نقد و بررسی بازی Oxenfree (Oxenfree)

خشونت در Oxenfree بسیار محدود و غیرمستقیم است. بازی فاقد صحنه‌های گرافیکی یا مبارزات فیزیکی است. داستان حول محور الکس و دوستانش در جزیره‌ای متروک می‌چرخد، جایی که تهدیدات ماوراءالطبیعی (مانند ارواح) وجود دارند، اما تعاملات خشن به شکل کلامی یا روانی هستند، مانند مشاجرات بین شخصیت‌ها یا فشارهای عاطفی. برخی صحنه‌ها ممکن است به مرگ یا آسیب غیرمستقیم اشاره کنند (مانند حوادث گذشته در جزیره)، اما بدون نمایش گرافیکی. این سطح از خشونت برای مخاطبان بالای 14 سال مناسب است و برای کودکان کم‌سن‌تر نیز به دلیل غیرمستقیم بودن قابل‌قبول است، اما والدین باید به حساسیت فرزندانشان توجه کنند.

بازی به دلیل فضای ماوراءالطبیعی و روان‌شناختی‌اش حس ترس خفیف تا متوسطی ایجاد می‌کند. موسیقی وهم‌آلود، ارواح سایه‌مانند و لحظات پرتنش (مانند پرش‌های ناگهانی یا اختلالات بصری) برای بازیکنان حساس، به‌ویژه افراد زیر 14 سال، ممکن است دلهره‌آور باشد. داستان درباره ارواح سربازان و حوادث مرموز گذشته است که حس اضطراب را تقویت می‌کند. بااین‌حال، ترس بازی بیشتر روان‌شناختی است تا وحشت فیزیکی، و برای نوجوانان قابل‌مدیریت است.

بازی شامل برخی ناهنجاری‌های اجتماعی خفیف است، مانند استفاده گاه‌به‌گاه از زبان تند (کلمات ملایم مانند "damn") در دیالوگ‌های شخصیت‌های نوجوان. همچنین، اشاره‌هایی به مصرف الکل توسط نوجوانان (مانند مهمانی در جزیره) وجود دارد، اما این موارد به‌صورت گذرا و بدون ترویج هستند. روابط بین شخصیت‌ها گاهی شامل مشاجرات عاطفی یا رفتارهای پرخاشگرانه کلامی است، اما این رفتارها در زمینه داستان توجیه‌پذیرند و مورد ستایش قرار نمی‌گیرند. همچنین در سطح بازی دیالوگ و ارجاعات جنسی به شکل محدود و غیرمستقیم و به زبان انگلیسی قابل مشاهده است اما همانطور که ذکر شد، در فضای کلی داستان، این دیالوگ‌ها اصلا به چشم نمی‌آید. والدین باید بر این محتوا نظارت کنند، اما تأثیر آن برای مخاطبان بالای 14 سال بسیار کم و محدود است.

گیم‌پلی بازی بر انتخاب دیالوگ‌ها متمرکز است که روابط و پایان داستان را شکل می‌دهند. این مکانیزم تصمیم‌گیری و تفکر انتقادی را در کودکان تقویت می‌کند، زیرا باید پیامدهای انتخاب‌هایشان را ارزیابی کنند. والدین می‌توانند درباره تصمیم‌های فرزندشان در بازی گپ بزنند. داستان بازی بر روابط بین الکس و دوستانش تمرکز دارد، که موضوعاتی مانند دوستی، فقدان و بخشش را کاوش می‌کند. این مضامین به کودکان می‌آموزد که احساسات دیگران را درک کنند و اهمیت ارتباط را یاد بگیرند. همچنین بازیکن باید با استفاده از نشانه‌هایی که وجود دارد، به حل مسائل موجود در بازی بپردازد.

Oxenfree یک بازی ماجراجویی داستان‌محور با گیم‌پلی ساده و تمرکز بر روایت است که برای اکثر بازیکنان، به‌ویژه نوجوانان، بسیار قابل‌دسترس است. بازیکنان در نقش الکس، با انتخاب دیالوگ‌ها و کاوش در جزیره‌ای متروک، داستان را پیش می‌برند. گیم‌پلی شامل پیاده‌روی، تعامل با اشیا و استفاده از رادیو برای کشف سرنخ‌های ماوراءالطبیعی است. هیچ مکانیزم پیچیده‌ای مانند مبارزه یا مدیریت منابع وجود ندارد، که بازی را برای مبتدیان و کودکان بالای 14 سال آسان می‌کند. بااین‌حال، برخی پازل‌های محیطی ممکن است نیاز به توجه به جزئیات داشته باشند.

کنترل‌ها بسیار ساده طراحی شده‌اند. در PC، WASD برای حرکت، ماوس برای انتخاب دیالوگ‌ها و E برای تعاملات استفاده می‌شود. در کنسول‌ها (PS4/Xbox)، جوی‌استیک برای حرکت و دکمه‌های A/X برای انتخاب و تعامل به کار می‌روند. تنظیم رادیو با دکمه‌های شانه (L1/R1) انجام می‌شود. این چیدمان بصری برای همه سنین، حتی کودکان، قابل‌فهم است و یادگیری آن در چند دقیقه ممکن است.

Oxenfree فاقد تنظیمات سختی است، زیرا تمرکز آن روی داستان و انتخاب‌هاست، نه چالش‌های مکانیکی. این طراحی بازی را برای همه سطوح مهارت مناسب می‌کند. همچنین بازی آموزش رسمی ندارد، اما دیالوگ‌ها و نشانه‌های بصری (مانند فلش‌ها یا درخشش اشیا) مسیر را به‌طور طبیعی هدایت می‌کنند. نکات متنی گاه‌به‌گاه نحوه استفاده از رادیو را توضیح می‌دهند. این راهنمایی‌ها برای اکثر بازیکنان کافی است، اما ممکن است برخی کودکان در پازل‌های پیچیده‌تر نیاز به کمک داشته باشند.

جزیره ادواردز مثل یه کتاب پر رمز و راز، با گوشه‌های تاریک و سرنخ‌های پنهان، بازیکن رو به گشت‌وگذار و کشف داستان‌های عجیب دعوت می‌کنه. تنظیم رادیو برای حل معماها حس ماجراجویی رو زنده نگه می‌داره. از کردن پایان‌های مختلف و شکل دادن به داستان از طریق انتخاب‌ها، حس پیروزی به بازیکن می‌ده. اما چون چالش‌های مکانیکی زیادی نداره، ممکنه برای حرفه‌ای‌ها کمی کم‌عمق باشد.