گفتگو با خردسالان درباره‌ی‌ خشونت، جنایت و جنگ

قرار گرفتن در معرض تصاویر گرافیکی، اطلاعات ناراحت کننده و سرفصل‌های وحشتناک می‌تواند بر سلامت کلی بچه‌ها تأثیر بگذارد. در دنیایی که حتی بچه های کوچک موضوعات وحشتناک را می‌آموزند، برای والدین مهم است که به این موضوع دقت لازم را داشته باشند. یکی از سخت ترین کارهای والدین صحبت کردن با فرزندان در مورد موضوعات دشوار مانند خشونت، جنایت و جنگ است. معمولا این مسائل را در قالب داستان‌های شگفت انگیز برای آن‌ها بیان می‌کنیم. اما با این حال این مساله دشواری‌های خودش را دارد.

به نظر می‌رسد که نمی‌توان مسائل واقعاً بزرگی مانند خشونت، نژادپرستی، استفاده از مواد مخدر و سایر موضوعات مهم را با کلمات به راحتی بیان کرد. اما در عصر اعلان‌های تلفن همراه، پخش ویدیو و پوشش خبری 24 ساعته، زمانی که حتی بچه‌های کوچک در معرض داستان‌های واقعاً جدی قرار می‌گیرند، برای شما مهم است که با این چالش با موفقیت روبرو شوید. پرداختن به مسائل دشوار باعث می‌شود فرزندان شما در مواجهه با آن‌ها احساس امنیت بیشتری کنند، پیوند عاطفی شما با فرزندتان را تقویت می‌کند و آن‌ها را نسبت به وقایع دنیا آگاه‌تر می‌کند. و وقتی به آن‌ها بیاموزید که چگونه اطلاعات را جمع آوری و تفسیر کنند، سؤال بپرسند. و از منابع بهره کافی ببرند، تفکر انتقادی در آن‌ها توسعه پیدا می‌کند.

مواجهه با مسائلی که دانش دنیای امروز قادر به حل آن‌ها نیست، همیشه غم انگیز است. اما با سرمایه گذاری صفاتی مثل دانش غنی، شفقت و شخصیت قوی برای فرزندانمان، می‌توانیم همه‌ی ابزارهایی را که برای بهتر کردن اوضاع نیاز دارند، در اختیار آن‌ها بگذاریم.

این نکات برای "شروع کردن مکالمات" می تواند به شما کمک کند. تا با بچه‌های خردسال درمورد سخت‌ترین موضوعات صحبت کنید. سعی کنید درباره‌ی نحوه‌ی توضیح اخبار ناراحت کننده به فرزندتان، موضوعات دشوار و آزار جنسی، راهنمایی بیشتری دریافت کنید. در این‌جا نکاتی آمده است. که به شما کمک می‌کند تا با فرزندان خردسالتان درباره‌ی خشونت و جنگ و اخبار آزاردهنده صحبت کنید.

درک کودک از روابط علی و معلولی محدود است.

کودکان خردسال تجربه زندگی کافی برای درک برخی از عناصر دخیل در موضوعات پیچیده و دشوار را ندارند. آن‌ها همچنین درک دقیقی از مفاهیم انتزاعی و روابط علت و معلولی ندارند. از آنجایی که آن‌ها و روابط اولیه آن‌ها (مادر، پدر، خواهر و برادر، پدربزرگ و مادربزرگ) مرکز دنیای آنهاست. (تفکر خود مرکز بین)، آن‌ها بر نحوه‌ی‌ تأثیرگذاری همه چیز بر خودشان تمرکز می‌کنند.

آن‌ها نسبت به حالات عاطفی والدین بسیار حساس هستند و می‌توانند نگران باشند که کاری انجام دهند که شما را ناراحت کند. همه‌ی این‌ها توضیح مسائل بزرگ را چالش برانگیز می‌کند. از سوی دیگر، بهتر می‌توانید قرار گرفتن آن‌ها در معرض رسانه‌ها را مدیریت کنید.

آنها را از قرارگرفتن در معرض اخبار بد دور نگه دارید

با خاموش کردن یا بی‌صدا کردن تلویزیون و انتخاب رسانه‌های متناسب با سن آن‌ها. هر کاری که می‌توانید برای کم‌تر کردن مواجهت آن‌ها با سوژه‌های نامناسب با سن آن‌ها را انجام دهید.

اطمینان ایجاد کنید هم با کلمات هم با حرکات

به آن‌ها یادآوری کنید: شما درامان هستید؛ مامان و بابا سالم هستند؛ و خانواده‌ی ما در امان هستند. حرکاتی مثل نوازش و بوسیدن نیز در آن‌ها اطمینان ایجاد می‌کند.

احساسات خود را نشان دهید

به او بگویید: "اشکال ندارد اگر احساس ترس، غمگینی یا سردرگمی می‌کنی. این احساسات طبیعی هستند و همه‌ی ما آن‌ها را تجربه می‌کنیم." همچنین می‌توانید بگویید: "من ناراحتم، اما از دست تو ناراحت نیستم."

سعی کنید بفهمید که آن‌ها چه می‌دانند

ممکن است فرزندان شما موضوعات را درک نکنند. قبل از ارائهی هرگونه تصویری به آن‌ها از آن‌ها بپرسید که فکر می‌کنند چه اتفاقی افتاده است. و طرز تفکرشان را جویا شوید.

ساده صحبت کنید

برای جنایات خشن، بگویید: " شخصی از تفنگ برای تیراندازی به مردم استفاده کرد. " برای جنایات ناشی از خشم و نفرت، بگویید: " با برخی از گروه‌های مردم هنوز به یک اندازه یا منصفانه رفتار نمی‌شود. " برای تجاوز می‌توانید بگویید: "مردی به زنی آسیب رساند."

تعصبات خود را از بین ببرید

همه‌ی ما تعصباتی داریم. سعی کنید آن‌ها را شناسایی کنید و از بین ببرید. مثلا به جای اصطلاحاتی مثل "پسر چاق"، "زن بی خانمان" و ... بگویید «آن مرد»، «آن زن». «دختر» و «پسر». از توصیف قومیت، هویت جنسی، وزن، وضعیت مالی و... شخص خودداری کنید،‌ مگر این‌که به موضوع مربوط باشد.

از واژگان، ایده ها و روابطی که با آن‌ها آشنا هستند استفاده کنید

یک موقعیت مشابه اخیر را از زندگی به آن‌‎ها یادآوری کنید که آن‌ها می توانند با آن رویداد ارتباط برقرار کنند؛ برای مثال بگویید: "مردی چیزی را دزدید. یادتان هست زمانی که شخصی جعبه‌ی ناهار شما را گرفت؟ "

از کلمات شفاف استفاده کنید

کودکان خردسال احساسات را درک می کنند، اما بیماری روانی را کاملاً درک نمی‌کنند. می توانید بگویید که شخصی بیش از حد عصبانی یا بیش از حد گیج شده بود و به کمک بیش‌تری نیاز داشت؛ از به کار بردن اصطلاحات عامیانه مانند "تیغ زدن" ، "جیب بُری" یا "چاپیدن" خودداری کنید.

به افراد معتبر ارجاع بدهید

با ذکر نام کسانی که برای کودک، قابل اطمینان هستند، به کودکانتان دلگرمی بدهید؛ برای مثال به آن‌ها بگویید: "مامان و بابا مطمئن می شوند که هیچ اتفاق بدی برای خانواده‌ی ما نمی‌افتد." یا "پلیس مراقب ما هست و مرد بد را دستگیر می‌کند."

اخبار واقعا وحشتناک را فیلتر کنید.

تا آنجا که ممکن است، منتظر بمانید تا بچه‌های کوچک‌تر در رخت‌خواب باشند تا اخبار را تماشا کنید و مکالمات مربوط به موضوعات ترسناک، مانند کشته و زخمی شدن کودکان در شاه چراغ و حوادثی از این قبیل را بدون حضور کودک بررسی کنید.

راوی اخبار تلخ نباشید

هیچ دلیلی برای مطرح کردن موضوعاتی مانند تیراندازی در مدرسه، حملات تروریستی، تهدید به جنگ یا موارد مشابه در حضور خردسالان وجود ندارد. اگر مشکوک هستید که آن‌ها چیزی را می‌دانند - برای مثال: (شنیدید که در طول بازی در مورد آن صحبت می‌کنند) می‌توانید از آن‌ها در مورد آن بپرسید و ببینید آیا این موضوع، چیزی است که نیاز به بحث و شفاف سازی دارد؟

تأکید کنید که خانواده‌ی شما در امان هستند

در مورد اخبار ترسناک، مانند آتش‌سوزی‌های بیابان و طوفان‌ها (حتی اگر خودتان مضطرب هستید، آرامش‌تان را حفظ کنید) برای کودکان خردسال مهم است که بدانند در امان هستند، خانواده‌شان خوب هستند، و کسی در حال رسیدگی به این مشکل است. در آغوش گرفتن و دلگرمی دادن نیز معجزه می کند.

ایده‌های پیچیده را ساده کنید و ادامه دهید

ایده‌های ذهنی می‌توانند مسائل را پیچیده کنند و حتی ممکن است کودکان را بترسانند. از اصطلاحات قابل‌ لمس و منابع آشنا استفاده کنید که فرزندتان آن را درک کند و سعی کنید زیاد درباره‌ی آن‌ها توضیح ندهید. در مورد یک تیراندازی دسته جمعی میتوانید بگویید: "مردی که بسیار بسیار گیج و عصبانی بود، اسلحه‌ای برداشت و به مردم شلیک کرد؛ پلیس در حال تلاش برای اطمینان از امنیت مردم است."

بین «واقعی» و «تظاهر» تمایز قائل شوید

بچه‌های خردسال تخیل قوی‌ای دارند. باورهای ساختگی و واقعیت را با هم ترکیب می‌کنند. ممکن است از شما بپرسند که آیا یک داستان ترسناک واقعاً حقیقت دارد؟ در پاسخ به سوالات آن‌ها صادق باشید، اما نکات ترسناک جدیدی را مورد بحث قرار ندهید.

منابع و پیشنهاد کدومو

اگر شما هم در مورد شیوه انتقال اخبار به کودکان کنجکاو هستید، کدومو مطالعه مقاله " چطور درباره اخبار با کودکان صحبت کنیم؟ " را به شما پیشنهاد می‌کند.