نقد و بررسی کتاب اژدهای کتابخوان (Duncan the story dragon)

منظور از خشونت، حالت گاو نر بزرگ است که به تصویر کشیده شده و اژدها از او فرار می‌کند و به بالای درخت می‌رود. این خشونت در تصویر کتاب آمده است؛ اما در متن، اثری از آن دیده نمی‌شود و نویسنده در انتخابی درست، به‌سرعت از آن می‌گذرد و مخاطب را درگیر نمی‌کند.

منظور از ترس، حالت بقیه حیوانات است که به‌طور پیش‌فرض از اژدها می‌ترسند و روحیه لطیف او را نمی‌شناسند. این حالت ترس به‌صورت باورپذیری ارائه شده و در روند داستان خللی وارد نکرده و توقفی در مطالعه داستان برای مخاطب ایجاد نمی‌کند.

داستان مسئله پیچیده و حل‌نشده‌ای ندارد و مخاطب می‌تواند از ابتدا تا انتهای آن را در ذهن خود به‌سادگی مرور کند.

پایان داستان کاملا امیدوارکننده است و مخاطب را در حالتی از شادی و رغبت برای کتاب‌خوانی قرار می‌دهد.

منظور از غم و اندوه، قسمت‌هایی است که اژدها با مشکل مواجه می‌شود و دوستی پیدا نمی‌کند و به گریه میفتد. نویسنده برای باورپذیرکردن داستان خود و فرازونشیب آن از حالت غم و اندوه استفاده کرده؛ اما زیاد به آن نپرداخته است و کودک به‌طور آسیب‌زا درگیر آن نمی‌شود.

کلمات استفاده‌ شده در داستان مناسب گروه سنی مخاطب است و شاید کودک فقط با دو سه کلمه ناآشنا مواجه شود که می‌تواند به‌‌ راحتی از والدین بپرسد و پاسخ را دریافت کند.

داستان از سطح درک مخاطب فراتر نمی‌رود و کودک می‌تواند پس از مطالعه یا شنیدن آن، داستانی را که شنیده است درک کند و حتی آن را یک‌بار برای والدین تعریف کند.

پیام‌های تربیتی داستان که متمرکز بر امر کتاب‌خوانی و دوستی و همکاری با یکدیگر است، به‌ خوبی در کتاب گنجانده شده و به کودک ارائه می‌شود.

محتوای خشونت‌آمیز یا ترسناک درخور توجهی در کتاب موجود نیست و والدین می‌توانند با آسودگی کتاب را در اختیار کودکان قرار دهند یا آن را برای کودکان بخوانند.

اژدها و حتی موش کتاب‌خوان به‌خوبی در داستان شخصیت‌پردازی شده‌اند و نقطه غیرقابل‌فهمی ندارند.

پایان‌بندی داستان کاملا متناسب با مخاطب است؛ شاد، امیدبخش، تشویق‌کننده و ترغیب‌کننده برای کتاب‌خواندن و یافتن دوستان کتاب‌خوان.

عنوان، کاملا با داستان و رده سنی مخاطب کتاب هماهنگ است؛ اما می‌توانست بازی با کلمات بهتری صورت بگیرد. «اژدهای کتاب‌خوان» در همان نگاه اول، مخاطب را با پیام داستان مواجه می‌کند و ممکن است کشش چندانی در او ایجاد نکند.

جلد کتاب به‌خوبی کودکانه‌بودن اثر را نشان می‌دهد و فضاهای خالی ذهن کودک را قبل خواندن کتاب، آرام و متمرکز نگه می‌دارد. عمق کتاب‌دوستی اژدها و اژدهایی که متناسب با رده سنی مخاطب باشد، کاملا در طراحی اژدها رعایت شده است و آن لبخندی که به نظر می‌رسد روی لب اژدهاست و حرکات پاهای او با کفش قرمز، احساسات کودکان را درگیر خواهد کرد و به آن‌ها شادی می‌دهد.

درباره تناسب قطع کتاب و استحکام صحافی و کیفیت چاپ نمی‌توان نظر داد؛ چون از نسخه الکترونیک برای مطالعه استفاده شده است.

انسجام و پیوستگی طرح و پیرنگ نمره بالایی می‌گیرد؛ چراکه نویسنده می‌داند چه شخصیتی خلق کرده و به‌دنبال روایت چه ماجرایی است. پیرنگ داستان به‌درستی در کتاب پیش می‌رود.

داستان به‌ دلیل سوژه‌ای که دارد جذاب است و مخاطب بزرگسال را نیز می‌تواند جذب کند. والدین به‌ویژه والدینی که اهل کتاب هستند می‌توانند در کنار فرزندان‌شان از مطالعه این کتاب لذت ببرند و با راه‌های ترویج کتاب‌خوانیِ بیشتری آشنا شوند.

شخصیت اژدها آمیخته‌ای از صفات حیوانی و ویژگی‌های انسانی است و نویسنده توانسته به‌خوبی هم حالات حیوانی او را در تصاویر و متن کتاب نشان دهد و هم حالات انسانی با آرزوهای انسانی مثل علاقه به کتاب‌خواندن را. هر دو مورد باورپذیر است.

درون‌مایه و پیام‌های تربیتی داستان واضح است؛ کتاب‌خواندن کاری لذت‌بخش است و مفید. کتاب‌خواندن می‌تواند تجربه‌های جدید برای فرد بسازد. کتاب‌خوانی می‌تواند باعث یافتن دوستان جدید شود.

محبوبه نجف‌خانی مترجم باسابقه‌ای است و توانسته متن این کتاب را متناسب با گروه سنی مخاطب ترجمه کند. متن روان است و کلمات برای مخاطب آشنا.

درباره دقت و صحت ترجمه نمی‌توان نظر داد؛ زیرا متن اصلی بررسی نشده است.

در کتاب حیوانی با نام «ساریگ» آورده شده است که مترجم می‌توانست با یک پاورقی یا معادل‌سازی یا گذاشتن پرانتز، توضیح قابل فهمی از نوع حیوان به مخاطب بدهد.

درباره وفاداری به ساختار روایی نیز مانند دقت و صحت ترجمه نمی‌توان نظر داد.

«اژدهای کتاب‌خوان» عنوان جالبی است و ابتدای کتاب نیز با معرفی این اژدها شروع می‌شود که یکی از بهترین انواع شروع داستان برای کودکان است؛ زیرا آن‌ها دوست دارند هر چه زودتر بفهمند آن اژدها کیست و چرا کتاب‌خواندن را دوست دارد.

روایت پیچیدگی ندارد؛ نه در بیان حالات شخصیت و نه دنیایی که اژدها در آن زندگی می‌کند.

نویسنده با توجه به تعداد صفحات کم کتاب، سرعت خوبی در بیان داستان به کار برده و بدون توقف داستان اژدها را برای کودکان تعریف می‌کند.

داستان از کشش لازم برخوردار است و به دلیل وجود گره‌افکنی و گره‌گشایی، مخاطب را تا پایان با خود همراه می‌کند.

تصاویر کتاب هماهنگ با محتوا هستند و حتی متن داستان را کامل‌تر هم می‌کنند.