نقد و بررسی سریال اداره کنترل حیوانات (Animal Control)

خشونت کلامی، خشونت غالب و پررنگ در سریال بوده و فرانک، نمونه اصلی بروز این خشونت است. او نسبت به شرد با تمسخر رفتار کرده و او را دست‌کم می‌گیرد. وقتی فرانک به نزد پدر و برادرش می‌رود نیز رفتار آن‌ها باهم توهین‌آمیز است و بیشتر مکالمات بر پایه تمسخر استوار هستند. با اینکه حیوانات زیادی در طول سریال نمایش داده می‌شوند، اما رفتار خشونت‌آمیزی نداشته و اگر هم خشونتی غریزی از آن‌ها سر می‌زند، به کمک طنز داستان، از میزان اثرگذاری آن کاسته می‌شود.

ممکن است نمایش برخی از حیوانات از قبیل مار، ببر یا .. جزئی از فوبیاهای شخصی مخاطب باشند.

امیلی، با اینکه از رابطه عاطفی شرد با شخص دیگری خبر دارد، باز هم پنهانی او را دوست دارد. او نسبت به شرد کار خاصی انجام نداده و فقط پنهانی به او عشق می‌ورزد. در انتهای فصل دوم، شرد این احساس را نسبت به امیلی پیدا کرده و قضیه برعکس می‌شود. علاوه بر ناهنجاری فوق، چندین صحنه از افراد بعد از رابطه جنسی و بوسه نمایش داده شده و دیالوگ‌های زیادی راجع‌به رابطه بین افراد ردوبدل می‌شود .

پیام سریال، این است که روابط انسانی، پیچیدگی‌های خاص خود را دارد و نمی‌توان بدون مطالعه و تعمق، در آن موفق شد. بلکه هر رابطه‌ای نیاز به وقت‌گذاشتن و تحقیق داشته و به راحتی ارتباط با حیوانات نیست.

شخصیت‌های اثر، ترکیبی از شخصیت‌های مثبت و منفی هستند که به فکر اصلاح رفتار خود هستند. یکی از شاخص‌ترین شخصیت‌ها، فرانک است. او شخصیتی خاکستری داشته و بیشتر تلاش می‌کند تا شخصیتی منفی باشد؛ او دیگران را مسخره کرده و خودرای است، اما کم‌کم و با قرارگرفتن در کنار شرد، اصلاح رفتاری انجام داده و کمی با شخصیت قبلی خود فاصله می‌گیرد. امیلی و شرد، هر دو الگوهای مثبت رفتاری هستند؛ آن‌ها تلاش می‌کنند تا بی‌قید و شرط، به دیگران کمک کرده و باعث پیشرفت یکدیگر شوند.