نقد و بررسی فیلم سرود کریسمس (Christmas Carol)

درگیری‌های فیزیکی متعدد و زد و خوردهای بسیار، استفاده از انواع سلاح سرد، شکنجه، تحقیر، قلدری کردن و آزار و اذیت جنسی و تجاوز به کرّات در فیلم دیده می‌شود.

برخورد وحشیانه و تنبیهات نامناسب از جانب مدیر ندامتگاه و همچنین تجاوز و سواستفاده جنسی از یکی از جوانان ندامتگاه از موارد خشونت روانی فیلم محسوب می‌شوند.

برخی از جوانان داخل ندامتگاه افرادی قلدر و زورگو هستند که دیگر افراد ضعیف را در آن‌جا تحقیر کرده و آزار می‌دهند که هم خشونت فیزیکی هم روانی را شامل می‌شود.

صحنه‌های بسیاری از کتک کاری حتی تا سر حد مرگ در فیلم به نمایش در می‌آید.

صحنه‌های درگیری اضطراب آور است و مخاطب را نگران سرانجام شخصیت‌های فیلم می‌کند.

  بزرگترین ناهنجاری این فیلم در مسائل جنسی آن نهفته است. سواستفاده جنسی و مسئله‌ی تجاوز موضوع اصلی این فیلم است که پیامدها و آثار مخرب آن به نمایش در می‌آید.

نشان دادن بدن برهنه، اشاره به خودارضایی، نشان دادن تجاوز به صورتی غیر واضح، و استفاده از الفاظ رکیک جنسی و وحود گفتگو‌های جنسی از موارد ناهنجاری فیلم هستند.

در فیلم به کرّات از الفاظ رکیک استفاده می‌شود. سیگار کشیدن و نشان دادن تتوی بدن از دیگر موارد ناهنجاری فیلم می‌باشند.

این فیلم به موضوع سواستفاده جنسی و مسئله‌ی تجاوز پرداخته و آثار و پیامدهای مخرب آن در ابعاد مختلف را به نمایش در آورده است. انواع فساد موجود در جامعه نشان داده شده و به مشکلات یکی از ارگان‌های مهم که همان کانون اصلاح نوجوانان است می‌پردازد.

جو وول وو عقب مانده‌ی ذهنی بود ولی احساسات همه را می‌فهمید و قدردان زحمات برادرش بود و حتی پس از آن که مورد آزار و اذیت و تجاوز قرار گرفته بود این موضوع را به برادرش نگفته بود تا او را نگران نکند که البته این بزرگترین خطا و اشتباه او بود. اما این موضوع، مهربان بودن و قدردان بودن او را نشان می‌دهد.

هیچکدام از افراد داخل فیلم به طور کلی الگوی مثبتی محسوب نمی‌شوند اما هرکدام ویژگی‌های مثبتی دارند که در ادامه ذکر می‌کنیم.

جو ایل وو به دلیل عدم توجه عاطفی کافی به برادرش و هم‌چنین به دلیل شغل نامناسبی که داشت یک الگوی منفی محسوب می‌گردد اما از طرفی دیگر او هرگز زیر بار حرف زور نمی‌رفت، به دنبال برملا کردن حقیقت بود و بعد از فهمیدن حقیقت مرگ برادرش، از رفتار گذشته‌‌ی خود با برادرش پشیمان شده بود.

جو وول وو نیز از آن جا که با همه خیلی با محبت رفتار می‌کند و قدردان زحمات اطرافیانش علی الخصوص برادرش است، الگویی مثبت است اما مخفی کردن حقیقت توسط او باعث مرگ خودش، آسیب دیدن برادرش و قسر در رفتن مجرمان می‌شود.

سون‌هوان نیز الگویی منفی است زیرا دربرابر آزار و اذیت و قلدری و همچنین تجاوز و سواستفاده جنسی سکوت می‌کند و از خودش دفاعی نمی‌کند و حقارت را می‌پذیرد.

مون جاهون نیز یک فرد بزهکار، قلدر و به طور کلی یک الگوی منفی تمام عیار است. مادر او نیز به دلیل بد تربیت کردن فرزندش و سکوت دربرابر تمامی کارهای او و حمایت کردن از کارهایش، یک الگوی منفی است.

هان هی سانگ نیز به دلیل سواستفاده جنسی از نوجوانان، وارد کردن خشونت فیزیکی و روانی بر افراد ندامتگاه، یک الگوی منفی است.

جو سوون وو نیز به دلیل اینکه یک متجاوز است و از وول وو سواستفاده کرده بود و همه را نیز فریب داده بود و همچنین به دلیل کشتار افراد ندامتگاه، یک الگوی بشدت منفی و ناهنجار است.