پنج روش مهم برای تاثیرگذاری بهتر مادران بر کودکان (در رسانه و فناوری)

در دنیای امروز که کودکان و نوجوانان توسط رسانه‌ها احاطه شده‌اند. و از آنها تاثیر بسیاری می‌پذیرند؛ مادران می‌توانند همانند سایر بخش‌های تربیت فرزند با استفاده از راهبردهایی نقش به‌سزایی در رشد فکری فرزندان در بحث رسانه به‌وسیله‌ی انتخاب، نوع و میزان تاثیرگذاری آن ایفا کنند. افزودن اندکی توجه در نوع رفتار والدین و به طور خاص مادران می‌تواند در انتخاب نوع رسانه و واکنش منطقی فرزندان نسبت به رویداد‌ها و تصاویر غیر ارزشمند از نگاه خانواده تاثیرگذار باشد. در قالب‌هایی چون: ایجاد حس مثبت از اندام ظاهری در خانواده، تاکید بر صرف غذای خانوادگی بدون استفاده از وسایل فناوری دیجیتال، یاری فرزندان در انتخاب رسانه‌ای باکیفیت بالا، عدم استفاده از تلفن همراه در هنگام رانندگی و تلاش برای ارتقای سواد رسانه‌ای فرزندان

فرزندانتان حس شوخ طبعی شما و رفتار شما را دارند. و به همین شکل بسیاری از نگرش‌ها و ایده‌ها را شما در مورد رسانه‌ها به آنها منتقل می‌کنید. رسانه‌ها تأثیر چشمگیری بر روی کودکان دارند. و هر چه بچه‌ها بزرگتر می‌شوند، دنیای احاطه شده به‌وسیله‌ی رسانه‌ها بیش از پیش بر آنها تأثیر می‌گذارد. این تاثیرگذاری را به وضوح می‌توانید در نحوه تقلید آن‌ها از شخصیت‌های تلویزیونی مورد علاقه‌شان، تظاهر به ستاره‌های یوتیوب بودن، یا التماس برای تیشرت، کوله پشتی یا وسایل راحتی که با تصاویر شخصیت‌ها مزین شده است، ببینید. اما با این حال والدین هنوز هم تأثیر زیادی دارند. مادران نقش مهمی در رشد و پرورش کودکان در دنیای پر ازرسانه‌ ایفا می‌کنند. در اینجا پنج راه وجود دارد که مادران می‌توانند تأثیر مثبتی بر زندگی کودکان (رسانه و فناوری) داشته باشند:

ارائه تصویر مثبت از اندام ظاهری

بچه‌ها از رسانه‌ها پیام‌های نامناسب بسیاری درباره‌ی ظاهر دریافت می‌کنند. چه کودک شما در حال تماشای سریال های تلویزیونی باشد یا عکس‌های عالی اینستاگرام را مرورکند، او غرق درعکس‌های نیمه عریان و قهرمانان عضلانی است. مادران نه تنها می‌توانند درباره این تصاویر رسانه‌ای با بچه‌ها صحبت کنند، بلکه می‌توانند صحبت کردن راجع به چربی اضافه و شرمساری از شکل ظاهری بدن را به طور کامل در خانه‌هایشان ممنوع کنند. مطالعات نشان می‌دهد که مادرانی که از بدن خود انتقاد می‌کنند می‌توانند تأثیر زیادی بر احساس کودکان نسبت به خود داشته باشند.

پافشاری بر صرف غذا بدون استفاده ازهرگونه فناوری

مطمئناً، نسبت به گذشته پدران بیشتری در آشپزخانه حضور دارند، اما مادران مسؤول اصلی فراهم کردن غذا هستند. و این بدان معنی است که آنها می‌توانند نحوه‌ی ارائه‌ی غذا را تنظیم کنند. از جمله اصرار بر اینکه همه وسایل فناوری کنار گذاشته شوند تا افراد خانواده‌ بتوانند روی یکدیگر تمرکز کنند. مطالعات نشان می‌دهد که همراهی همه‌ی اعضای یک خانواده در هنگام صرف وعده‌های غذایی می‌تواند به همه چیز از رفتار گرفته تا سلامت کمک کند.

انتخاب رسانه‌های با کیفیت بالا

در اغلب موارد، مادران مسؤول مدیریت زندگی رسانه‌ای کودکان هستند. ما می‌توانیم کارهای زیادی برای هدایت و سوق دادن بچه‌ها - به‌ویژه بچه‌های کوچک - به سمت محتوای درجه یک انجام دهیم. از انتخاب برنامه‌های تلویزیونی که همدلی و دیگر مهارت‌های شخصیت‌سازی را برای کودکان پیش‌دبستانی تقویت می‌کند تا بارگذاری تبلت با برنامه‌های آموزشی برای مشغول کردن بچه‌ها و یادگیری در طول سفرهای جاده ای و موارد دیگر.

ترک عادت پیامک زدن در هنگام رانندگی

در حالی که هر دو والدین بچه‌ها را به این طرف و آن طرف می برند، اغلب این مادران هستند که بیشترین زمان را در ماشین با بچه‌ها می‌گذرانند. زمانی‌که ما تلفن را برای فرستادن یک پیام کوتاه در حین عبور از بزرگراه برمی‌داریم، بچه‌ها نظاره‌گر رفتار ما هستند. فوراً این عادت را کنار بگذارید تا الگوی مناسبی برای رانندگان آینده خود باشید. (به علاوه، این کار فوق العاده خطرناک است!)

تربیت رسانه‌ای فرزندان با افزایش سواد رسانه‌

در اغلب خانواده‌ها مادران مسؤولیت بیشتر خریدها را عهده‌دار هستند. این بدان معناست که وظیفه مادر این است که با بچه‌ها در مورد اینکه کدام آرم‌ها، عبارات و شخصیت‌ها می‌توانند روی تی‌شرت‌ها، کوله‌پشتی‌ها و موارد دیگر استفاده شوند، تبادل نظر کند. اگرچه خرید گاه‌به‌گاه کالای مارک‌دار برای بچه‌ها به‌هیچ عنوان شرم‌آور نیست، اما همواره در نظر داشته باشید که به بچه‌ها کمک کنید تا کمی در مورد درک نحوه‌ی عملکرد بازاریابی اطلاعات کسب کنند. کمک به درک این مساله که شرکت‌های رسانه‌ای چگونه با فروش تیشرت می‌توانند کسب درآمد کنند؛ می‌تواند یک گام در آموزش سواد رسانه‌ای به کودکان باشد.

مقاله‌های مرتبط و پیشنهاد کدومو:

commonsensemedia.org

7Best Parental Control and Monitoring Apps of 2023

ncbi.nlm.nih.gov