چگونه فردی خوشبین را در دنیای بدبینانه پرورش دهیم؟

اگر سرگرم تربیت فرزندتان هستید بدانید که به‌خاطر چرخه رسانه‌ای شبانه روزی، رسانه‌های اجتماعی، تبلیغات موبایلی (و حتی  اینستاگرام و یوتیوب) آنها سرنوشت بدی دارند و در ابهام زندگی می‌کنند. جهانی که آن‌ها در آن زندگی می‌کنند در نظر بگیرید: آمار خودکشی افزایش یافته، آزار و اذیت اینترنتی شایع است، بنابراین قابل درک است که اگر شما هر روز شاد نباشید و کودکتان را به آینده امیدوار نسازید.

اما تسلیم این وضعیت نشوید. بر خلاف انتظار، هر چند رسانه و تکنولوژی عامل بدبینی جمعی است، اما برای غلبه بر آن نیز نقش تعیین کننده ای دارد و اینکه از آن هوشمندانه استفاده کنیم و بدانیم که چه موقع باید آن را کنار بگذاریم. در این قسمت ما 6 روش برای یافتن نکات مثبت در این شرایط نابسامان است:

همه چیز را مد نظر بگیرید

اگر در مکانی از جهان، فاجعه ای رخ دهد، هر بار که تلویزیون را روشن می‌کنیم، به رسانه‌های اجتماعی خود وارد می‌شویم، اعلان‌های موبایل مان را بررسی می‌کنیم یا از کنار دکه روزنامه فروشی رد می‌شویم که تیتر احساس برانگیزی در رابطه با این خبر نوشته است، یاد و خاطره آن فاجعه برایمان زنده می‌شود. اما کودکان ارتباط میان منابع، ضامن‌ها و مخاطبان را نمی‌فهمند. نحوه واکنش شما به اخبار، در تجزیه و تحلیل  کودکان از اخبار تأثیر می‌گذارد. به کودکتان توضیح دهید تا بفهمد که پر سرو صدا ترین رسانه‌ها، بیشترین شنونده را به خود جذب می‌کنند.

وقتی شما چیزی را آنگونه که هست بنمایانید کودکان یاد میگیرند با ترس خود مقابله کنند و امیدوار شوند.

راجع به چیزی که نسبت به آن مسرور هستید صحبت کنید.

کودکتان را طوری تربیت کنید که با روحیه شکست مقابله کند. اگر کودکتان با شرایط دشوار دنیا دست و پنجه نرم کند، شخصیتش تقویت می‌شود. فرصتی را تعیین کنید تا چیزهایی که شما بابت آن سپاس‌گزارید را نشر دهید. آنها را تشویق کنید تا در برابر موانع مقاومت کنند و دلسوز دیگران باشند.

تحقیقات نشان می‌دهد که ابراز قدردانی، مردم را شادتر می‌کند.

با اخبار جعلی بجنگید

بسیاری از کودکان می‌گویند که تفاوتی میان محتوای آنلاین واقعی با جعلی را تشخیص نمی‌دهند(نمی‌توانند تشخیص دهند). پریشانی، تردید، عدم اعتماد! با وجود اینها نمی‌توان خوشبین بود. اما کودکان ابزاری برای مقابله با اخبار جعلی دارند. آنها با استفاده از ابزارهای بررسی حقیقت می‌توانند به واقعیت دست یابند(یا حداقل ناراستی آن را بفهمند). اگر آنها نتوانند درباره صحت یا سقم مطلبی تحقیق کنند می‌توانند از انتشار آن امتناع کنند تا در نشر اخبار غلط سهیم نباشند. آنها می‌توانند چنین مطالبی را مشکوک بنامند.

اگر خودتان حقیقت را بررسی کنید به شما قدرت میبخشد.

مقابله با آزار و اذیت اینترنتی

به کودکانتان آموزش دهید که در مقابل این آزار و اذیت‌ها توقف نکنند. هر گاه ببینند که شخصی مورد آزار و اذیت می‌شود -مثلا در شبکه‌های اجتماعی یا بازی‌های آنلاین- کنار نایستند. هر چند نباید خودشان را به خطر بیندازند اما می‌توانند کارهای زیادی برای حمایت از افرادی که اذیت شدند انجام دهند. آنها می‌توانند این آزار و اذیت اینترنتی را گزارش کنند، برای حمایت از او به پا خیزند یا تنها به ارسال پیام خصوصی به فرد اذیت شده نشان دهند که فردی هست که برایش مهم است که آزار نشود. خنده آور نیست. وظیفه همه است که اینترنت را فضایی سازنده نگه دارند.

ایستادگی در برابر آزار و اذیت اینترنتی نشان می‌دهد که شما معتقدید که می‌توانید تغییر ایجاد کنید.

از سخنان نفرت انگیز پرهیز کنید

ناشناس بودن در فضای آنلاین ممکن است عواقب ناخواسته‌ای به همراه داشته باشد. برای مثال چون مردم ترسی از شناخته شدن ندارند فکر می‌کنند که می‌توانند نفرت آمیز صحبت کنند یا اینکه تصاویر توهین آمیز منتشر کنند. ممکن است کسی آن‌ها را نشناسد اما این توهین، بدون قربانی نیست. هر چند سازمان‌ها افرادی را که مطالب توهین آمیز پخش می‌کنند مجازات می‌کنند، نباید منتظر ماند تا این کار را انجام دهند. سخنان نفرت انگیز به مردم آسیب می‌رساند، باعث می‌شود محیط اینترنت منفی شود و گاهی اوقات نیز به عنوان درخواست کمک از سوی فردی است که در شرایط بحرانی قرار دارد. توضیح دهید که چگونه سخنان با نفرت انگیز روبرو می‌شوید: به آن‌ها جواب ندهید، دسترسی افرادی که چنین کاری می‌کنند را قطع کنید(آنها را بلاک کنید)، مجرمان را معرفی کنید و محتوای آن‌ها را نشر ندهید.

اگر کودک شما تنها بتواند بر یک فرد تأثیر بگذارد  تا فضای منفی را تغییر دهد، در این صورت آن فرد نیز بر دیگری اثر می‌گذارد و الی آخر!

برای مدتی توجه خود را به دنیا معطوف کنید

از کودک و همسر خود -اگر همسر دارید- نگهداری کنید و بقیه چیزها را رها کنید. اگر همه آنها پشتیبان شما باشند شما هیچ چیز از دست نداده اید. صرفا در کنار هم بودن، چه به مطالعه بگذرد یا یک ناهار بدون وسایل ارتباطی، یا اینکه راجع به یک موضوع صحبت کنید شما را سرحال می‌آورد و به کودکانتان این پیام را می‌رساند که حفظ ارتباط با خانواده از هر ارتباط دیگری مهم‌تر است. متخصصان به این کار توصیه می‌کنند چون اخبار بد می‌توانند طاقت فرسا باشند. و اگر برای بزرگسالان اینقدر سخت است تصور کنید که کودکان در مقابل این همه هجمه چه واکنشی نشان میدهند.

با مدیریت رسانه‌تان و وقت گذاشتن برای خانواده شما به کودکتان نشان می‌دهید که این مساله مهم است.

این مطلب را سایت کامن سنس مدیا منتشر کرده و کدومو آن را به فارسی ترجمه کرده است.