نقد و بررسی اسباب بازی کاستل

بازی کاستل از بازی‌های سریع و روان مناسب بازی برای جمع‌های خانوادگی در سنین مختلف به شکل همزمان است. آیتم شانس باعث شده تا تمامی نفراتی که در بازی هستند با هر سطح و سنی احتمال پیروزی را تا آخرین لحظه داشته باشند و از بازی لذت ببرند.

به دلیل تم و داستان متفاوت و به دور از فرهنگ ایرانی بازی، والدین باید به شکل کامل با فرزندان خود صحبت کرده و آنها را با مراسمی نظیر هالووین که در کشور ما جایگاهی ندارد آشنا کنند و برای درک درست‌تر بچه‌ها در مقابل مراسم‌های متعارف در غرب، مراسم و سنت‌های اصیل خودمان مانند جشن‌های عید نوروز، شب یلدا و چهارشنبه سوری و .... را برای فرزندانشان تعریف و تحلیل کرده و داستان بازی را بیشتر بابت حضور شخصیت‌های بامزه‌اش جذاب و فانتزی عنوان کنند تا کودکان علاوه بر انجام بازی اطلاعات عمومی خود را درباره جهان افزوده و با فرهنگ غنی کشور خودمان نیز بیشتر آشنا شوند.

شب هالووین است و 3 روح نمردنی می‌خواهند افرادی را که برای جشن هالووین به قلعه کاستل می‌روند بترسانند. آنها تمام تلاششان را می‌کنند تا برای بالا بردن آمار افرادی که توسط خودشان اصطلاحا زهره ترک می‌شوند نفرات را از هم بربایند. پس چاره‌ای نیست و باید پذیرفت برای این 3 روح که شوخیشان ترساندن دیگران است، ترسناک بودن از نان شب واجب‌تر است.

خلاصه نحوه بازی :

ابتدا تمامی کارت‌های بازی را خوب بر زده و به هر بازیکن 3 کارت می‌دهیم.  باقی کارت‌ها را در یک دسته، در وسط میز و در دسترس تمام بازیکنان به پشت قرار می‌دهیم. کاغذ و قلم برای یادداشت کردن امتیاز بازیکنان در هر دور هم آماده می‌کنیم. برای شروع ابتدا یک بازیکن یکی از کارت‌های دستش را به رو جلوی خودش یا سایر بازیکنان قرار می‌دهد و بلافاصله یک کارت جدید به دستش اضافه می‌کند(بازیکنان همواره در پایان نوبتشان 3 کارت در دست دارند.). سپس بازیکنان بعدی هم به همان منوال کارتی را بازی کرده و کارت جدیدی را می‌کشند. این روال آنقدر ادامه می‌یابد که یک بازیکن صاحب 6 دسته کارت در پیش روی خودش باشد. در همان زمان بازی تمام و کارت‌های بازیکنان بررسی و امتیازها ثبت می‌شوند. یک شرط برای کسب امتیاز در بازی وجود دارد که در زمان پایان یک دور بازی، بازیکن یا بازیکنانی صاحب امتیاز خواهند شد که حتما از هر نوع روح نامیرا را در جلوی خود داشته باشند حتی اگر تعداد دسته کارت‌های مجاورشان کمتر از 6 دسته باشد.

و اما نکات قرار دادن کارت‌های بازی و ساختن نمایشگاه مردگان برای هر بازیکن به شرح زیر است:

بازیکنان تلاش می‌کنند کارت‌های با اعداد بالا را در جلوی خود گذاشته و کارت ارواح با اعداد کوچک را روی دسته کارت‌های مقابل حریفان قرار دهند. در واقع امتیازات خود را افزایش و در مقابل امتیاز حریفان را کاهش دهند.

کارت‌هایی که یک بازیکن مقابل خودش بازی می‌کند یا روی یکی از دسته کارت‌های قبلی‌اش که عدد کارت بالایی‌اش کوچک است قرار می‌گیرد تا آن را افزایش داده و بالا ببرد(تنها بالاترین عدد هر دسته کارت مورد محاسبه قرار می‌گیرد و کارت زیرش در واقع پوشانده و از بین می‌رود.) یا کارت را در کنار دسته کارت‌هایی که از قبل در مقابل خود قرار داشت قرار می‌دهد و ساخت دسته کارت جدیدی را شروع می‌کند اصطلاحا نمایشگاه مردگانش را گسترش می‌دهد(تا زودتر به 6 دسته کارت در مقابلش برسد.).

بازیکنان تنها کارت‌هایی را می‌توانند روی کارتی از قبل در مقابل خود یا دیگران قرار دهند که روح نامیرای کارت آن دسته با کارت جدید مطابقت داشته باشد(آقای کله کدو روی آقای کله کدو، جناب کهنه پیچ روی جناب کهنه پیچ و استاد گور به گور روی استاد گور به گور).

اگر هر زمان در مقابل هر کدام از بازیکنان دو دسته کارت با اعداد و ارواح کاملا یکسان قرار داشته باشد بلافاصله آن دو دسته کارت با هم یکی شده و روی هم قرار می‌گیرند. این کار باعث کوچک شدن و کاهش ارزش نمایشگاه آن بازیکن می‌شود.

فراموش نکنید در زمان پایان هر دور تنها بازیکنانی صاحب امتیاز می‌شوند که از هر 3 نوع روح نامیرا حداقل یک دسته کارت را داشته باشند.

برای امتیاز شماری اعداد کارت‌های بالایی تمام ستون‌های کارت مقابل هر بازیکن با هم جمع شده و مجموع امتیازها ثبت می‌شود.

بازی زمانی پایان می‌یابد که مجموع امتیازات یک بازیکن به 150 یا بیشتر برسد و کسی که بالاترین امتیاز را داشته باشد برنده نهایی بازی خواهد بود.