نقد و بررسی بازی Reanimal (Reanimal)

بازی Reanimal به عنوان یک اثر در ژانر ترس و بقا، خشونت گرافیکی را به عنوان عنصر اصلی بازی به نمایش درمی‌آورد. صحنه‌هایی مثل گاز گرفتن سر کودکان توسط هیولاها، شکافتن بدن‌ها، و اجساد خونی دیده می‌شود. هیولاها مانند خوک با روده‌های آویزان، گوسفند جهش‌یافته با پاهای اضافی، و موجودات انسانی-حیوانی که کودکان را شکار می‌کنند. گیم‌‎پلی بازی بدون مبارزه مستقیم است؛ تمرکز روی فرار و مخفی‌کاری است. سطح خشونت بازی نسبت به Little Nightmares که از بازی‌های قبلی این استودیو است، افزایش داشته و این مسئله بر بازی اثرگذاشته است.

بازی بر پایه عنصر ترس و اتمسفر ترسناک ساخته شده است و وجود عناصر ناشناخته و آسیب‌پذیری کودکان در برابر غول‌ها در بازی برجسته است. دوربین دینامیک همیشه هر دو شخصیت را در کادر نگه می‌دارد تا تنش را به حداکثر رساند و بازیکن را در حالت پراسترس قرار دهد. نورپردازی کم (با شمع و فانوس) تاریکی را حاکم کرده و صداهای محیطی مانند نفس‌های هیولاها و صداهای غیرانسانی، همراه با تعقیب‌ و گریزهای نفس‌گیر، وحشت را تشدید می‌کنند.

جهان بازی Reanimal سرشار از انحرافات اجتماعی است: جزیره‌ای جهنمی که در آن کودکان یتیم در برابر جامعه‌ای کاملاً تحریف‌شده از موجودات نیمه‌انسان و نیمه‌حیوان قرار می‌گیرند؛ موجوداتی که بازتابی کج‌وکوله از انسانیت را به نمایش می‌گذارند (مانند مردی با کیف دستی که سر انسان‌ها را می‌جود). تم‌های اصلی بازی شامل بی‌رحمی حیوانی و انسانی، آزمایش‌های دانشمند دیوانه و ترومای ارثی است که ترس‌ها را به هیولاهای واقعی تبدیل می‌کند و در نتیجه، هنجارهای پذیرفته‌شده اجتماعی را درهم می‌شکند.

محیط‌های بازی کثیف، فرسوده و پر از اجساد، پوست‌های جدا‌شده و موجودات آدم‌خوار یا غیرانسانی است و این عناصر، هنجارهای معمول را به‌طور کامل وارونه می‌سازد. کودکان ماسک‌دار و مقاوم در این جهان، نمادی از جامعه‌ای شکسته و ازهم‌گسیخته هستند؛ پازل‌های پیچیده‌ای مانند استفاده از پوست انسان برای پیشبرد بازی، ناهنجاری را به امری عادی و روزمره تبدیل می‌کند.

بازی Reanimal، ساختۀ استودیو Tarsier، با تمرکز بر همکاری، نقاط قوت برجسته‌ای دارد. بازی بر پایه تعامل خواهر و برادر یتیم برای نجات دوستان استوار است و بازیکنان را به هماهنگی، کمک متقابل و ارتباط وادار می‌کند؛ این ویژگی، تجربه‌ای شبیه تماشای فیلم وحشت با همراه ایجاد می‌کند که تنش را افزایش داده و پیوند عاطفی را تقویت می‌نماید. همکاری و تقویت کارگروهی در این بازی، تنها نکتۀ مثبت و آموزنده در بازی است.

بازی Reanimal، به عنوان یک عنوان اثر در ژانر ترس و بقا با تمرکز بر مخفی‌کاری، لتفرمینگ و پازل‌های مختلف، از نظر گیم‌پلی نسبتاً آسان است. اما سختی آن عمدتاً از مسئلۀ زمان و سرعت در حل برخی پازل‌ها ناشی می‌شود. دکمه‌ها در جهت کنترل بازی به صورت استاندارد طراحی شده‌اند و بازیکنان مشکلی با این مسئله نخواهند داشت. مراحل آموزشی کوتاه و یکپارچه در ابتدای بازی وجود دارند و حرکات پایه و اولیه را به بازیکن آموزش می‌دهند، اما نشانه‌های بصری (نور لانترن/شمع) و صداهای محیطی، مسیر را هدایت می‌کنند. پازل‌ها ساده اما نیازمند هماهنگی هستند.

کاوش در محیط و حل پازل‌های محیطی، از بخش‌های اصلی موجود در بازی هستند که باعث جلب توجه بازیکانی می‌شود که از حل معماهای محیط در محیط بازی لذت می‌برند. کاوشی که در یک فضای اتمسفریک بازی جریان دارد. کسب پازل‌ها و معماهای محیطی باعث می‌شود بازیکنان حس پیشرفت و کسب دستاورد در بازی را بچشند، همچنین در صورت اجرای بازی به صورت آنلاین و دو نفره، به نوعی زمینۀ همکاری و معاشرت با دیگر افراد فعال می‌شود.