نقد و بررسی بازی Civilization VI (Civilization VI)

خشونت متوسط در گیم‌پلی استراتژیک بازی دیده می‌شود. بازیکنان تمدن‌ها را هدایت می‌کنند و در جنگ‌ها با واحدهای نظامی (مثل شمشیرزن، تانک) علیه دشمنان (AI یا بازیکنان دیگر) مبارزه می‌کنند. نبردها انیمیشن‌های ساده‌ای دارند (مثل برخورد واحدها) بدون خونریزی یا تصاویر گرافیکی. شهرها ممکن است غارت شوند یا نابود شوند، که حس تخریب را منتقل می‌کند.

بازی به صورت آفلاین و آنلاین قابل اجرا است. در صورت اجرای بازی به صورت آنلاین، امکان بروز محتوای نامناسب در چت‌ها وجود دارد. اما تعاملات بازیکنان با یکدیگر فقط به صورت متنی است و این مسئله امکان آسیب در تعاملات آنلاین را کاهش می‌دهد.

مصرف‌گرایی در سطح خفیفی در بازی وجود دارد. بازی دارای خرید درون‌برنامه‌ای است و افراد می‌توانند محصولات مربوط به بازی را خریداری کنند و در مسیر بازی پیشرفت کنند. تبلیغات در بازی غایب است، اما پیشنهادات DLC مداوم در بازی به نمایش گذاشته می‌شود.

از نظر آموزشی، بازی مهارت‌های شناختی و تحلیلی را پرورش می‌دهد. تفکر استراتژیک با مدیریت منابع (طلا، علم) و برنامه‌ریزی بلندمدت تقویت می‌شود. حل مسئله در دیپلماسی (مذاکره با تمدن‌ها) و جنگ بهبود می‌یابد. دانش تاریخی از طریق تعامل با رهبران تاریخی (مثل گاندی، کلئوپاترا) و یادگیری درباره فرهنگ‌ها (مثل معماری مایا) عمیق‌تر می‌شود. کار تیمی در حالت‌های چندنفره (تا ۱۲ بازیکن) همکاری را آموزش می‌دهد.

گیم‌پلی شامل مدیریت تمدن، ساخت شهر، دیپلماسی، و نبرد است که نیاز به برنامه‌ریزی استراتژیک، مدیریت منابع، و تصمیم‌گیری دارد. سختی بازی به دلیل عمق مکانیک‌ها (اقتصاد، فناوری، جنگ) و رقابت با AI یا بازیکنان دیگر بالاست، به‌ویژه در سطوح بالاتر (مثل Deity). با تمرین، بازیکنان می‌توانند استراتژی‌ها را بهبود ببخشند، اما برای تازه‌کارها پیچیده است. کنترل‌ها ساده‌اند: در PC، ماوس برای انتخاب و کلیک (ساخت، حرکت واحدها) و کلیدهای میانبر (مثل E برای پایان نوبت) استفاده می‌شوند. در کنسول و موبایل، منوهای لمسی و جوی‌استیک بصری‌اند. درجه‌بندی سختی شامل ۸ سطح (Settler تا Deity) است که رفتار AI و منابع اولیه را تنظیم می‌کند. Settler برای تازه‌کارها آسان‌تر است. مراحل آموزشی قوی‌اند: بازی با یک شخصیت تعاملی، مکانیک‌های پایه (ساخت شهر، تحقیق فناوری) را آموزش می‌دهد. حالت‌های تمرینی (سناریوهای کوتاه) نیز در دسترس‌اند. راهنمایی‌ها شامل مشاوران درون‌برنامه (Civilopedia)، نکات متنی، و نشانگرهای بصری (مثل مسیر واحدها) است که یادگیری را تسهیل می‌کنند، اما در سطوح سخت ممکن است ناکافی باشند.

بازی با پیروزی‌های چندگانه (علمی، نظامی، فرهنگی) و باز کردن تمدن‌ها، فناوری‌ها و شگفتی‌ها، حس پیشرفت را تقویت می‌کند. سناریوهای تاریخی و چالش‌های روزانه انگیزه می‌دهند، اما گریند طولانی برای پیروزی‌ها ممکن است خسته‌کننده باشد. این مسائل باعث می‌شود افرادی که به دنبال کسب دستاور در بازی‌ها هستند، از آن لذت کافی را ببرند. برای پیروزی و کسب دستاورد در بازی، لازم است بازیکن با دیگران به صورت آنلاین و یا با هوش مصنوعی بازی رقابت کنند. رقابتی که از طریق دیپلماسی و یا جنگ است. به همین جهت کسانی که از رقابت در بازی‌ها لذت می‌برند، از این بازی نیز لذت خواهند برد. همچنین در بازی این امکان وجود دارد که بازیکن در بازی به کاوش بپردازد، البته این کاوش به معنای کاوش در جهان بازی مانند بازی‌های جهان‌باز نیست، بکه منظور کاوش در مکانیک‌ها و راه‌های غلبه بر دشمن است. این مسئله باعث می‌شود بازی برای کسانی که به دنبال کاوش در مکانیک‌های بازی هستند نیز جذاب باشد. در صورت اجرای بازی به صورت آنلاین، بازی می‌تواند آن حس نیاز به ارتباط و معاشرت با دیگران را نیز به صورت محدود پاسخ دهد.