نقد و بررسی فیلم حدود ۸ صبح

آخر فیلم خیلی بد تموم شد کاش لیلا ب خاطر رضا نمیمرد واقعا این مرد ارزششو نداشت

غیر از بازی اوراکت منوچهر هادی همه چی خوب بود

آخر فیلم سر همون پله عابر پیاده که هر روز دریا میرفت مهد تموم شد این چه معنی میده اینکه دریا همون نوشینه

والا با رحم اجاره ای میتونستن بچه ی خودشونو داشته باشن.و اینکه اعتماد دریا ب ی مرد غریبه خیلی عجیب بود واسه گرفتن بچش.و مرگ لیلا خیلی هندی بود.اگه واقعی باشه ک میگن بوده رضا ب خاطر هوس زن دوم گرفته ن برا بچه.

اولا کسی که زن دوم داشته باشه وازش بچه داشته باشه وقتی زنش میره قهر کلی غذای آماده بیرون نمیخوره و خونه نمیمونه دوما به زنش پیام نمیده که اوکی ای بیام دنبال بریم بیرون میره خونه زن دومش میبینتش یا میبرتش بیرون و بعد ۶ ساعت بگه عشقم کجایی چرا جواب نمیدی اگر بین دریا و رضا چیزی نبود دریا به امیر نمیشت تو ماشین بگه که بهش گفتم شوهرم همه چیزو فهمیده وبرو دریا این کارو کرد که امیر و عصبانی ار کنه و از دسش راحت شه ورضایتم نمیداد که که کسی شک نکنه

آموزنده و مهیج

موضوع فیلم یک درام اجتماعی است که به نظر من خیلی پخته و منطقی به معرفی شخصیت های فیلم پرداخته نشده و فیلم نامه هم منطق دراماتیک ندارد.

به نظرم آخرش خیلی دیگه دراماتیک بود دیگه هیچکس نمیاد خودشو برا یکی دیگه جلو ماشین بندازه

کاش نوشین هم ،نقشی ایفا می‌کرد و در فیلم پررنگ میشد ،کاش نامرئی نبود حتما جذابیت فیلم بیشتر می‌شد و ای کاش اون تصادف منجر به مرگ لیلا نمیشد

کاش آخرش نوشین همون دریا بود قبل ازاینکه زن امیر میشده زن صیغه ای رضابود وبچه هم مال رضا ودریا میبود

کاش آخرش نوشین همون دریا بود قبل ازاینکه زن امیر میشده زن صیغه ای رضابود وبچه هم مال رضا ودریا میبود

نوشین وجود خارجی نداشت، سکانس آخر باید رضا و دریا را تو یک قاب نشون می داد اونوقت بیننده تا یک هفته هنگ می کرد

عالی آموزنده

سکانس آخر که لیلا خودش رو‌ جلوی ماشین میندازه اصلا منطقی نیست، برای هر انسانی اول جون خودش در الویته بعد دیگری. صد در صد تو واقعیت اینطوری نبوده چون برای سینمایی شدن یه چیزهایی اضافه و کم میشه به واقعیت داستان. درضمن رضا میتونست از مادر جایگزین برای داشتن فرزند استفاده کنه و زندگیش با لیلا رو حفظ کنه نه اینکه کار راحت ترو انتخاب کنه و زنی رو که بخاطرش خونه پدری میفروشه رو از دست نده، اینطوری با حفظ خانواده بچه خودش و لیلا رو داشت و این فجایع قتل و پیامک اشتباهی و … پیش نمیومد.

سکانس آخر که لیلا خودش رو‌ جلوی ماشین میندازه اصلا منطقی نیست، برای هر انسانی اول جون خودش در الویته بعد دیگری. صد در صد تو واقعیت اینطوری نبوده چون برای سینمایی شدن یه چیزهایی اضافه و کم میشه به واقعیت داستان. درضمن رضا میتونست از مادر جایگزین برای داشتن فرزند استفاده کنه و زندگیش با لیلا رو حفظ کنه نه اینکه کار راحت ترو انتخاب کنه و زنی رو که بخاطرش خونه پدری میفروشه رو از دست نده، اینطوری با حفظ خانواده بچه خودش و لیلا رو داشت و این فجایع قتل و پیامک اشتباهی و … پیش نمیومد.

فیلمی پر هیجان و در عین حال تلخ انگار در واقعیت زندگی 70 درصد ما ایرانی ها را روایت می‌کند من از فیلم لذت بردم در پایان فیلم شما مات و مبهوت به پرده سینما خیره می‌مانید و دوست دارید تا مدتی تنها در ذهن خود این فیلم را تحلیل کنید تبریک به کارگردان و بازیگران فیلم

۳۰ آذر از کل سینما های ایران بیارنش بیرون