نقد و بررسی سریال پدرخوانده

بازی مافیا دو جبهه دارد. یک جبهه شهروندان هستند که شناختی از هم ندارند و سعی می‌کنند در طول روز و با صحبت‌هایی که از هم می‌شوند، همدیگر را پیدا کنند. یک جبهه هم مافیا هستند که همدیگر را می‌شناسند و با همفکری و مشورتی که شب‌ها با هم می‌کنند، سعی دارند در طول روز یک شهروند را از بازی بیرون کنند تا پیروز شهر شوند. اساس کار مافیا بر پایه دروغ‌گویی و فریب شهروندان است. آن‌ها خود را شهروند معرفی می‌کنند و برای دفاع از خود به راحتی دروغ می‌گویند و با تفرقه‌پراکنی یک شهروند را متهم به مافیا می‌کنند. دروغ‌گویی و فریب دادن شهروندان توسط مافیا در این بازی امری کاملا عادی است و کسی بابت این کار تنبیه یا توبیخ نمی‌شود.

از طرفی در جبهه شهروندان، هرکدام از اعضای شهر سعی می‌کنند با استدلال و صداقت صحبت کنند تا بتوانند اعتماد دیگر شهروندان را جلب کنند و با همدلی و اتحاد، مافیا را شکست دهند.

به‌نظرت دروغ‌گویی مافیا انتخاب درستی برای پیروز شدن است؟ شهروندان چطور می‌توانند بر مافیا پیروز شوند؟ چه چیزی کمک‌کننده شهر است؟ تو نقش مافیا را بیشتر دوست داری یا شهروند؟ چرا؟

اگر مافیا بودی، برای پیروزی چیکار می‌کردی؟ کدام نقش شهروندها را دوست داری؟ کدام نقش مافیا را دوست داری؟ به‌نظرت عصبی شدن و فریاد زدن کمکی به روند بازی می‌کند؟ به‌نظرت چطور می‌شود اعتماد دیگران را جلب کرد؟

رئالیتی شو «پدرخوانده» مسابقه و نمایشی متفاوت از بازی مافیا است. بازی مافیا قصه درگیری بین اعضای شهر و مافیاهای آن است. بازی یک گرداننده دارد که در جریان تمام اتفاقات بازی و نقش اعضا است. او کاملا بی‌طرف است و تنها نقشی که در بازی دارد این است که قانون را در بازی اجرا کند. اعضای شهر هر کدام یک نقش دارند و با توجه به توانایی‌های آن نقش می‌توانند به پیروزی و نجات اعضای شهر کمک کنند. شهروندان شناختی از دیگر اعضای شهر ندارند و باید از طریق صحبت‌هایی که در طول بازی می‌شود، همدیگر را پیدا کنند. اعضای مافیا اما همدیگر را می‌شناسند و سعی می‌کنند تا با اتهام زدن به شهروندان، خود را بی‌گناه و یکی از شهروندان شهر معرفی کنند. آن‌ها در شب می‌توانند به یکی از شهروندان شلیک کرده و او را از بازی بیرون کنند.

کارگردان/ مولف: سعید ابوطالب

نویسنده/ مترجم: سعید ابوطالب