راههایی برای امنیت دانش آموزان در آموزش مجازی

مدارس از زمان شیوع بیماری همه‌‌گیرکرونا، اقدام قابل‌‌توجهی درزمینۀ تغییر‌‌جهت آموزش‌هایشان به سمت آموزش آنلاین داشته‌‌اند. متأسفانه، این جابجایی سریع، طیفی از خطرات امنیتی حضور در فضای مجازی را نیز برای دانش‌‌آموزان، معلمان و والدین تشدید کرده است.

باتوجه به تحقیقاتی که انجام داده‌ایم می‌‌دانیم که زمانی که مشارکت آنلاین درمیان هر گروه سنی افزایش یابد، قرارگرفتن در معرض آسیب‌‌های بالقوه یا رویارویی با آسیب‌‌های احتمالی نیز تشدید می‌‌یابد. کودکان و جوانان نسبت به تجربۀ آزار اینترنتی یا مشاهدۀ آزاردیدن کسی دیگر و همچنین نسبت به سایر رفتارهای سوءاستفاده‌‌‌‌گرانه، به‌‌شدت آسیب‌‌پذیرند. همچنین تماشای محتوای خطرناک یا محتوایی که از نظر سنی مناسب شان نیست، یا ارتباط با افرادی که قصد سوءاستفادۀ عاطفی، مالی یا جنسی از آن‌ها را دارند می‌تواند آسیب‌زننده باشد.

همچنین می‌‌دانیم میزان و سطح نظارت بزرگسالان درمیان خانواده‌‌ها و مراقبان یا پرستاران متفاوت است، تمام خانه‌‌ها مکانی امن برای کودکان و جوانان نیستند و دسترسی به خدمات پشتیبانی ممکن است در این زمان بسیار دشوار باشد.

بنابراین، جای تعجب نیست که طی هفته‌‌های اخیر ای سِیفتی سؤالات بسیار زیادی درمورد: «چگونه مدارس می‌‌توانند ضمن ارائۀ آموزش آنلاین، امنیت و رفاه کودکان را تقویت و حفظ کنند؟» دریافت کرده ‌‌است.

بیشتر بخوانید: تنها در خانه!

خبر خوب این است که روش‌‌های بسیاری وجود دارند که مدرسۀ شما می‌‌تواند بااستفاده از آن از خطرات پیش‌‌گیری کرده و آن‌ها را به حداقل برساند.

برای شروع کار، خلاصه‌‌ای از مهم‌‌ترین استراتژی‌‌ها و نحوۀ اجرای آن‌ها را ارائه می‌‌دهیم.

• ارزیابی خطرات امنیتی هریک از پلتفرم‌‌ها، سیستم‌‌ها یا ابزارهای آنلاین مورداستفادۀ دانش‌آموزان
• روشن‌‌سازی و دردسترس بودن سیاست‌‌ها و رویه‌‌ها و خط‌‌مشی‌‌ها برای تمام کارکنان
• صحبت با دانش‌‌آموزان و به‌‌روز نگه‌‌داشتن آن‌ها
• درجریان قرار دادن و اطلاع‌‌رسانی به والدین، مراقبان و جامعه

ارزیابی خطرات امنیتی هریک از پلتفرم‌‌ها، سیستم‌‌ها یا ابزارهای آنلاین مورداستفادۀ دانش‌‌آموزان

در شتاب برای ارائۀ آموزش آنلاین در پاسخ به همه‌‌گیری کرونا، برخی از مدارس و مقامات آموزش و پروش ممکن است فرصت ارزیابی دقیق و درست خطرات برای دانش‌‌آموزان، معلمان، مدیران مدارس و والدین را نداشته باشند. اگر در مدرسۀ شما این‌‌طور است، قبل‌‌ازاینکه هرگونه آسیبی را تجربه کنید، همین حالا مکثی داشته باشید و این کار را بکنید.

هرگونه خطرات خاص دیگری را، که ممکن است ناشی از تغییر در رویه‌‌های معمول مدرسه و انتشارات دانش‌‌آموزان و کارکنان باشد، نسبت به امنیت کودک درنظر بگیرید. آمادگی مدرسۀ خود را برای پرداختن به این مسائل بررسی کنید. ممکن است لازم باشد رویه‌‌ها و سیستم‌‌ها و خط‌‌مشی‌‌های فعلی خود را قوت بخشید. همچنین تصمیم‌‌گیری درمورد استراتژی‌‌های کاهش میزان خطرات و بهترین شیوه برای اجرای استراتژی‌‌ها نیز مهم است.

بسیاری از مدارس از ابزارهای همکاری آنلاین در واکنش به بیماری کرونا استفاده می‌‌کنند، مثلاً پلتفرم‌های ویدئوکنفرانس و سیستم‌‌های مدیریت یادگیری. این ابزارها برای محافظت از کودک خطراتی دارند که به استراتژی‌‌های کاهش اثرات و راهکارهای پیشگیرانه نیازمند است. برای راه‌‌اندازی هرچه ایمن‌تر این ابزارها و مدیریت رفتار دانش‌‌آموزان در اینترنت، به شما توصیه می‌‌کنیم منابع جدید ای‌سیفتی را بررسی کنید و نکاتی برای استفاده از ابزارهای همکاری آنلاین را بخوانید. برای مثال، آشنایی با نحوۀ بستن و خاتمه‌‌دادن به چت[1] یا گفتگویی نامناسب و همچنین نحوۀ خروج صحیح از وبینارها[2] بسیار مهم است. همچنین فهرستی مفید برای فناوری‌‌های جدید در بخش آماده‌‌سازی جعبه‌‌ابزار وجود دارد.

درحالت ایده‌‌آل، مرحلۀ بعد از ارزیابی ریسک‌‌های امنیت آنلاین مدرسه شما، تدوین و اجرای یک برنامۀ تعامل در مدرسه و همچنین یک برنامۀ فعالیت آموزشی است. البته، متوجه هستیم که همه‌‌چیز با سرعت در لحظه در حال حرکت است.

روشن‌‌سازی و دردسترس بودن سیاست‌‌ها و رویه‌‌ها و خط‌‌ومشی‌‌ها برای تمام کارکنان

حصول اطمینان از این‌‌که تمام کارکنان با سیاست‌‌ها و خط‌‌مشی‌‌ها و رویه‌‌ها و دسترسی به آن‌ها آشنا هستند بسیار مهم است. احتمالاً این رویه‌‌ها و خط‌مشی‌‌ها طیف گسترده‌‌ای از مسائل، از استفادۀ قابل‌قبول از رسانه‌‌های اجتماعی و منابع فناوری اطلاعات و ارتباطات گرفته تا سیاست‌‌های حفظ حریم‌خصوصی، استانداردهای حرفه‌‌ای، کدهای رفتاری و راهنمای گزارشگری اجباری را دربر گرفته یا پوشش می‌‌دهند.

• به کارکنان مشاوره دهید که چگونه دانش‌آموزی که در معرض آسیب قرار دارد یا پیش‌تر در فضای مجازی آسیب دیده است را شناسایی کنند و باید در گزارش حفاظت از کودک در مدرسه قرار داشته‌‌باشد.
• معلمان و مدارس همیشه باید به سازمان حفاظت از کودک مربوطه در حوزۀ اختیارات خود رجوع کنند تا راهنمایی‌‌های خاصی درمورد شناسایی و گزارشگری کودکی که در خطر آسیب، سوءاستفاده یا بی‌‌توجهی قرار دارد را دریافت کنند.
• تمامی مسئولین حکومتی استرالیایی انتظار دارند مدارس، اصول ملی سازمان‌های امنیت کودک را در راستای ایجاد فرهنگ و محیطی امن برای کودکان اجرا کنند. این اصول شامل اصل شمارۀ 8 است که به موجب آن «محیط‌‌های آنلاین و فیزیکی باید امنیت و بهزیستی را ضمن به‌‌حداقل رساندن موقعیت و فرصت بروز آسیب برای کودکان و جوانان، ارتقا بخشند».

اگر مشکلی پیش آید چه می‌‌شود؟

تمام معلمان باید بدانند اگر دانش‌‌آموزان ضمن استفاده از ابزارها و تکنیک‌‌‌‌های یادگیری آموزشی آنلاین در معرض خطر و آسیب قرار بگیرند، باید چه کاری انجام دهند. این مورد شامل آگاهی از رویۀ مدرسه برای گزارش حوادث داخل و خارجی و اطلاع‌‌رسانی به والدین و همچنین پیگیری مناسب دانش‌‌آموز و مراجعه به راه‌‌های پشتیبانی است.

اگر معلمان مسئله و نگرانی‌‌هایی دارند، باید در زمان تعامل با دانش‌‌آموزان به صورت آنلاین یا در هر زمان دیگری، یادداشت‌‌های مکتوب و سایر شواهد مانند اسکرین‌‌شات‌‌ها را نگه دارند.

کار آنلاین  – خوب است؟

کار آنلاین یک‌به‌یک (1:1) هر مدرسه را ملزم می‌‌دارد تا به‌‌دقت نیازها و شرایط خود را درنظر داشته باشد. ای سیفتی توصیه می‌‌کند که کارکنان، درصورت امکان، از تعامل 1:1 با دانش‌‌آموزان با ویدئوهای زنده یا فایل‌‌های صوتی اجتناب کنند.

ممکن است استثنائاتی نیز در این مورد وجود داشته باشد، برای مثال، کارکنان مدرسه مانند مشاوران یا روانشناسان، مشاوران شغلی یا معلمان موسیقی ممکن است به ارتباط 1:1 با دانش‌‌آموزان به صورت منظم یا گاه‌‌به‌‌گاه نیاز داشته باشند.

کار آنلاین یک‌به‌یک (1:1) هر مدرسه را ملزم می‌‌دارد تا به‌‌دقت نیازها و شرایط خود را درنظر داشته باشد.

باید به سیاست‌‌ها و خط‌‌مشی‌‌های مدرسۀ خود در زمینۀ به‌‌تنهایی کارکردن با کودک، کدهای رفتارهای حرفه‌‌ای مرتبط با آن و راهنمایی‌‌های قانونی و بخشی در این ‌‌مورد رجوع کنید.

سایر تضمین‌‌ها برای کار 1:1 با دانش‌‌آموزان ممکن است شامل اطمینان از موارد زیر باشند:

   

• زمان‌‌بندی و مستندسازی شفاف
• مجوزِ مدیر مدرسه
• رضایت والدین، و ترجیحاً یک فرد بالغ مسئول در خانه در آن زمان
• درصورتی‌‌که شرکت‌‌کننده نگرانی‌‌هایی درطول جلسه دارد یک شخص برای برقراری تماس دردسترس او باشد

صحبت کردن با دانش‌‌آموزان، به‌‌روز نگه‌داشتن آن‌ها

اطمینان حاصل کنید دانش‌‌آموزان، راهنمایی واضح و انتظارات رفتاری مشخصی برای یادگیری آنلاین دریافت می‌‌کنند. این‌‌ها باید شامل موارد زیر باشد:

• نحوۀ ایجاد یک فضای مناسب برای یادگیری خوب در منزل
• زمان تماس با معلم و برنامۀزمانی کلاس‌‌ها
• پروتکل‌‌هایی برای تعامل با معلمان و سایر دانش‌‌آموزان به صورت آنلاین
• درصورتی‌‌که دانش‌‌آموزان مشکلی داشته باشند، رویه‌‌هایی برای پیگیری آن‌ها
• درصورتی‌‌که نتوانند انتظارات را برآورده کنند، عواقب این موضوع مشخص باشد
• زمانی‌‌که مشکلی پیش‌‌بیایید، مسیرها و راه‌‌های پشتیبانی و حل آن

درجریان قرار دادن و اطلاع‌‌رسانی به والدین، مراقبان و جامعه

نحوۀ اطلاع‌‌رسانی به والدین، مراقبان و جامعه درمورد پیشرفت و تحولات مدرسه بدون هرگونه اغراق و گزافه‌‌گویی را بیاموزید. اطلاعات مهمی را ارائه دهید که والدین باید برای پشتیبانی امنیت آنلاین در خانه از آن مطلع باشند. این امر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تعیین انتظارات مشخص برای دانش‌‌آموزان و والدین و مراقبان
• مشاوره درمورد تنظیم فیلترها و تنظیمات حریم‌‌خصوصی
• توضیح درمورد چگونگی نظارت بر فعالیت و یادگیری دانش‌‌آموزان
• برقراری ارتباط منظم درمورد امنیت آنلاین

مدارس همچنین می‌‌توانند اطلاعات و منابع بسیار زیادی را به اشتراک بگذازند که مبتنی بر شواهد هستند و مخصوص والدین و مراقبان طراحی شدند.

بَعد از این چیست؟

ما در زمان زندگی می‌‌کنیم حتی زمانی‌‌که مزایای استفاده از فناوری دیجیتال، ازجمله توانایی یادگیری و آموزش از راه‌‌دور هرگز مشهود نبوده است. درحال‌‌حاضر، دسترسی دیجیتال یکی از مؤلفه‌‌های اصلی حقوق بشر کودکان و جوانان است و اکثر تعاملات آنلاین آن‌ها مثبت و سازنده است و حامی رشد اجتماعی، روابط و آموزش آن‌هاست.

این مطلب را کلی بریتنِل و آماندا دِی، در وبسایت ای‌سیفتی منتشر کرده‌اند و «کدومو» آن را به فارسی ترجمه کرده است.

[1] . chat

[2] . webinars