نقد و بررسی فیلم ۲۳ نفر

این فیلم، اقتباسی از یک داستان واقعی است. پیام‌ها و الگوهای مثبت فراوانی دارد که می‌توان ساعت‌ها درباره آن با بچه‌ها حرف زد. بهتر است بدانید این فیلم به دلیل جنگی بودن و ژانر دفاع مقدس، سکانس‌هایی از درگیری‌های جنگی و شکنجه اسرا و شخصیت‌های اصلی فیلم دارد و برای رده سنی زیر 13 سال توصیه نمی‌شود. پیشنهاد می‌کنیم تماشای این فیلم را به صورت خانوادگی و دور هم صورت دهید و پس از تماشا، درباره آن با یکدیگر گفتگو کنید. سکانس‌های بسیاری وجود دارد که همدلی مخاطب را برمی‌انگیزد و چه بهتر که این همدلی در کنار اعضای خانواده اتفاق بیفتد.

خلاصه: این فیلم پیام و الگوهای مثبت بسیاری دارد. خشونت فیلم با توجه به ژانر جنگی و دفاع مقدس بالاست.

موضوعات متعددی وجود دارد که می‌توانید بعد از تماشا درباره آن با فرزندانتان گفتگو کنید از جمله موضوع دفاع مقدس و جنگ 8 ساله و حضور نوجوانان در جنگ علیرغم میل خانواده و حتی فرماندهان جنگ. می‌توانید از فرزندانتان سوال کنید:

اگر تو در آن دوران بودی، چه می‌کردی؟

اگر تو به جای شخصیت‌های فیلم بودی و رفتار صدام را می‌دیدی، آیا برای اعتصاب غذا با بقیه همراه می‌شدی؟ به نظر تو این تصمیم 23 نفر، کار درستی بود؟ نتیجه‌اش چه بود؟

آیا این 23 نفر را قهرمان ملی می‌دانی؟ به طور کلی تعریف تو از قهرمان چیست؟ و قهرمان ملی چه کسی است؟

خلاصه:

درباره موضوع دفاع مقدس و جنگ و همچنین شخصیت‌های اصلی فیلم و تصمیماتشان با فرزندان خود گفتگو کنید.

23 نفر از نوجوانان که با اصرار خود و حتی مخفیانه به جنگ آمده‌اند، توسط نیروهای عراقی به اسارت گرفته می‌شوند. در همان روز اول، آن‌ها را از دیگر اسرا جدا کرده و به زندان استخبارات می‌برند و می‌گویند که به دستور سید‌الرییس (صدام) شما آزاد هستید. جای شما در جنگ نیست. شما باید بروید و درس بخوانید و بازی کنید. بچه‌ها ناباورانه نگاه می‌کنند و باورشان نمی‌شود. در ادامه هر روز آن‌ها را به مصاحبه‌های خبری می‌برند، اعتراف اجباری می‌گیرند که باید بگویید بچه 9 ساله هستید و به زور به جنگ آورده شده‌اید و در نهایت یک دیدار تبلیغاتی با صدام برایشان تدارک می‌بینند. در آن دیدار صدام مدام به آن‌ها لبخند می‌زند و به دختر کوچکش می‌گوید که به آن‌ها گل‌های سفید به نشانه صلح و دوستی، تقدیم کند. در اینجا دیگر طاقت نوجوانان فیلم، به سر می‌آید و متوجه می‌شوند که صدام با سوء‌استفاده از آن‌ها، قصد بهره‌برداری تبلیغاتی دارد؛ در نتیجه تصمیم می‌گیرند که با اعتصاب غذا به خواسته خود که همان رفتن، به جمع اسرای دیگر است، برسند. در این میان ملا صالح نیز بسیار کمکشان می‌کند. پس از 5 روز اعتصاب غذا و شکنجه و ضرب و شتم توسط نیروهای عراقی، بالاخره به هدف خود می‌رسند و به اردوگاه اسرای دیگر می‌روند. در نهایت پس از 8 سال اسارت با سربلندی، به وطن باز می‌گردند.

کارگردان/ مولف: مهدی جعفری

نویسنده/ مترجم: مهدی جعفری

نام تهیه کننده: مجتبی فراورده

نام بازیگران: سعید آلبوعبادی، مجید پتکی، رضا نوری، حسین پوریده، عبدالحکیم تقلبی، محمدعلی موسوی، حمزه وطانی، مسعود ابراهیمی. بازیگران نوجوان: علی آزادمند، سورنا بایراملو، علی پیری، میلاد ترقی‌خواه، امیرعلی چهار‌دولی، ابوالفضل دادی‌نسب، امیررضا زارع، محمد رشنو، روزبه سلطانی، حسین شریفی، علیرضا شریفی، سبحان شریفی، محمدجواد شیخ، عرفان فروتن، مهدی قاسمی، علیرضا قره‌داغی، مالک محمدآبادی، سجاد محمدزاده، امیرعلی محمودی، حامد ندری، پیمان نوری، نیما یوسف‌پور

نام شخصیت ها:

23 نفر: شخصیت‌های نوجوان این فیلم به نام‌های اصلی خود در دنیای واقعی هستند که تقریبا همه خصوصیاتی شبیه به هم و اهدافی هماهنگ دارند. از شهرهای مختلف و با لهجه‌های مختلف هستند. حدود سنی 13 تا 17 سال دارند. معتقد و مومن به اسلام و انقلاب بوده و پاک و بی‌آلایش هستند و هرگز از آرمان خود دست نمی‌کشند.

صالح قاری: مردی میانسال که در زندان استخبارات عراق، به عنوان مترجم فعالیت می‌کند. او اهل جنوب کشور بوده و عرب‌زبان است. در ابتدا همه فکر می‌کنند که او جاسوس است اما بعدا مشخص می‌شود که او به خاطر فعالیت‌های سیاسی در زندان رژیم پهلوی بوده و اکنون به علت یک ماموریت فوق سری، دستگیر شده است. صالح به نوجوانان فیلم بسیار کمک کرده و سعی می‌کند در جهت حمایت از آن‌ها، قدم بردارد.

کشور سازنده: ایران

کمپانی سازنده: سازمان هنری رسانه‌ای اوج

جوایز و افتخارات: نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین صدابرداری، بهترین طراحی صحنه، بهترین جلوه‌های ویژه میدانی، بهترین جلوه‌های ویژه بصری، بهترین چهره‌پردازی و برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلم از نگاه ملی در سی و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر.

پروانه زرین بهترین فیلم از جشنواره کودکان و نوجوانان (۱۳۹۸)، نشان کمیسیون ملی یونسکو به عنوان فیلم منتخب سال ۲۰۱۹، جایزه سینمایی ققنوس در جشن سینما انقلاب (1397)

مخاطب اثر: نوجوان و بزرگسال

دیالوگ: همه می‌گفتن جنگ جای بچه‌ها نیست، باید صبر کنید تا بزرگ بشید، آخه کی میدونه که آدم کی بزرگ میشه! بزرگ یعنی کِی؟ بچه یعنی کی؟