ما اغلب به دنبال یک مرجع تخصصی قابل اعتماد هستیم تا خوراک مصرف رسانهای فرزندانمان را به آنها بسپریم. و مطابق با پیشنهاد کارشناسان تخصصی، انتخاب مناسبی برای فیلم و انیمیشنهایی که کودکانمان میبینند داشته باشیم. در صورتی که مرجع اصلی برای انتخاب، ما پدر مادرها هستیم. این مقاله کمک میکند تا یاد بگیریم چطور باید اینکار را انجام بدهیم.
همهی ما بر این باوریم که رسانه بر روحیه و احساسات بچهها تاثیر میگذارد. و به رفتار و شخصیت آنها شکل میدهد. تایید این مطلب هم به لحاظ روانشناختی و جامعهشناختی قابل بررسی است هم به لحاظ تجربهی زیستهای که پدر مادرها در مواجهه با فرزندانشان دارند.
تجربهی پدرمادرها نسبت به واکنش سریع و لحظهای فرزندانشان در زمان مشاهدهی یک محصول رسانهای مثل فیلم، سریال، انیمیشن یا حتی بازیهای رایانهای کمترین نوع تجربی در تایید این گزاره است. بهطور مثال گاهی پیش میآید هنگام تماشای یک فیلم و سریال، دقیقا زمانی که یک هیولای غولپیکر به شخص دیگری حملهور میشود. کودکمان بهصورت غیرارادی دستانش را روبروی چشمهایشان قرار میدهد تا نتیجهی اتفاق را نبیند. یا در مورد دیگر، صحنهای که از جدایی کودک و مادر به نمایش گذاشته میشود ممکن است احساسات کودکمان را برانگیزد و غم و گریه او را به همراه داشته باشد. هر دو واکنش کودک بهنوعی حاصل احساسی است که بهواسطه مشاهدهی آن اثر رخ داده است.
واکنش فرزندانمان بعد از مشاهدهی یک محصول رسانهای چه به صورت مثبتِ، که به محبت، احساس امید و انگیزه ختم شود و چه به صورت منفی، که در غالب خشم و خشونت نمود پیدا کند؛ امری کاملا طبیعی و عادی است. و در شدت و میزان احساس هرکس با دیگری متفاوت است. ما تاثیر رسانه را بهواسطه واکنش دریافتی از فرزندانمان تشخیص میدهیم.
تشخیص احساسات و تاثیری که رسانه بر کودکمان داشته گاهی به سهولت و بعد از دریافت سریع و مستقیم از احساس فرزندمان شکل میگیرد. و گاهی به سختی و در طی زمان پس از تغییر رفتارها در او مشخص میشود. ما بعد از کسب آگاهی به روحیه، ظرفیت و احساسات فرزندانمان میتوانیم ضمن مدیریت احساسشان مناسبترین انتخاب را برای خوراک رسانهای آنها داشته باشیم.
ما کودکان را فارغ از شرایط زندگی، ویژگیهای منحصر به فرد و روحیات متفاوتی که دارند تا حدود زیادی شبیه به یکدیگر میبینیم. و توقع واکنشهای یکسان از آنان را داریم در صورتی که کودکان بهواسطه جنسیت، سن، شرایط ویژه زندگی، نوع زیست و... درک متفاوتی از اتفاقات دارند. و ظرفیت آنها میتواند در مواجهه با مسائل واحد متفاوت باشد. این مسئله در مورد واکنشهایی که از فرزندانمان بعد از تماشای یک مجموعه تلوزیونی یا فیلم و انیمیشن دریافت میکنیم هم صادق است. بهطور مثال والدین توقع دارند فرزندانشان در هربازهی سنی رفتار تعریفشده و مشخصِ متناسب با آن بازه را داشته باشد. در غیر این صورت رفتار فرزندشان را خارج از چهارچوب طبیعی میدانند. در صورتی که کودکان بهواسطه شرایط و روحیات متفاوتی که دارند ممکن است رفتارهایی کاملا متضاد و خارج از چهارچوب تعریف شده والدینشان داشته باشند.
بروز و ظهور چنین رفتارهایی در بعضی موارد کاملا طبیعی و در موارد خاص دیگر نیاز به مدیریت بهتر پدر مادر دارد. کودکانی که احساس ترس خود را در مواجهه با یک صحنه ترسناک بروز میدهند الزاما شخصیت ترسو و ضعیفی ندارند. بلکه ممکن است شرایط محیطی و ویژهای آنها را به سمت چنین واکنشی کشانده باشد. و متقابلا بیتوجهی و حتی احساس خوشایندی که از کودکمان بعد از تماشای یک صحنهی ترسناک دریافت میکنیم، حاصل روحیهی جسور و شجاعت بیمثال فرزندمان نیست. بهتر است پدر مادرها ضمن آگاهی به تفاوتهای فردی کودکشان نسبت به سایرین به آگاهی درستی از واکنش فرزندانشان در نسبت با احساساتشان برسند.
ما معمولا برای انتخاب مناسبترین محصول رسانهای برای فرزندانمان به دنبال سایتها و مراجع تخصصی و قابل اطمینانی میگردیم. که با دریافت تایید از آنها با خیال راحت محصولی مناسب برای فرزندانمان انتخاب کنیم. این مسئله تاحدود بسیاری روند انتخاب محصولِ مناسب برای فرزندمان را راحت میکند. اما همچنان نیاز به تایید قویتری دارد که به عهده پدر و مادر است.
معمولا بهترین و دقیقترین محصول برای فرزندتان محصولی است که مورد تایید شما باشد. کودکان علیرغم ویژگیهای شخصیتی مشابه در هر بازه سنی بهواسطه تجربیات، شرایط و محیط متفاوتی که در آن زیست میکنند رفتارها و واکنشهای متفاوتی در هر بازهی زمانی میتوانند داشته باشند. مراجع تخصصی برای انتخاب یک محصول مناسب شاخصهایی فارغ از شرایط ویژهی فرزندتان خواهند داشت. در نتیجه بهتر است بعد از جستوجو در منابع و سایتهای تخصصی و کسب آگاهی متناسب با شرایط فرزندانمان محصولی را برایشان انتخاب کنیم. که کمترین تاثیر مخرب از ترس و خشونت و مناسبترین پیامها و الگوهای رفتاری سازنده برای او داشته باشد.
فرزندان ما باتوجه به تجربههای متفاوتی که در هر بازهی زمانی از زندگی خود دارند میتوانند تاثیرهای متفاوتی از یک محصول رسانهای واحد داشته باشند. کودک شما در شرایط کاملا عادی و نرمالی که در زندگی روزمره خود طی میکند در مواجهه با فقدان از دست دادن مادرِ پسر دلفینی میتواند واکنشی کاملا گذرا و طبیعی در حد یک غم موقت را تجربه کند.
اما در شرایط متفاوت دیگری که مادرش دوره درمان طولانی مدتی را بهواسطه یک بیماری سخت گذرانده است ضمن دریافت احساس غم، در مواجهه با چنین داستانی احساس ترس عمیق، اضطراب، نگرانی داشته باشد و متقابلا در بروز چنین رفتاری از خود رفتار خشونتآمیز نشان دهد. در نتیجه پدر و مادر ضمن بررسی این محصول فارغ از نکات کارشناسی متخصص تشخیص میدهد این محصول مناسب با روحیات و ظرفیت فرزندش نمیباشد و از خطرات احتمالی روحی برای فرزندش جلوگیری میکند.
مصادیقی از ترس، خشونت و ناهنجاری در یک محصول کودکانه ممکن است؛ کارشناس را از معرفی محصول برای کودکان بازدارد.
کارشناس به نکات مثبت و سازنده و اثرگذاری که ممکن است آن محصول برای کودکان داشته باشد توجه دارد. اما بهواسطه شدت مصادیق منفی مشاهده آن را منع کند. در اینجا مطالعه والدین در مورد محصول میتواند به تشخیص آنها از فرصتهای مثبتی که اثر ایجاد کرده کمک کند. تا با تدابیر خود از شدت اثرگذاری منفی آن بکاهند. به طور مثال انیمیشن قرمز شدن یکی از محصولاتی است خشونت و ناهنجاریهایی شدیدی را داراست. و لذا مورد تایید برای فرزندان زیر 13 سال نیست. اما همین محصول تاثیر قابلتوجهی در کنترل خشم فرزندان شما دارد. که به کمک گفتوگو و بررسیِ پیامدهای رفتارهای منفی و خشونتبار شخصیت اصلی قابلیت اثرگذاری ویژهای دارد.
• حتما نسبت به روحیات و ظرفیتهای روحی فرزندتان آگاهی پیدا کنید. • برای انتخاب یک محصول مناسب؛ سایتهای مختلف مرتبط با اطلاعات محصول مورد نظرتان را بررسی کنید. و اطلاعات حداقلی از نکات مربوط به آن محصول را کسب کنید. • قبل از تماشای محصول مورد نظر نکات تربیتی محصول را در سایت کدومو بخوانید. و متناسب با روحیه فرزندتان محصولی را برای مشاهده انتخاب کنید. تا کمترین آسیب و بیشترین اثرگذاری مثبت را برای فرزندتان داشته باشد. • در حین تماشای اثر فرزندتان را همراهی کنید و همراه با او به تماشای فیلم یا انیمیشن بنشینید. تا در صورت نمایش شاخصههای منفی با او گفتوگو کنید و از شدت تاثیر منفی آن بکاهید.
1 دیدگاه