آنچه لازم است والدین بدانند
هه ری عزیزم، به دنبال مسیری برای دستیابی به خوشبختی است و در عین حال، پیامدهایی که فشار و سختیهای زندگی میتواند برای افراد داشته باشد، به تصویر میکشد. این اثر، با توجه به میزان ناهنجاری و پیچیدگی ناشی از اختلال هویت تجزیهای شخصیت اصلی و روابط عاطفی افراد، به تماشاگران زیر 15 سال توصیه نمیشود.
احساس خوشبختی و شادی، مسالهای مهم در زندگی انسانها، به ویژه در دوران نوجوانی به شمار میرود. به دلیل اینکه تاثیری مستقیم روی کیفیت زندگی آنها دارد. "هه ری عزیزم" نیز در طول داستان، سعی میکند مخاطب را به همراه شخصیت اصلی سریال، به سمت خوشبختی هدایت و معنایی ارزشمندی برای او پیدا کند. خوشبختی در علم روانشناسی، به عنوان حس رضایت درونی از زندگی و رفاه ذهنی تلقی میشود و این اثر نیز، به یکی از این مسیرها، برای رسیدن به رضایت درونی اشاره میکند و آن، لذت بردن از حضور، کنار افرادی است که آنها را دوست میداری و در موقعیتهای تلخ و شیرین، کنار تو خواهند بود. بنابراین میتوان اینگونه برداشت کرد که برای مخاطبین نوجوان ما والدین هستند که در وهله اول، این نقش را ایفا میکنند و وظیفه مهمی در دستیابی فرزندشان به مسیر خوشبختی را برعهده دارند.
موضوع دیگر، فشارهای روانی است. تغییرات عمده و ناگهانی زندگی یا مشکلات در روابط بین فردی، به دلیل تاثیر عمیق عاطفی، میتواند از مهمترین علل فشارهای روانی باشد. جو اون هو نیز، علاوه بر ناپدید شدن ناگهانی تنها عضو خانوادهاش، در رابطه عاطفی خود با هیون او دچار چالش شده بود و این مساله به عنوان اهرم فشار، عملکرد کاری او را نیز تحت تاثیر قرار میداد. بنابراین والدین نباید نسبت به تاثیر ارتباطات اجتماعی نوجوان خود، در مدرسه یا محیطهای اجتماعی دیگر یا تغییرات ناگهانی که در زندگی آنها رخ میدهد، بیتفاوت باشند. فشارهای روانی علیرغم ناواضح بودنشان، ممکن است تاثیرات و عواقبی، به نسبت خطرناکتر از مشکلات جسمانی برای افراد داشته باشند. بدین جهت سریال میتواند به نوعی، تلنگر در این زمینه باشد.
برای بهبودی، نیاز است تا اشتباهاتمان را بیابیم و سعی کنیم آن را ببخشیم. بخشش خود، یعنی؛ یاد بگیریم علیرغم اشتباهاتی که ممکن است در برههای از زمان مرتکب شویم، خودمان را ببخشیم و اجازه رشد و پیشرفت در مسیر زندگی، به خود دهیم. به دلیل آنکه اگر نتوانیم راهی برای بخشش خود یا دیگران پیدا کنیم، همواره در تشویش و سرزنش خودمان هستیم و آرامش، امری دست نیافتنی تلقی میشود. اون هو نیز در انتهای داستان توانست از این مرحله به خوبی عبور کند و برای آیندهای بهتر تلاش کند. این مساله، میتواند نکتهای آموزنده برای گفتوگو با نوجوانانی باشد که ممکن است خود را برای برخی از عملکردهایشان، به طور مداوم سرزنش کنند.
شخصیت اصلی داستان، دچار اختلال هویت تجزیهای است و همزمان، دو رابطه عاطفی را تجربه میکند. این، اختلالی روانشناختی است که در آن فرد، دو یا چند شخصیت مجزا و مستقل از یکدیگر دارد و خاطرات و ویژگیهای آن بایکدیگر متفاوت است. بنابراین ضرورت دارد که آگاهی کلی نسبت به این اختلال، به نوجوان خود بدهیم تا از میزان پیچیدگی اثر کاسته شود.
نظرات کاربران
هیچ نظری وجود ندارد
هیچ نظری وجود ندارد
افزودن دیدگاه در مورد هه ری عزیزم