رده بندی سنی فیلم در امریکا چگونه کار می کند؟

اگر می‌خواهید بدانید کدام رده‌‌‌بندی‌‌ فیلم‌‌ها مناسب سن فرزندان شما است، در این مقاله معنی دقیق هریک از رده‌‌‌بندی‌‌ها و محتوایی را که اجازه می‌‌‌دهند، مشخص می‌‌کنیم.

مطمئناً فیلم‌‌ها از زمان کودکیِ ما تا به امروز تغییرات زیادی داشته‌‌‌اند، درست است؟ انیمیشن‌‌‌ها خیلی خوب شده‌‌‌اند، گاهی شبیه به زندگی واقعی به نظر می‌‌‌رسند. جلوه‌‌‌های ویژه و تصاویر ایجادشده توسط کامپیوتر باعث خلق خارق‌‌‌العاده‌‌ترین و خیالی‌‌ترین شخصیت‌‌ها شده‌اند که بسیار واقع‌‌بینانه به نظر می‌‌رسند. حتی مواردی مانند صدا، ویراش صدا و موسیقی، طی دو دهۀ گذشته بسیار بهبود یافته‌‌اند (نسبت به گذشته ده برابر بهبود یافته‌‌اند). این روزها، تماشای فیلم تجربه‌ای کاملاً متفاوت است! و همانطور که در طول این سال‌‌ها کیفیت فیلم‌‌ها تغییرکرده است، نحوۀ ارزیابی و رده‌‌بندیِ سِنّی آنها نیز تغییر کرده است. احتمالاً ما به عنوان والدین با رده‌بندی سِنّی فیلم‌‌ها آشنا هستیم و احتمالاً در زمان تصمیم‌‌گیری در این باره که آیا تماشای یک فیلم برای کودک ما مناسب است یا خیر، ترجیح می‌‌دهیم به رده‌‌بندی سِنّی فیلم‌‌ها توجه کنیم.

البته، نحوۀ رده‌‌بندیِ فیلم‌‌ها، و معنا و منظور واقعی هریک از این رده‌‌بندی‌‌ها می‌‌تواند اندکی گیج‌‌کننده باشد. لذا، دراینجا سعی داریم تا آنچه که در رده‌‌بندی یک فیلم قرار دارد را شرح دهیم و به والدین کمک کنیم تا معنا و منظور یک رده‌‌بندی را به لحاظ محتوای فیلم درک کنند.

نحوۀ عملکرد رده‌‌بندی فیلم‌‌ها در امریکا چگونه است؟

فیلم‌‌ها توسط انجمن رده‌‌بندی و طبقه‌‌بندی یا CARA، رده‌‌بندی می‌‌شوند. بدین منظور از سیستم رده‌بندی فیلم‌ها که توسط انجمن تصاویر متحرک آمریکا[2] ایجاد شده است استفاده می‌شود، سیستمی که تاریخ ابداعش به سال 1968 برمی‌‌گردد. مرکز یا بازوی رده‌‌بندی‌‌های MPAA که CARA است، متشکل از افرادی ناشناس است که سوابق، حرفه و مشاغل گوناگونی دارند.

اساساً CARA فیلم‌ها را قبل از انتشار یا پخش نمایشی یا ویدئویی آنها، بازبینی کرده و سپس براساس سیستم موردنظرشان رده‌‌بندی می‌‌کند. آنها فیلم را تماشا می‌‌کنند و با ارزیابی مواردی چون وجود کلمات رکیک، خشونت، مضامین مرتبط با بزرگسالان، امور جنسي و میزان برهنگی شخصیت‌‌ها، تصمیم می‌‌گیرند برای کدام گروه سنی مناسب‌تر است.

 

همچنین در هر رده‌‌بندی، سطوحی از محتوای قابل قبول وجود دارد. برای مثال، برای یک فیلم  PG-13[3]، وجود مقداری دیالوگ‌‌ با زبانِ مناسب بزرگسالان، خشونت و حتی تاحدی برهنگی شخصیت‌‌ها مجاز است.

رده‌‌بندی فیلم G: General Audiences (عمومی)[4]

اکثر والدین با رده‌‌بندی G (یا عمومی) بسیار آشنا هستند! فیلم‌‌های دارای رده‌‌بندی G برای همه مناسبند؛ به عبارت دیگر، تمام گروه‌‌های سنی، مجاز به تماشای این فیلم‌‌ها هستند. در این فیلم‌‌ها مضامین مخصوص بزرگسالان، خشونت، برهنگی شخصیت‌‌ها یا دیالوگ‌‌ها رکیک وجود ندارد که طبق نظر هیئت رده‌‌بندی، موجب آزرده‌‌خاطر شدن والدینِ کودکانی شوند که این فیلم‌‌ها را تماشا می‌‌کنند.

زبان استفاده شده در فیلم توهین‌‌آمیز نبوده و دیالوگ‌ها فراتر از آنچه اکثر مردم در مکالمات روزانۀ خود می‌‌شنوند نیستند و معمولاً خشونت این فیلم‌‌ها در کمترین مقدار ممکن است. فیلم‌‌های دارای رده‌‌بندی G شامل انیمیشن‌‌های بسیاری مثل: «داستان اسباب بازی‌‌ها»[5] و مجموعه انیمیشن‌‌های «ماشین‌‌ها»[6] و همچنین فیلم‌های لایواَکشنی[7] مانند «دنیای شارلوت»[8] می‌شوند.

رده‌‌بندی  PGیا تصمیم‌‌گیری با والدین[9]: ممکن است برخی از مطالب یا محتوای (جنسی و مادی) این فیلم‌‌ها مناسب کودکان نباشند

پس از فیلم‌‌هایی که در گروه G رده‌‌بندی شدند، به گروه PG می‌‌رسیم. PG مخفف "Parental Guidance" و به این معناست که والدین باید نسبت به وجود محتوای نامناسب برای کودکان در این فیلم آگاه باشند و این موضوع را مدیریت کنند.

برای فیلم‌‌های رده‌‌بندی شده در گروه PG هیچ سن مشخصی وجود ندارد، بلکه، هیئت رده‌‌بندی به والدین پیشنهاد می‌‌کنند تا قبل از اجازۀ تماشای آن به کودکان خردسالشان، آن فیلم‌‌ها را ببینند. ممکن است فیلم‌‌های PG مضامین بزرگسالانۀ بیشتری داشته باشند یا حاوی دشنام، فحش، خشونت و برهنگی شخصیت‌‌ها باشند. البته درصورت وجود هم، این عناصر به قدرکافی باجزئیات نمایش داده نمی‌‌شوند تا در رده‌‌بندی بالاتری قرار بگیرند، اما باید در مورد کودکان کوچک‌‌تر احتیاط کرد. فیلم‌‌هایی با رده‌‌بندیPG شامل «منجمد 1و2»[10]، مجموعه انیمیشن‌‌های «لِگو مووی»[11] و فیلم‌‌های قدیمی‌‌تری مانند «تنها در خانه»[12] و «هوک»[13] می‌شوند.

رده‌‌بندی PG-13 – تذکر قاطع به والدین – ممکن است مطالب و محتوای (جنسی و مادی) نامناسب کودکان زیر 13 سال را داشته باشد.

رده‌‌بندی PG-13 به این معناست که هیئت رده‌‌‌‌بندی از والدین می‌‌خواهد نسبت به اینکه به کودکان زیر 13 سال اجازه بدهند این فیلم‌‌ها را تماشا کنند، به‌شدت احتیاط کنند. فیلم‌‌هایی با رده‌‌بندیِ PG-13 نسبت به داشتن محتوای خشن، زبان رکیک، برهنگی شخصیت‌‌ها، امور جنسي و مضامین مخصوص بزرگسالان فراتر از فیلم‌‌هایی با رده‌‌بندیِ PG هستند. علاوه‌‌براین، هر فیلمی که مصرف موادمخدر را نشان دهد باید رده‌‌بندیِ PG-13 را داشته باشد.

فیلم‌‌هایی که برهنگی کمی درآنها وجود دارد نیز باید رده‌‌بندیِ PG-12 را داشته باشند، اما به‌‌طورکلی برهنگی ذاتاً وابسته به امور جنسي نیست. نمایش بیشرِ خشونت نیز ممکن است به این رده‌‌بندی نیاز داشته باشد، هرچند خشونت معمولاً بیش‌‌ازحد یا با جزئیات به تصویر کشیده‌‌ نمی‌‌شود. مطالب و محتوای (جنسی و مادی) فیلم‌‌هایی با رده‌‌بندیِ PG-13 بیشتر از فیلم‌‌هایی با رده‌‌بندیِ PG است، اما آن قدر شدید و غالب نیست که نیازمند رده‌‌بندیِ R[14] باشد. فیلم‌‌هایی با رده‌‌بندیِ PG-13 شامل بسیاری از محبوب‌‌ترین فیلم‌‌های سال‌‌های اخیر می‌شوند، ازجمله: «انتقام‌‌جویان[15]»، «جنگ ستارگان[16]» و حتی برخی از فیلم‌‌های ترسناک/هیجانی مانند «یک جای آرام[17]».

رده‌‌بندی R – محدود – بچه‌‌های زیر 17 سال باید همراه با والدین یا سرپرست بزرگسال به تماشای این فیلم بنشینند.

رده‌‌بندیِ R به این معناست که به طور کلی یک فیلم برای بزرگسال ساخته شده و روانۀ بازار می‌‌شود. فیلم‌‌هایی با رده‌‌بندیِ R بسیاری از عناصر منفی مؤثر در رده‌‌بندی –و نه همۀ آن‌ها- را دارند: استفاده از کلمات رکیک یا فحش، برهنگی، برهنگیِ جنسی، امور یا مضامین جنسی، مصرف مواد مخدر، خشونت (واقع‌گرایانه، باجزئیات، شدید یا مداوم ، ترسناک) و سایر موارد.

درحالی‌‌که ممکن است والدین به فرزندان زیر 17 سالۀ خود به‌راحتی اجازۀ بدهند در خانه، فیلم‌‌هایی با رده‌‌بندیِ R تماشا کنند، اما سالن‌‌های نمایش و سینماها به هیچ شخص زیر 17 سالی اجازۀ تماشای این فیلم‌‌ها بدون همراهیِ یکی از والدین یا سرپرست بزرگسال را نمی‌‌دهند. CARA از والدین می‌‌خواهد تا قبل از اینکه به فرزندان زیر 17 سال خود اجازه دهند این فیلم‌ها را تماشا کنند، خودشان را این فیلم‌‌ها تماشا و بررسی کنند. از فیلم‌‌های با رده‌‌بندیِ R می‌توان به این موارد اشاره کرد: فیلم ترسناک «او»[18]، فیلم‌های اقتباس‌شده از کتاب‌های کمیک مانند «ددپول»[19]، درام مخصوص بزرگسالان مانند «ستاره‌‌ای متولد شده است»[20] و حتی فیلم‌های طنزی مانند «خُماری»[21].

  پی‌نوشت:

[1] By Jayme Kennedy

[2] Motion Picture Association of America یا MPAA

[3] . رده PG-13

مخفف Parents Strongly Cautioned به معنی تذکر قاطع به والدین است که بعضی موارد برای بچه‌های زیر ۱۳ سال نامناسب است و والدین باید برای اجازه دادن به بچه‌های جوان‌ترشان به دیدن این فیلم‌ها دقت نمایند. این فیلم‌ها حاوی خشونت، سکس و برهنگی نیستند؛ فقط حاوی مقداری صحنه عشقی (سکس) معمول و مواد مخدر و دخانیات می‌باشند. ۱۹۸۴–تاکنون

[4] . رده G- عمومی

مخفف General Audience به معنی تماشاگران عمومی است که همه سنین قادر به تماشای این فیلم‌ها می‌باشند، و به این معنی است که فیلم چیزی را شامل نمی‌شود و حتی خطری برای بچه‌های جوان هم ندارد: ۱۹۶۸ - تاکنون

[5] Toy Story

[6] Cars

[7] لایو اکشن یا حرکتِ زنده نوعی فیلمسازی یا فیلم‌برداری است که به جای پویانمایی از تصویربرداری استفاده می‌کند. گاهی آثار هنری زنده را با پویانمایی ترکیب می‌کنند. لایو اکشن برای تعریف نوعی فیلم، بازی ویدئویی یا رسانه بصری مشابه استفاده می‌شود. (ویکی‌پدیا)

[8] Charlotte's Web

[9] . رده PG

مخفف Parental Guidance Suggested به معنی تصمیم‌گیری با والدین است که ممکن است مواردی برای بچه‌ها مناسب نباشد، و به این معنی است که والدین ممکن است دوست نداشته باشند بچه‌های جوانشان این سری فیلم‌ها را ببینند و ممکن است مسئله‌ای هم نداشته باشد. ۱۹۷۲- تاکنون

[10] Frozen

[11] Lego Movie

[12] Home Alone

[13] Hook

[14] . رده R

مخفف Restricted-Under 17 به معنی بچه‌های زیر ۱۷ سال باید با والدین همراه باشند یا شخص بزرگتری سرپرست آنها باشد و به این معنی است که هیئت تشخیص داده است که موارد این فیلم‌ها برای بزرگ‌سالان است و والدین بیشتر از فرزندانشان ترغیب می‌شوند که این فیلم‌ها را ببینند. همچنین ممکن است رتبه R به معنی‌های دیگری باشد، فیلم حاوی کلمات رکیک، خشونت، سکس و نمایش استعمال مواد مخدر و دخانیات است. (۱۹۶۸–تاکنون(

[15] Avengers

[16] Star Wars

[17] A Quiet Place

[18] It

[19] Deadpool

[20] A Star Is Born

[21] The Hangover