با نادیده گرفتن شایعات و دانستن اینکه واقعاً چه چیزی باعث ایجاد امنیت آنها میشود به کودکان خود کمک کنید تجربه مثبت و مفیدی از اینترنت داشته باشند.
اگر هرچیزی را که در مورد حضور کودکان در اینترنت میشنوید باور کنید، ممکن است فکر کنید پدوفیلها و زورگویان اینترنتی در هر گوشهای از این دنیای مجازی کمین کردهاند! بله در اینترنت چیزهای بدی هست اما واقعیت این است که چیزهای خوب بسیار زیادی هم هست. برخی متخصصین مخالف «تفکر فناوریهراسی» هستند که به شکلی غیرضروری والدین را نگران کرده. خلاصه کلام این است که اگر واقعیت را ندانیم نخواهیم توانست بچههایمان را امن نگه داریم. در این مقاله 5 مورد از مشهورترین باورهای غلط در مورد امنیت در اینترنت و البته واقعیتهایی که نگرانیهای شما را رفع میکند وجود دارد.
- باور غلط: رسانههای اجتماعی کودکان را به سمت زورگیری اینترنتی میکشاند.
- واقعیت: دلایل بسیاری وجود دارد که چرا یک کودک ممکن است مورد آزار اینترنتی قرارگیرد و رسانه اجتماعی تنها یک راه مناسب برای انجام کارهای کثیف است.
واقعیت این است که کودکانی که درگیر چنین رفتارهایی میشوند، معمولا مشکلات دیگری دارند که آنها را وادار به این کار میکند. ممکن است آنها در خانه، مدرسه یا به نحو دیگری در جامعه دچار بحران باشند. آنها همچنین ممکن است شخصا مورد زورگویی قرار بگیرند یا اینکه احساس همدردی رشد نیافتهای داشته باشند. آگاهی از شرایطی که زورگویی را پدید میآورد اگرچه انجام این رفتار را توجیه نمیکند اما میتواند به والدین و مربیان کمک کند تا نشانههای هشدار را تشخیص دهند و جلوی عوامل بالقوه پدید آمدن آن را قبل از اینکه خیلی جدی شود بگیرند.
- باور غلط: بهترین راه برای اینکه بچهها در اینترنت امن بمانند این است که به آنها آموزش دهیم با غریبهها صحبت نکنند.
- واقعیت: آموزشِ راه تشخیص رفتارهای بد و خشونت آمیز به کودکان کمک خواهد کرد که از رفتارهای ناخوشایند دوری کنند.
در دنیای امروز، جایی که کودکان 8 ساله در اینترنت با مردم تعامل دارند، لازم است که مرز بین رفتار مناسب و نامناسب را تشخیص دهند. بچهها معمولا توسط دوستان خودشان تحت فشار هستند که در مورد امور جنسی صحبت کنند، بنابراین لازم است بدانند که اشکالی ندارد اینگونه مواقع به دوستانشان بگویند که دست نگه دارند. فقط از خطرناک دانستن غریبهها عبور کنید و به آنها آموزش دهید چه نوع سوالاتی خوب نیستند. برای مثال درست نیست که از آنها بپرسند «تو دختری یا پسر؟» «کجا زندگی میکنید؟» «آیا میخواهی یک گفتگوی خصوصی داشته باشیم؟». همچنین به کودکان آموزش دهید که در اینترنت دنبال چیزهای هیجان انگیز نباشند (منظور چت و گفتگو با غریبهها و... بود). روابط مخاطره آمیز اینترنتی بیشتر در چت رومها اتفاق میافتد یعنی وقتی که نوجوانان به طور خودخواسته درگیر گفتگویی جنسی میشوند.
- باور غلط: رسانههای اجتماعی کودکان را منحرف میکنند!
- واقعیت: بیشتر کودکان معتقدند رسانهها و شبکههای اجتماعی روابطشان را تقویت کرده است.
بیشتر کودکان میخواهند سرگرم شوند، با دوستانشان باشند و به طور طبیعی در اینترنت با آنها ارتباط داشته باشند و در واقع بر اساس تحقیقات ما این کاری است که اکثر آنها انجام میدهند. این جملات آرامشبخش در مورد بچهها و رسانههای اجتماعی را ببینید:
غیر از این، در مورد بچههایی که با زورگویی اینترنتی مبارزه کردهاند و یا کودکانی مثل گرتا تونبرگ که از اینترنت برای اهداف اجتماعی استفاده میکنند چه نظری دارید؟ امروزه کودکان بیشتر و بیشتر دارند قدرت دنیای اینترنت را تحت کنترل میگیرند و باورهای غلطی که در مسیر است را نیز از بین میبرند.
- باور غلط : پست کردن عکس کودکانتان در اینترنت خطرناک است.
- واقعیت: اگر از تنظیمات حریم خصوصی استفاده کنید، مخاطبینتان را محدود کنید و هویت و مشخصات کودکتان را منتشر نکنید، این کار کاملا امن خواهد بود.
اگرچه این مطلب درست است که ارسال هرچیزی به اینترنت خطراتی احتمالی دارد اما اگر راه انجام آن را بدانید راههایی هست که آن را محدود کنید.
- باور غلط: ابزار نظارت والدین بهترین روش برای نظارت بر فعالیتهای آنلاین فرزندان است.
- واقعیت: اگر تنها بر یک روش برای حفظ امنیت در اینترنت تمرکز کنید این باعث میشود احساس امنیت کاذب داشته باشید!
برای امن نگه داشتن فرزندانتان در اینترنت و برای اینکه طوری آنها را تربیت کنید که شهروندان دیجیتال محترم و مسئولیتپذیری باشند، این کار زحمتی بیشتر از نصب ابزار نظارت والدین میطلبد. در مورد کودکان کوچک و کمتجربه، کودکان مصمم میتوانند ابزار نظارت والدین را شکست دهند! همچنین ابزار نظارت والدین مقدار زیادی اطلاعات را در فیلترشان نگه میدارند و هر جستجوی بیفایدهای در اینترنت را ذخیره میکنند. همچنین این ابزار یک مقابله همیشگی بین والدین و فرزندان به وجود میآورند که میتواند نتیجه معکوس داشته باشد.
به هر روی از ابزار نظارت والدین استفاده کنید تا به شما کمک کنند تا جلوی نمایش محتواهای نامناسب با سنشان را بگیرد و همچنین در مدیریت زمان استفاده از اینترنت کمکتان کند. اما گمان نکنید که این ابزار شما را تله نجات میدهند. به گفتگو با فرزندانتان درباره رفتار محترمانه و مسئولیتپذیری در اینترنت ادامه دهید، قواعدی وضع کنید و برای نقض آن عواقبی در نظر بگیرید و فرزندانتان رو طوری تربیت کنید که نوع استفاده خودشان را مدیریت کنند.
پینوشت: این مقاله را Caroline Knorr در Common sense media نوشته و «کدومو» آن را به فارسی ترجمه کردهاست.
1 دیدگاه