نقد و بررسی کتاب او که رفت

خشونت موجود در داستان، صرفا در تصویری از رفتار سربازان اسرائیلی بیان شده است و در جای دیگری از داستان وجود ندارد.

صحنه ترسناک در کتاب موجود نیست.

مخاطب ممکن است در مواجهه با آن نوجوانی که شبیه به شهید داستان بوده است، دچار سردرگمی شود؛ اینکه بالاخره او کیست و چرا اینقدر به آن شهید شبیه است. آن نوجوان در داستان رها می‌شود و پاسخی به کنجکاوی مخاطب داده نمی‌شود.

پایان داستان مثبت و امیدوارکننده است.

بخش‌هایی از داستان، غم‌انگیز است؛ اما تأثیر منفی جدی بر مخاطب ندارد.

زبان کتاب متناسب با گروه سنی مخاطب آن است.

مخاطب به‌راحتی می‌تواند با داستان کتاب ارتباط بگیرد؛ اما به‌طور کل، داستان ساده‌تر از حد انتظار مخاطب خواهد بود.

مفاهیمی مانند امیدداشتن، اتحاد، شادی و مقاومت به‌طور مناسبی در داستان قرار گرفته‌اند و کودک می‌تواند آن‌ها را دریافت کند.

محتوای خشونت‌آمیز یا ترسناکی در کتاب موجود نیست.

شخصیت‌پردازی مناسبی در کتاب صورت نگرفته است؛ اما مخاطب می‌تواند با همان حدی از شخصیت که در کتاب می‌بیند، همذات‌پنداری کند.

پایان‌بندی کتاب مانند سایر بخش‌های کتاب ساده است و پیام مستقیم دارد؛ اما با سطح فکر و نیازهای روانی مخاطب متناسب است. کودک ایرانی که امروزه با اخبار مختلف درباره فلسطین مواجه است، می‌تواند از این کتاب برای آشنایی بیشتر با زندگی کودکان و نوجوانان فلسطینی بهره بگیرد. (البته اطلاعات آن سطحی و محدود و حتی تکراری است).

صحافی و چاپ تصاویر کتاب می‌توانست بهتر از این باشد.

داستان انسجام خوبی دارد؛ اما رویدادها می‌توانست پیوستگی بهتری با هم داشته باشند.

داستان با توجه به تنوع کتاب‌ها در بازار (حتی با موضوع جنگ)، کشش و جذابیت کافی برای جلب توجه کودکان بالای 10 سال را ندارد.

شخصیت‌پردازی در کتاب وجود ندارد و صرفا تصویری از کنش آن‌ها در داستان گنجانده شده است. اما بهتر بود نویسنده بر عنصر شخصیت تأکید می‌کرد؛ چراکه با توجه به موضوع فلسطین و مسائل امروز جهان و تأثیر رسانه‌ها، مخاطب ایرانی به شناخت بیشتر و بهتر فلسطینی‌ها نیاز دارد. برای کودک امروز، کودک فلسطینی داستان، تفاوتی با خودش ندارد.

مضمون مقاومت، امید، شادی و اتحاد در داستان به‌خوبی به مخاطب ارائه می‌شود.

با توجه به سابقه نویسنده کتاب و موضوع مهم تولید کتاب درباره فلسطین برای کودکان و نوجوانان، عنوان و آغاز داستان می‌توانست بهتر از این انتخاب شود.

روایت داستان روان است؛ اما تنوع و جذابیت ندارد.

سرعت پیشبرد داستان در بخش‌هایی مناسب است و در بخش‌هایی افت پیدا می‌کند.

داستان به گونه‌ای است که مخاطب می‌تواند آن را تا پایان بخواند؛ اما نه به‌دلیل جذابیت و کشش بلکه به خاطر موضوع فلسطین و آشنایی با زندگی مردم آن.

تصویرگری کتاب حالتی از تصویرگری‌های قدیمی را دارد. حتی کیفیت چاپ نیز همین‌طور است. این ممکن است امتیاز منفی برای کتاب محسوب شود و کتاب نتواند نگاه کودک امروز را به‌راحتی جذب کند.