پستهایی را که احساسات منفی ایجاد میکند حذف کنید و چیزهایی بارگذاری کنید که روحتان را تغذیه میکند.
شما آن دختر را در تلویزیون میشناسید، کسی که عکسهای اینستاگرامش حتی بدون فیلترهای زیباکننده هم فوقالعاده به نظر میرسند؟ آن خواننده عالی در تیکتاک را که آدم باور نمیکند فقط 14 سالش باشد چطور؟ یا آن بچهای که استوریهای اسنپچت او درباره جشنواره موسیقی کوچلا 500 بیننده داشت. همین الآن ممکن است بچههای شما دنبال کننده افرادی شبیه اینها باشند. روی هر جزئیاتی وسواس به خرج دهید و در موردش به نوعی بترسید!
البته دنبال کردن و تماشای افراد ثروتمند، مشهور و آدمهای سطحی جذاب چیز جدیدی نیست اما رسانههای اجتماعی میتوانند این دلبستگی را به جاهای باریک و تاریکی برسانند! این احساسات به اندازهای است که برخی پزشکان آن را «اختلال اضطراب رسانههای اجتماعی» مینامند. همچنین چیزی که بیشتر بچهها در این فضا دارند بیشتر شبیه « ترس از از دست رفتن» است که روی هورمون استروئید اثر میگذارد. از آنجایی که سخت است که ببینید فرزندتان در یأس و ناامیدی است، راه حل خوبی وجود دارد که نیازی به این ندارد که همه رسانههای مجازی را ببندید: فقط به فرزند خودتان کمک کنید صفحات شبکههای اجتماعیشان را پاکسازی کنند.
مقایسه خود با دیگران در سنین کودکی و نوجوانی طبیعی است و برای بیشتر بچهها استفاده از شبکههای همکاری طبیعی است. با اینکه چیزهای خوب بسیار زیادی وجود دارد که بچهها میتوانند از اینترنت به دست بیاورند اما گاهی ترکیب موجود میتواند منجر به بازخوردهای منفی شود که باعث فرسایششان شود. بسته به اینکه چه کسانی را در اینترنت دنبال میکنند و در زندگیشان چه خبر است، مجموع ارزیابیای که آنها از خودشان دارند میتواند از یک فرد آرزومند تا یک منتقد جدی متغیر باشد. آرزومند به این معنی که آرزو میکند شبیه کسی باشد که میبیند و منتقد به این معنی که با خودش بگوید من چه مشکلی دارم که نمیتوانم مثل اینها باشم. حتی عزت نفس بچههایی که میدانند کِی لپتاپشان را ببندند و کار دیگری انجام دهند نیز ممکن است آسیب ببیند و کسانی که بیشتر اهل خود انتقادی (انتقاد از خود) هستند خطر جدی اضطراب و افسردگی وجود دارد.
اگر فرزندان شما از رسانههای اجتماعی بسیار لذت میبرند اما از کمبود اعتماد به نفس رنج میبرند به آنها کمک کنید تا در زندگی دیجیتالشان تعادل پیدا کنند. از آنها بپرسید آیا هماکنون برای مراقبت از خودشان کاری انجام میدهند یا نه و برای این منظور چه میکنند؟ ممکن است اکنون در رسانههای اجتماعیشان تغییراتی داده باشند تا مطالبی را که احساس بدی به آنها میدهد محدود کنند یا ممکن است عمدا در تلاش باشند تا چرخیدن بین مطالب جذاب کودکانه اینستاگرام را تحت کنترل درآورند. با همدیگر تلاش کنید تا بخشهایی از رسانههای اجتماعیشان که آنها را در تله مقایسههای قضاوتگرانه میاندازد حذف کنید و چیزهایی که روابط اجتماعی مثبت، روابط حمایتی و خصوصیات درونیشان را تقویت میکند بیشتر کنید.
تشویق فرزندان به این تواناییهای فردی و شکرگزاری بابت آنها همیشه بخشی از وظایف والدین بوده است و آموختن اینکه نباید خود را با دیگران مقایسه کرد بخشی از روند رشد. با کمک به کودکان و نوجوانان برای پاکسازی رسانه اجتماعی خود، شما دو جنبه حیاتی تربیت کودکان در عصر دیجیتال را با هم انجام میدهید. برای این کار این نکات را امتحان کنید:
* دلیل احساسات ترس و غم و... فرزندتان را تشخیص دهید.
وقتی بچههای شما یک رابطه عاشقانه میخواهند شاید زوجهایی باشند که همیشه شاد و عاشق به نظر میرسند. شاید این زوج در پیام تبلیغاتی یک شرکت باشد که سگهای اسباببازی میفروشد و باعث میشود فرزندتان دلتنگ سگ قدیمیتان شوند! کشف کنید در پس احساس آنها چه چیزی نهفته است. اگر احساس «ترس از دست دادن» خودتان را با آنها به اشتراک بگذارید باعث میشود فرزندانتان هم زبان بگشایند و گفتگو کنند. وقتی که آنها دلیل احساسشان را درک کنند میتوانند گامهایی برای مدیریت دلیل احساساتشان بردارند.
* سطح مشغولیتتان را دقیقا تنظیم کنید.
همه رسانههای اجتماعی راههایی برای اینکه بدون قطع دوستی با مخاطبانتان مطالب کمتری از آنها بشنوید و ببینید دارند. تنظیمات اینچنینی را در پلتفرمهای محبوبی مثل فیس بوک، اسنپچت، اینستاگرام و توییتر بررسی کنید: لغو دنبال کردن یا Unfollow ( شما هنوز دوست هستید اما مطالب ارسالی آنها در صفحه شما نمایش داده نمیشوند)، مخفی کردن پستها Hide post ( دیدن مطالب کمتر از کسی)، اسنوز یا چرت زدن snooze ( به طور موقت دیدن مطالب فرد را متوقف میکند)، سکوت mute (برای مدتی نمایش مطالب افراد را متوقف میکند)، مزاحم نشوید Do not disturb (به طور موقت فرد را مسدود یا بلاک میکند).
* اعلانها را خاموش کنید.
بیشتر رسانههای اجتماعی بهروزرسانیهایی میفرستند و هیچکدامشان چندان مهم نیستند. برای جلوگیری از حواسپرتی فرزندانتان، مخصوصا آنهایی که ممکن است درگیر افکار منفی شوند، میتوانید تشویقشان کنید که فقط یک یا دوبار در طول روز رسانههای اجتماعیشان را باز کنندY مثلا فقط ساعت 4 بعد از ظهر. این زمان ممکن است خیلی ادامه پیدا کند اما باز هم میتوانید تشویقشان کنید که اعلانها را چه در خود برنامه یا از طریق تنظیمات خود گوشی خاموش کنند.
* افرادی را دنبال کنید که روحتان را تغذیه میکنند.
ممکن است کیم کارداشیان در سراسر رسانههای اجتماعی باشد اما افراد بسیاری هم هستند که مطالبی با موضوع پیشرفت شخصی، توجه به جنبههای مثبت زندگی، متفکرانه، الهامبخش برای تفکر و رفتار بچهها و مطالبی که باعث میشود در مورد خودشان حس خوبی داشته باشند منتشر میکنند. افرادی از این دست را دنبال کنید.
* برنامههایی پیشنهاد کنید که به تمرکزشان کمک کند.
همانطور که میتوانید در استفاده از فناوری افراط کنید میتوانید استفادهتان را تحت کنترل درآورید. این برنامههای مفید، کمک میکند که بچهها کارشان را انجام دهند، تمرکزشان افزایش میدهد و به شما یادآوری میکند که کارهایی که برایتان خوب نیستند را متوقف کنید.
پینوشت: این مقاله را Caroline Knorr در Common sense media نوشته و «کدومو» آن را به فارسی ترجمه کردهاست.
1 دیدگاه