهش چیست؟"، "چه اطلاعاتی گنجانده نشده است؟ (پنهان شده است)" و "دوستانم در مورد این موضوع چه فکری می‌کنند؟" این سوالات سواد رسانه‌ای به بچه‌ها کمک می‌کند، اطلاعات را ارزیابی کنند، فراتر از تیتر یا میم فکر کنند و عمیق‌تر به موضوع نگاه کنند.

امیدبخشی. قرار گرفتن در معرض اخبار غم انگیز و ناراحت‌کننده، این قدرت را دارد که بچه‌ها را نسبت به زندگی و دنیا ناامید کند. اما اگر بدانند که خودشان می‌توانند، راهکارهایی برای کمک به دنیا داشته باشند، برای مقابله با این احساسشان، می‌تواند کمک‌کننده باشد. در مورد راه‌هایی صحبت کنید که می‌توانید مشکلات آینده را کم کنید. به طور مثال با هم بودن به بچه‌ها کمک می‌کند احساس بهتری داشته باشند و تشخیص دهند که در غم و اندوه خود تنها نیستند. همچنین انعطاف پذیری و جامعه‌پذیری که آنها در تمام زندگی خود به آن نیاز خواهند داشت افزایش می‌دهد و در واقع می‌تواند به نفع همه باشد.

چه کارهای دیگری می توانید انجام دهید؟

• ایجاد همدلی. چطور این همدلی را ایجاد کنیم. مواجهه با رسانه‌ها مانند یک تیغ دو لبه است. با قرار دادن بچه‌ها در معرض محتواهای مناسب مانند خواندن کتاب، تماشای برنامه‌های تلویزیونی و فیلم‌هایی که به مسائل اجتماعی می پردازند و در عین حال با دقت انتخاب شده‌اند، می‌توانیم به بچه‌ها کمک کنیم تا دنیا را از دیدگاه دیگران ببینند و درک کنند که دیگرانی شبیه آن‌ها نیز وجود دارند.
• درباره سخنانی که عداوت و تنفر را منتشر می‌کنند، بحث و گفتگو کنید. تحقیقات ما نشان می‌دهد که کودکان حتی بیشتر از صحنه‌هایی که نمایش‌دهنده خشونت هستند، در معرض سخنان نفرت پراکنی آنلاین قرار دارند و در سایت‌های مختلف و بیشتر توسط میم‌های اینستاگرام و یوتیوبرهای محبوب نیز، منتشر می‌شود. گاهی اوقات، به دلایل مختلف، بچه‌ها احساس می‌کنند که با این نوع ظلم و خشونت آنلاین مرتبط هستند! از مطرح کردن این موضوعات نترسید. از بچه‌ها بپرسید که با چه چیزهایی مواجه شده‌اند و درباره راهبردهای مقابله با آن صحبت کنید.
• ارتباط بین بازی‌های خشونت آمیز و خشونت واقعی را بدانید. پس از تیراندازی‌های دسته جمعی و خشونت‌های دیگری که در جامعه اتفاق می‌افتد، سیاستمداران و کارشناسان به دنبال پاسخ هستند و اغلب بازی‌های ویدیویی و سایر رسانه‌های خشونت‌آمیز را مقصر می‌دانند؛ اما حقیقت این است: برای اکثر مردم، انجام بازی‌های ویدیوییِ خشونت‌آمیز موجب نمی‌شود که آن‌ها رفتارهای غیراخلاقی داشته باشند؛ اما برای افراد آسیب‌پذیر، مانند کسانی که خشونت را در خانه‌ها یا جوامع خود تجربه کرده‌اند، رسانه‌های خشونت‌آمیز می‌تواند یکی از بسیاری از عواملی باشد که به پرخاشگری منتهی می‌شود.

مراقبت همیشگی داشته باشید.

فکر نکید با یک بار صحبت همه چیز حل خواهد شد! بلکه باید همیشه و بیشتر از گذشته در کنار فرزندانتان باشید، به واکنش آنها توجه کنید و اگر فکر می‌کنید لازم است، مهربانانه آنها را در آغوش بگیرید.

منابع و پیشنهاد کدومو

این مقاله از مطلبی با همین عنوان در سایت کامان سنس ترجمه شده است.

اگر به مباحث مرتبط با خشونت در اخبار نیاز دارید مطالعه مقاله چطور درباره اخبار با کودکان صحبت کنیم؟ و  تبیین مفهوم خشونت در فیلم و انیمیشن را توصیه می‌کنیم.

منابع و پیشنهاد کدومو

این مقاله ترجمه مقاله‌ای با همین عنوان در سایت کامن سنس مدیا آمریکا است.

اگر به موضوع روایت اخبار برای کودکان علاقه مند هستید مطالعه مطلب چطور درباره اخبار با کودکان صحبت کنیم؟ را هم به شما توصیه می کنیم.