نقد و بررسی فیلم چرا گریه نمی‌کنی؟

فیلم نمایش بی‌پرده‌ای از انواع ناهنجاری از جمله؛ استعمال مواد مخدر، مصرف مشروبات الکلی، روابط خارج از عرف، بدزبانی و... است. شخصیت‌های فیلم با الفاظ رکیک و شوخی‌های جنسی با هم صحبت می‌کنند. علی ده سال است که قصد دارد همسرش را طلاق بدهد اما هنوز اقدام نکرده است و او همسرش جدا از هم زندگی می‌کنند. در عین حال آن‌ها روابط دوستانه‌ای با هم دارند و زمانی همسر علی متوجه آشنایی و دوستی علی با صبا می‌شود، کاملا دوستانه و گرم با صبا گفتگو می‌کند و از تصمیم ازدواج علی با صبا ابراز خوشحالی می‌کند. دوست علی برای بهتر کردن حال او پیشنهاد مصرف مواد مخدر می‌دهد و زمانی که آن‌ها پای منقل نشسته‌اند، دوست او مصرف مواد را امری عادی تلقی می‌کند و برای او از انواع مواد مخدر و تاثیر آن روی انسان می‌گوید.

حس ناامیدی و پوچی ممکن است بعد از یک اتفاق ناگوار مثل از دست دادن اعضای خانواده، دوست و... به سراغ انسان‌ها بیاید. اما آنچه که مهم است این است که بتوانیم چجوری با این حس کنار بیاییم و دوباره شوق و امید به زندگی کردن پیدا کنیم. این اثر با وجود اینکه روش‌های ناهنجار و نامناسبی را برای به دست آوردن امید و کنار آمدن با غم فوت عزیزمان انتخاب می‌کند، اما در نهایت به مخاطب می‌آموزد که انسان بعد از غم و سختی هم می‌تواند دوباره متولد بشود و زندگی را از سر بگیرد.

علی بعد از فوت پدر و مادرش خود را مسئول مراقبت از برادر کوچکترش می‌داند و تمام امید و انگیزه‌اش برای ادامه زندگی، عشق به برادرش می‌شود. اما فوت ناگهانی برادر علی، او را از درون فرو می‌پاشد و دچار افسردگی و حس پوچی مطلق می‌کند. علی برای کنار آمدن با این غم راه‌های ناهنجاری مثل مصرف مواد مخدر، نوشیدن مشروبات الکلی و... را تجربه می‌کند تا شاید بتواند گریه کند!