نقد و بررسی بازی The Alters (The Alters)

بازی بر مدیریت منابع و بقا در یک سیاره استوار است اما میزان کمی از خشونت را به نمایش می‌گذارد. یک سکانس سینمایی، بازیکن دست یکی دیگر از اعضای خدمه را قطع می‌کند . اما این صحنه با احداقل انیمیشن ساخته شده است و خیلی با جزئیات و گرافیکی نیست. برای نمایش این سکانس، قبل از اینکه اندام قطع شده روی میز دیده شود، خون و صداهای دردناکی شنیده می‌شود. سپس عضو خدمه‌ای که از این وضعیت رهایی یافته است، با یک دست بانداژ شده، به نمایش گذاشته می‌شود. با این وجود، سطح خشونت بازی اصلا بالا نیست. بازیکن، در نقش جان دولسکی، با تهدیدات محیطی مثل آنومالی‌های فضایی (مشابه ژله‌فضایی رادیواکتیو) مواجه می‌شود که به جای مبارزه سنتی، نیاز به فرار یا استفاده از تجهیزات (مثل باتری‌های محافظ) دارند. این درگیری‌ها خونریزی یا تصاویر گرافیکی ندارند، اما آسیب به جان یا کلون‌ها (Alters) می‌تواند حس اضطراب ایجاد کند. درگیری‌های فیزیکی بین کلون‌ها (مثل مشاجره‌های تنش‌زا) نیز وجود دارد که گاهی به خشونت کلامی منجر می‌شود.

بازی The Alters حس ترس و اضطراب را از طریق گیم‌پلی و داستان به فضای پرتنش بازی منتقل می‌کند.بازیکن با تهدید قریب‌الوقوع نابودی توسط خورشید و قرارگیری در معرض تشعشعات رادیواکتیو قرار دارد. همچنین بازیکن باید در سیاره ناشناخته به جست و جوی محیط بپردازد و منابع مورد نیاز برای سفینه را جمع‌آوری کند. به همین دلیل، قدم گذاشتن در یک سیاره تاریک و خلوت، حس ترس را به بازیکن منتقل می‌کند. اما بازی فاقد صحنه‌های ترسناک و صحنه‌های ناگهانی (جامپ اسکر) است.

بازی میزان محدودی از ناهنجاری اجتماعی را به نمایش می‌گذارد. بازیکن در بازی شاهد استفاده از مواد مخدر و الکل در سفینه است و این صحنه‌ها در بازی به نمایش گذاشته می‌شوند. از طرف دیگر نیز، در لحظاتی محدود، شاهد استفاده از کلمات رکیک توسط شخصیت‌های بازی هستیم.

بازی مدیریت منابع (فلزات، رپیدیوم) و برنامه‌ریزی برای ساخت ماژول‌ها، تفکر استراتژیک و حل مسئله را پرورش می‌دهد. تصمیم‌گیری در تعاملات با کلون‌ها، که ممکن است منجر به نزاع یا همکاری شود، مهارت‌های اجتماعی و مدیریت تعارض را آموزش می‌دهد. مضامین داستان، مثل هویت و فداکاری، همدلی و تفکر انتقادی را برمی‌انگیزند.

بازیکن در نقش جان دولسکی باید منابع (فلزات، ارگانیک‌ها) را جمع‌آوری کند تا پایگاه را گسترش دهد و با همکاری کلون‌ها، از سیاره‌ای که در آن گیر افتاده‌اند فرار کنند. گیم‌پلی بازی شامل مدیریت زمان، ساخت ماژول‌‌ها و اجتناب از آنومالی‌های خطرناک است. پیچیدگی مدیریت منابع و زمان‌بندی ( به دلیل چرخه شب و روز و خورشید سوزان) در ابتدا چالش برانگیز است اما با گسترش تولید ابزار و وسایل موجود در سفینه و پیشرفت بازیکن، از این سختی کاسته می‌شود. درجه‌بندی سختی بازی به دو بخش تقسیم می‌شود. منابع و مواجه با دشمنان. بخش منابع به دو بخش استاندارد و چالشی تقسیم می‌شود و سطح مواجه با دشمنان (آنومالی‌ها؛ که موجوداتی رادیواکتیوی و ژله‌ای مانند هستند) به سه بخش ساده، متوسط و سخت تقسیم می‌شود. راهنمایی‌های لازم و همچنین با پیشرفت در گیم‌پلی بازی به بازیکن آموزش داده می‌شود.

کاوش در سیاره ناشناخته برای جمع‌آوری منابع و بقا، بخش اصلی گیم‌پلی بازی را تشکیل می‌دهد و بازیکن باید در کاوش در سیاره ناشناخته و گسترش نقشه سیاره، به جمع‌آوری منابع بپردازد. به همین دلیل، بازی برای کسانی که به دنبال کاوش در محیط بازی هستند، می‌تواند تجربه‌ای لذت‌بخش را ارائه کند. همچنین سیاره خشن با طوفان‌های مغناطیسی، غارها و آنومالی‌های فضایی، کاوش را هیجان‌انگیز می‌کند. کشف منابع و خطوط داستانی کلون‌ها حس ماجراجویی را تقویت می‌کند، اما نقشه‌های محدود و باگ‌های ردیابی مسیر، کاوش را گاه مختل می‌کنند. برای کسانی که به دنبال معاشرت با دیگر بازیکنان هستند نیز بازی لذت‌بخش است،تعاملات با کلون‌ها، که هر یک شخصیت و گذشته‌ای متفاوت دارند، گفت‌وگوهای عمیق و احساسی ایجاد می‌کنند. انتخاب‌های داستانی بر روابط تأثیر می‌گذارند. بازی فاقد بخش آنلاین است اما تعاملات شخصیت اصلی بازی با کلون‌ها عمیق است و انتخاب‌های بازیکن در این فرایند گفت‌وگو بسیار مهم است. ساخت ماژول‌ها و ارتقای سفینه حس پیشرفت را به بازیکن می‌دهد و بازیکنی که در ابتدای بازی از تجهیزات و امکانات خاصی برخوردار نیست، در طول بازی پیشرفت می‌کند و این مسئله باعث رشد او در طول داستان می‌شود و می‌تواند برای بازیکن لذت‌بخش باشد.