فیلم‌های جشنواره‌ی فجر چقدر برای فرزندان ما مناسب است؟

فيلم های اكران شده در جشنواره فجر امسال از جوانب مختلفی قابلیت نقد و بررسی دارد. این بار کدومو قصد دارد همپای والدین عزیز با نگاهی تربیتی به  ارزیابی این آثار بپردازد: ‌‌ یدو +۱۲ «یدو» نوجوانی توانمند، مهربان، مسئولیت‌پذیر و شجاع است که او را الگویی مثبت و قهرمانی برای مخاطب می‌کند. این فیلم که ناهنجاری ندارد، با پیام‌های مثبت و شخصیت‌پردازی‌های موفق، «یدو» را اثری مناسب برای نوجوان کرده. صدای انفجارهای جنگ و حس ناامنی، ترس را در این فیلم شدت بخشیده است. تی‌تی؛ +14 اگرچه تی‌تی، شخصیت اصلی این فیلم، شخصیتی مثبت است که بارها مهربانی و از خودگذشتگی و صداقت نشان می‌دهد، اما ناهنجاری‌های اجتماعی نظیر خوردن مشروبات الکلی، مصرف سیگار و دخانیات، دروغگویی و ناسزاگویی در این فیلم به کرات دیده می‌شود. بنابراین دیدن فیلم «تی‌تی» برای کودکان زیر ۱۴ سال توصیه نمی‌شود.      ‌ خط فرضی؛ +17 ‌‌ داستان اصلی فیلم «خط فرضی»، ناهنجاری‌ها و خشونت‌های بسیاری دارد که در بستر خانواده اتفاق می‌افتد. دروغ، فریب، بی‌اعتمادی، سیگار کشیدن و توهین از موارد پرتکرار فیلم است. در داستانِ حاشیه‌ای این فیلم نیز به سقط جنین، حاملگی پیش از ازدواج، فرار از خانه و خودکشی اشاره می‌شود. بنابر نکات ذکر شده، این اثر مناسب سنین کمتر از 17 سال نیست. ‌ بی‌همه چیز؛ +17 ‌‌ این فیلم به کودکان و نوجوانان توصیه نمی‌شود. این فیلم سرشار از دورویی، دروغ و نفاق، کینه‌جویی و انتقام است. همچنین روابط امیر و لیلی در جوانی و رابطه لیلی با سایر پسرهای ده، دارای حساسیت‌های جدی است و ممکن است برای فرزندتان سوالاتی ایجاد کند. با توجه به نشانه‌هایی در فیلم، این روستا نماد جامعه‌ی ایران است که به چنین آفات اجتماعی دچار گشته. خوب است در مورد دروغ؛ پنهان‌کاری، دورویی و چنین رذیلت‌های اخلاقی با فرزندتان گفت‌وگو کنید. ‌ مصلحت؛ +14 ‌‌ فیلم با مضمونی تاریخی-سیاسی است. این فیلم تلاش کرده است با طرح داستانی که در اوایل انقلاب اسلامی اتفاق می‌افتد، مفاهیمی مانند عدالت اجتماعی، تندروری برخی گروه‌های انقلابی، برخورد عادلانه با گروه‌های ضد انقلاب و... را به تصویر بکشد. فیلم بیش از خشونت فیزیکی، خشونت روانی قابل توجهی دارد، پس تماشای فیلم توسط کودکان توصیه نمی‌شود. می‌توانید تماشای فیلم را بهانه‌ای برای صحبت کردن با فرزندانتان، پیرامون مسائل اجتماعی و آسیب‌های بی‌عدالتی در جامعه قرار دهید. ‌ رمانتیسم عماد و طوبی؛ +14 ‌‌ این فیلم زندگی یک زوج جوان را از کودکی تا هنگام پیری روایت می‌کند. تمرکز فیلم بر دوران جوانی و شکل‌گیری رابطه‌ی عاشقانه بین آن‌هاست و نکات خوبی را پیرامون روابط زوجین بیان می‌کند. این فیلم ناهنجاری اجتماعی قابل توجهی ندارد اما در صحنه‌هایی دعوای زناشویی نمایش داده شده که ختم به خیر می‌شود! تماشای فیلم برای کودکان و نوجوانان زیر ۱۴ سال توصیه نمی‌شود. پس از تماشای فیلم می‌توانید با فرزندان خود درباره ویژگی‌های یک رابطه سالم با جنس مخالف و روش‌های حل اختلاف در خانواده گفتگو کنید.   ابلق +17 ابلق، داستان حاشیه‌نشین‌هایی است که با فقر و تنگدستی روبرو هستند؛ اما محور اصلی داستان، تعرض و تجاوز به زنان و سکوت آنها در این آسیب‌هاست. نمایش این فیلم برای افراد کمتر از هفده سال مناسب نیست و شامل صحنه‌های پرتکراری از تعرض جنسی، دعوا و درگیری و خشونت لفظی است. اگرچه فیلم به یکی از آسیب‌های موردتوجه جامعه می‌پردازد که مخاطب آن بزرگسال است.   شیشلیک؛ +14 شیشلیک داستانی درباره نا‌برابری‌های اجتماعی و مردم حاشیه‌ی شهر است که درگیر فقر و گرسنگی هستند اما برخلاف تصور، بر اثر القائات صاحبان سرمایه به وضعیت خود راضی هستند. ناهنجاری‌ اجتماعی محصول شامل ناسزا‌گویی و شوخی‌های جنسی در لفافه است، لذا تماشای محصول برای مخاطبین زیر ۱۴ سال توصیه نمیشود.   مامان +14 «مامان» داستان زنی میانسال، که با وجود این که چند پسر جوان دارد، اما خودش سرپرست خانوار و نان‌آور خانه است و از طریق مسافر کشی روزگار می‌گذراند. خشونت این فیلم بیشتر ناظر به خشونت روانی و دعوا میان اعضای خانواده و حتی فریاد زدن بر سر مادر توسط فرزندان است. ناهنجاری اجتماعی اثر نیز با توجه به ناسزاگویی شخصیت‌های اصلی در سطح ۲ تعیین شده است. با نوجوانان خود پیرامون اهمیت احترام گذاشتن به اعضای خانواده، به ویژه مادر و نقش فرزندان بزرگسال در نان‌آوری و کمک به والدین، گفتگو کنید.   ستاره‌بازی؛ +17 ستاره بازی، داستان مهاجرت یک خانواده ایرانی به کانادا را به تصویر می‌کشد، دختر خانواده داستان زندگی خود شامل ابتلا به بیماری در کودکی، اعتیاد به مواد مخدر و طلاق والدینش را برای یک روانشناس روایت می‌کند. به علت نمایش واضح مصرف مواد مخدر، پارتی‌هایی که در آن مشروبات الکلی مصرف می‌شود و خشونت روانی غالب در فیلم(مانند استرس شخصیت اصلی در طول فیلم، اقدام به خود کشی در کودکی و...)، تماشای ستاره بازی به مخاطبین زیر ۱۷ سال توصیه نمی‌شود. ‌   منصور؛ +12 فیلم منصور داستان بخشی از تاریخ جنگ و از طریق روایت زندگی تیمسار ستاری، فرمانده نیروهوایی است. شرایط آن برهه تاریخی مشابهتی عجیب با روزگار امروز ما دارد. کشور مشغول جنگ و تحت شدید ترین تحریم‌هاست. با تماشای این فیلم باب گفت‌وگوهای بسیاری درباره ناگفته‌های تاریخ دفاع مقدس و شخصیت‌های سیاسی و نظامی وقت در خانواده باز خواهد شد. شهید ستاری به عنوان قهرمان فیلم پای تصمیم درست خویش درباره خودکفا شدن ایران برای مونتاز و ساخت هواپیما جنگی می‌ایستد، در برابر همه‌ی ناملایمات و سختی‌ها می‌ایستد و سرانجام هدف خود را به انجام رسانید.     روزی روزگاری آبادان؛+14 داستان فیلم در اوایل دهه 80 می‌گذرد، خانواده‌ای پنج نفره با چالش‌های روزمره مواجه هستند، در حین این روزمرگی یکی از موشک‌های جنگ عراق و آمریکا به اشتباه در آبادان می‌افتد و در این روزمرگی تلاطم ایجاد می‌کند. فیلم لحظات طنزی دارد که البته گاهی با ناسزا‌گویی و جدل خانوادگی همراه می‌شود. لحظاتی همراه با تعلیق و ترس نیز در فیلم وجود دارد، لذا تماشای فیلم برای کودکان توصیه نمی‌شود. درون‌مایه اصلی فیلم نمایش دشواری‌هایی است که جنگ برای تمام مردم دنیا به ارمغان می‌آورد. فیلم پیام‌هایی با مضمون اهمیت خانواده، فداکاری و صلح طلبی در خود دارد. روشن؛+17 روشن، داستان مردی است که علاقه زیادی به بازیگری دارد و همسرش به خاطر فقر و نداشتن شغل ثابت از او جدا می‌شود و برای امرار معاش و گرفتن حضانت دخترش مجبور به تن فروشی می‌شود. این فیلم به خاطر نمایش مسائلی مانند تن فروشی، استعمال مواد مخدر و خود سوزی مناسب افراد زیر ۱۷ سال نیست.   زالوا؛+16 "مسعود" تمام تلاشش را می‌کند تا با خرافه‌ی مردمِ زالاوا همراه نشود و بتواند ده را از ترس و اضطراب نجات دهد. "آمردانِ" جن‌گیر نیز برای اینکه قدرت و نفوذش را میان مردم حفظ کند، به داستان جنِ زالاوا دامن می‌زند. این فیلم با نمایش صحنه‌های ترسناک و خشونت‌آمیز، برای رده سنی کمتر از ۱۶ سال مناسب نیست. تک تیرانداز؛+12 فیلمی با ژانر اکشن درباره تک تیراندازی ایرانی که در دوران دفاع مقدس با مهارت و توانایی بالایش توانسته است تعداد زیادی از افسران و فرماندهان بعثی را با ضرب یک گلوله بکشد و به یک قهرمان ‌تبدیل شود به همین خاطر صدام جایزه بزرگی را برای سر او در نظر می‌گیرد و یک جاسوس را به اردوگاه ایران می‌فرستد. این فیلم به علت نمایش صحنه جنگ و تیراندازی خشونت بالایی دارد و مناسب کودکان بالای ۱۴ سال است. گیج‌گاه؛+14 داستان یک مربی کاراته و ادبیات است که به مادر مطلقه‌ی یکی از شاگردانش دل می‌بندد. داستان در دهه هفتاد اتفاق می‌افتد و صحنه‌های اغراق‌شده‌ای از سخت‌گیری‌های حکومت در توقیف فیلم‌های ویدیویی نمایش می‌دهد. خشونت اثر به همراه ناهنجاری اجتماعی (شامل ناسزاگویی، مزاحمت و...) موجب شده تا تماشای این فیلم را به کودکان و نوجوانان زیر ۱۴ سال توصیه نکنیم.