آنچه لازم است والدین بدانند
«عزیزترین دشمن من» در ظاهر یک سریال لطیف، بانمک و در نگاه اول در ادامهی سنت آثار تینیجری کرهای است. اما در لایههای زیرینش، داستانی با موضوعاتی جدیتر و بزرگسالانهتر روایت میشود؛ مسائلی که تماشای آن را برای مخاطبان زیر ۱۶ سال چندان مناسب نمیسازد. یکی از دلایل اصلی، خط داستانی زوج دوم سریال است؛ دو شخصیتی که از همان ابتدای آشنایی وارد رابطهای عاشقانه همراه با تجربه جنسی میشوند. نکته مهم اینجاست که دختر داستان، با وجود زخمهای عمیقی که از یک رابطهی قبلی و طلاق خورده، این رابطه را کاملاً طبیعی میداند و حتی تمایلی به تکرار آن هم دارد—البته بدون اینکه وارد رابطهای جدی شود. مواجهه نوجوان با چنین نگاه بیپروایی نسبت به رابطه جنسی، نیازمند گفتوگو، آموزش و آگاهیسازی است؛ چرا که این نوع نگرش بدون زمینهسازی تربیتی میتواند ذهنیت نوجوان را نسبت به روابط انسانی دچار آشفتگی کند.
در بخش دیگری از سریال، ما با آشنایی دو شخصیت اصلی از طریق یک بازی آنلاین روبهرو میشویم؛ محیطی که شاید از نظر بسیاری فقط یک تفریح ساده به نظر برسد، اما در اینجا بستری برای شکلگیری روابط عاطفی، صمیمیت، و حتی فریب میشود. سوجونگ، دختری آسیبدیده و تنها، به یک شخصیت مجازی دل میبندد، اما بعدها متوجه میشود آنچه فکر میکرد، چیزی جز دروغ نبوده است. این بخش، تلنگری مهم برای نوجوانان است تا بدانند پشت هر نام کاربری، هویتی ناشناخته پنهان شده و اعتماد، پیش از آنکه بهواسطهی احساس ساخته شود، باید بر مبنای شناخت واقعی باشد.
از سوی دیگر، یکی از پیامهای پررنگ این سریال، اهمیت حفظ تعادل میان زندگی حرفهای و علایق شخصی است. شخصیت بان جویون، با آنکه مدیری سختگیر و منظم در محل کار است، در خلوت خود علایقی دارد که شاید از نگاه والدین یا جامعه، کودکانه یا غیرجدی به نظر برسند؛ مثل علاقه به مانگا، فیگورهای اکشن و موسیقی راک. این پنهانکاری و اضطراب ناشی از قضاوت اطرافیان، تجربهای آشنا برای بسیاری از نوجوانان است. اما وقتی کسی درکگرایانه با او همراه میشود، نهتنها اضطرابش کم میشود، بلکه اعتماد به نفس و شادابیاش هم برمیگردد. این یادآور نکتهای مهم برای والدین است: پذیرش و همراهی با علایق نوجوانان، اگر متفاوت و غیرمعمول باشد، میتواند عامل مهمی در کاهش فشارهای روانی و افزایش کیفیت رابطه میان والد و فرزند باشد.
در نهایت، «عزیزترین دشمن من» دربارهی عشق، هویت، دروغ، رشد و پذیرفتن خود واقعیست. و در کنار روایت فانتزیاش، حرفهای جدی برای گفتن دارد؛ بهشرطی که با آگاهی تماشا شود.
نظرات کاربران
هیچ نظری وجود ندارد
هیچ نظری وجود ندارد
افزودن دیدگاه در مورد عزیزترین دشمن من