نقد و بررسی سریال تو از ستاره‌ها اومدی (My Love from Another Star (You Came from Stars))

خشونت زیادی در سریال دیده نمی‌شود اما با این حال صحنه‌هایی از درگیری فیزیکی را در سریال شاهد هستیم. همچنین مسموم کردن افراد توسط لی جه کیونگ و به قتل رساندن آن‌ها را نیز در سریال می‌بینیم.تهدید کردن افراد به مرگ توسط لی جه کیونگ و حبس کردن همسرش در موسسه‌ی روانی به مدت هفت سال از موارد خشونت روانی در سریال هستند.

لی جه کیونگ بارها افراد مختلفی را مسموم می‌کند.همچنین او دو مین جون را با اسلحه تهدید می‌کند.همه‌ی این صحنه‌ها ترس را به مخاطب القا می‌کنند.

همچنین در صحنه‌ای که چو سونگ یی بیهوش و ربوده شده است و او را در ماشین در حال حرکت انداخته‌اند و همینطور صحنه‌ی از ارتفاع افتادن او حین فیلم‌برداری، ترس زیادی به مخاطب منتقل می‌گردد.

در بسیاری از صحنه‌ها پوشش خانم‌ها مناسب نیست.در صحنه‌ای از قسمت‌های ابتدایی سریال یک مهمانی مختلط روی کشتی برگزار می‌شود.مصرف مشروبات الکلی و مست کردن بارها در سریال دیده می‌شود. در حدی که گاهی به دنبال مست کردن متوجه نمی‌شوند که کجا هستند و حتی چندبار چو سونگ یی و همینطور دو مین جون در خانه‌های یکدیگر خوابیدند.روابط عاشقانه شامل در‌آغوش گرفتن و بوسیدن و هم‌چنین در بستر خوابیدن زن و مرد نیز در سریال وجود دارد.در قسمت ابتدایی سریال حمام کردن و بالاتنه نیمه برهنه‌ی مرد نمایش داده می‌شود.

مورد دیگر پول پرستی و شهرت طلبی مادر چو سونگ یی است.ثروت و شهرت به دست آمده توسط دخترش برای او حتی از خود دخترش نیز مهم‌تر است. او حتی در زمان بیهوش بودن چو سونگ یی در بیمارستان، به دنبال بستن قرارداد به‌جای دخترش بود.

مادر چو سونگ یی و دیگر بازیگران، مدام درحال فخر فروشی و لاف زدن درمورد فرزندانشان و زندگی‌های اشرافی خود بودند.

حسادت بین بازیگران نیز به میزان زیادی وجود دارد و آن‌ها مدام در تلاش برای رقابت و حتی آسیب زدن به یکدیگر هستند.

غرور و تکبر و خودشیفتگی بسیار زیادی در رفتارهای این بازیگران وجود دارد.علی‌الخصوص چو سونگ یی که خود را الهه‌ی زیبایی و معروفیت می‌داند.

مورد دیگری که می‌توان به آن اشاره کرد، چاپلوسی و تعریف و تمجید‌های دروغین مدیر برنامه‌ی چو سونگ یی است.با وجود اینکه او چو سونگ یی را قبول ندارد و مدام پشت سرش غیبتش را می‌کند و او را سرزنش می‌کند، اما جلوی روی او و خانواده‌اش مدام او را مورد تمجید‌های دروغین قرار می‌دهد.

فریب دادن مردم و دروغ گویی نیز در زندگی لی جه کیونگ نشان داده می‌شود چرا که او با وجود آن‌که روانی و قاتل است، خود را فردی نشان می‌دهد که داوطلبانه در موسسات کمک به حیوانات کار می‌کند.

مورد دیگر ترک خانواده توسط پدر چو سونگ یی و تنها بزرگ شدن آن‌هاست. او بدون توجه به احساسات فرزندانش به دلیل مشکل با مادرشان، خانواده را بی‌خبر ترک می‌کند.

مسئله‌ی تناسخ نیز مورد دیگری است که در بسیاری از سریال‌های کره‌ای که در این ژانر هستند همچون همین سریال، دیده می‌شوند.تناسخ در دین و فرهنگ ما مورد پذیرش نیست.

برترین پیام مثبت گنجانده شده در این سریال، نشان دادن اهمیت زمان و زودگذر بودن آن و کوتاهی عمر انسان‌ها است. انسان‌ها باید قدر تک تک لحظات زندگی خود را بدانند، به نحو شایسته‌ای زندگی کنند و خاطرات خوشی را بعد از خود بین دیگران به‌جا بگذارند. این موضوع در دو دیالوگ سریال به زیبایی به تصویر کشیده شده است:

«مردم به هشتاد و صد سالگی هم که برسن هیچکس نمیگه زندگی طولانیه، همه میگن زندگی مثل یه چُرت عصرانه کوتاهه.من چهارصدسال اینجا روی زمین زندگی کردم، اما وقتی برمی‌گردم گذشته، فقط یه مشت خاطرات برام مونده.»

و همچنین در جایی دیگر می‌گوید:«می‌دونید چرا مردم از مرگ وحشت دارن؟چونکه بعدش فراموش میشن.چونکه بعد از مرگشون دنیا عوض نمیشه و همه‌چی ثابت می‌مونه.و دست آخر این، اونان که از خاطره‌ها پاک میشن.»

پیام مثبت دیگر سریال نشان دادن عشق واقعی و حقیقی دو مین جون نسبت به زنی است که عاشقش شده است. او در تمام چهارصدسال مدت زندگی‌اش در زمین عاشق او ماند تا بالاخره آن دختر در قالب چو سونگ یی تناسخ پیدا کرد.همچنین او با اینکه می‌دانست اگر به ستاره خودش برنگردد می‌میرد ولی خواست که همان مدت کوتاه باقی مانده از فرصتش را نیز در کنار عشقش، چو سونگ یی باشد و او را تنها نگذارد.

مورد دیگر نهی کردن حسادت و نشان دادن مضرات آن بود. یو سمی فردی بود که با وجود دوستی قدیمی‌اش با چو سونگ یی، در تمامی موارد به او حسادت می‌ورزید و حتی در مواردی در حق او بدجنسی می‌کرد. در نهایت این خود یو سمی بود که تنها می‌ماند و فقط خودش بود که عذاب بیشتری می‌کشید.

چو سونگ یی با وجود آن که بسیار مغرور و خودشیفته بود ولی بارها این را به ما نشان داد که او خودش را با سال‌ها تلاش کردن به این جایگاه رسانده و هیچوقت به دیگر بازیگران حسادت نمی‌ورزید. در کنار مغرور بودنش که بدترین صفتش بود، او فردی مصمم، تلاشگر، با اعتماد به نفس و کمال طلب بود.

لی هی کیونگ نیز نمونه‌ی یک دوست وفادار و البته عاشقی مصمم و باجرئت بود. او نشان داد که برای ابراز عشق باید جسور بود. همچنین او با تلاش برای یافتن حقیقت قتل افراد و پیگیری برای فاش کردن جرایم برادر بزرگترش خودش را به عنوان فردی حقیقت‌جو و عدالت طلب نشان داد. او بدون توجه به نسبت برادری‌شان، تمام تلاشش را کرد تا حقیقت را بیان کند.