نقد و بررسی سریال جینی، یک آرزو کن (Genie make a wish)

سریال «Genie, Make a Wish» (۲۰۲۵) در ظاهر اثری رمانتیک و فانتزی است، اما در لایه‌های عمیق‌تر، از مفاهیمی با ریشه‌های کهن و دینی بهره می‌گیرد؛ به‌ویژه از جنیان که در قرآن و فرهنگ اسلامی جایگاه ویژه‌ای دارند. در این اثر، ابلیس به موجودی انسان‌گونه و احساساتی بدل می‌شود که میان عشق و آزادی در نوسان است. این رویکرد هرچند از منظر دراماتیک جذاب است، اما به نوعی فاصله‌گیری از معنای شیطان در متون مقدس نیز تعبیر می‌شود. به‌کارگیری چنین نمادهایی در قالب سرگرمی می‌تواند دوگانه‌ای بسازد میان تخیل هنری و حساسیت فرهنگی که نیاز به تأمل و دقت دارد.

 می‌توان پرسید: آیا این سریال با وام گرفتن از مفاهیم قرآنی، به نوعی بازخوانی فرهنگی دست زده یا تنها از رمز و راز دینی برای ایجاد کشش در روایت استفاده کرده است؟ آیا بازنمایی ابلیس به‌عنوان موجودی عاشق و جذاب، به درک عمیق‌تری از انسان و روح می‌انجامد یا به سطحی‌سازی باورهای دینی منجر می‌شود؟ تماشاگر نقاد بهتر است این پرسش‌ها را در ذهن نگه دارد و به‌جای پذیرش بی‌واسطه‌ی فانتزی رنگارنگ سریال، به نسبت میان هنر، ایمان و اخلاق روایت فکر کند.

شخصیت‌ها: ابلیس: جنی قرن‌ها در لامپ اسیر بوده و اکنون میان آرزو، آزادی و عشق سرگردان است. کی‌کا یونگ: زنی سرد، منظم و بی‌احساس که باورش به آرزو و انسانیت از بین رفته است.   داستان اثر: داستان جن‌ای به نام ابلیس را روایت می‌کند که پس از قرن‌ها اسارت در لامپ، در دنیای مدرن آزاد می‌شود. او برای رهایی کامل از نفرینش باید سه آرزوی انسانی را برآورده کند، اما زنی که اکنون ارباب اوست ــ کی‌کا یونگ، سرد و بی‌احساس ــ هیچ باوری به آرزو یا غم‌های انسانی ندارد. برخورد این دو جهان متضاد، جرقه‌ی روایتی از عشق، رهایی و معنای انسان بودن را می‌زند.