نقد و بررسی فیلم ما دیگه بزرگ شدیم (We Grown Now)

روایت این فیلم، روایتی غم‌انگیز و در عین حال امیدوارکننده است اما غم آن برای کودکان پررنگ‌تر از امید آن است. خانواده‌های تنگدستی که در خانه‌های خیریه زندگی می‌کنند و شب و روز برای امرار معاش خانواده تلاش می‌کنند اما سختیِ زندگی آن‌ها تنها به همین جا ختم نمی‌شود بلکه نگاهِ منفیِ جامعه به آن‌ها، وجود بزهکاری در میان برخی از آنان و اتفاقات تلخ دیگری که کودکان نیز از آن آگاه می‌شود گویی جزء لاینفکِ زندگی در میان فقرا است. به هر حال برخی از آنان برای امرار معاش دست به قاچاق مواد مخدر، دزدی و یا ناهنجاری‌های دیگر می‌زنند. در این فیلم نیز کشته‌شدن یک کودک 7 ساله با شلیک گلوله در آن محله که فقط در ساحت کلام مطرح می‌شود، شرایط زندگی را برای بچه‌ها و خانواده‌ها سخت می‌کند. البته دو پسربچه‌ی داستان، همچنان امیدوار به آینده، با یکدیگر خیالپردازی و رویاپردازی می‌کنند و سعی دارند آینده‌ای روشن را برای خود رقم بزنند. مالیک به اریک می‌گوید که هرگز از پروازکردن نترس و این جمله نوید روزهای خوش آینده را به آنان و به مخاطب می‌دهد. شما می‌توانید درباره برداشت بچه‌ها از داستان فیلم با آنان گفتگو کنید و نظرشان را درباره مالیک و اریک جویا شوید. از آن‌ها سوال کنید: فکر می‌کنی مالیک و دوستش، آینده روشنی دارند؟ آیا مادر مالیک با تلاش خود، ثابت کرد که آینده برای کسانی که زندگی سالم و پر از امید و تلاش و پشتکار دارند، روشن است؟ نظر تو در این باره چیست؟ این جمله را شنیده‌ای که : اگه فقیر به دنیا بیای تقصیر تو نیست اما اگه فقیر از دنیا بری، تقصیر تویه! نظر تو درباره این جمله چیست؟ مفهوم این جمله چیست؟

شخصیت‌ها:

مالیک: پسربچه‌ی ده ساله‌ای که به همراه مادر، مادربزرگ و خواهرش در خانه‌های سبز کابرینی در شیکاگو زندگی می‌کند و با اریک دوست صمیمی است. او رویاهای بزرگی در سر دارد. اریک: دوست صمیمی مالیک که همیشه و همه جا با هم هستند. او مادرش را از دست داده و با پدر و خواهرش زندگی می‌کند. دولاریس: مادر مالیک که سرپرست خانوار است و در شغل خود ترفیع می‌گیرد. آنیتا: مادربزرگ مالیک که با آن‌ها زندگی می‌کند. او از راه خیاطی پول درمی‌آورد.

داستان اثر:

مالیک و اریک دوستان صمیمی هستند و با هم بر روی تشک‌های کهنه‌ای که پیدا می‌کند، بپربپر می‌کنند. آن‌ها در میزان بالاپریدن با یکدیگر رقابت دارند اما مالیک همیشه بالاتر می‌پرد. آن‌ها با وجود فقر و تنگدستی شاد هستند و دوست دارند جهان را کشف کنند اما یک روز پسربچه‌ای 7 ساله قربانی قاچاق مواد مخدر شده و با شلیک گلوله کشته می‌شود. آن‌ها که همگی در خانه‌های سبز کابرینی زندگی می‌کنند از آن روز غم و ترس عجیبی را تجربه می‌کنند. پلیس ناگهان به خانه‌ها یورش برده و برای یافتن مواد، تمام زندگی‌شان را به هم ریزد و وسایل خانه را می‌شکند در حالی که آن‌ها بی‌گناه هستند. اوضاع چندان خوب نیست و مادر مالیک علاقمند است که درآمد بیشتری داشته و بتواند محل زندگی‌شان را تغییر دهد. بالاخره او ترفیع می‌گیرد و مجبور است برای رفتن به دفتر کار جدید، خانه‌شان را عوض کند. این موضوع برای مالیک هم جای خوشحالی دارد و هم ناراحت است؛ چرا که او در این خانه‌ها به دنیا آمده و رشد کرده و دوست صمیمی‌اش اینجاست. اریک نیز بسیار دلخور و غمگین است. اما زندگی همین است و باید برای زندگی بهتر تلاش کرد. او در لحظه خداحافظی راز پرش زیادش را به اریک می‌گوید و از می‌خواهد که هرگز از پرواز کردن نترسد...