آنچه لازم است والدین بدانند
فیلم با ما به پایان میرسد، روایتی را بیان میکند که در آن، زنی که در کودکی از رفتارهای پرخاشگرانه پدرش بر علیه مادرش رنج دیده است، در بزرگسالی درگیر رابطهای میشود که وقایع دوران نوجوانی را برای او تداعی میکند. لیلی بلوم، دختر یک شهردار موجه و با منزلت است که کسی تصور نمیکند این شهردار در زندگی شخصی خود با همسرش دچار تنش باشد. لیلی همواره شاهد درگیریهای فیزیکی بین والدینش بوده، و این در حالی است که پدر لیلی عاشقانه دخترش را دوست داشته و هرگز خشونتی بر علیه او انجام نداده است. اما رفتار پرخاشگرانه او با مادر لیلی و همچنین با پسری که لیلی در نوجوانی به عنوان یک تکیهگاه عاطفی به او روی میآورد، باعث میشود تا لیلی نسبت به پدرش دلچرکین شود و خانه را ترک کند. او پس از مرگ پدرش مجددا به خانه برمیگردد و در حالی که از بابت این اتفاق غمگین است بازهم خشونتهایی که علیه مادرش به خاطر داشته را فراموش نکرده است و عملا نمیتواند دیدگاه مثبتی به پدر خود داشته باشد. اما در این میان او با رایل آشنا میشود. پسری که تمام ایدهآلهای لیلی را دارد. او یک جراح مغز جذاب است که به لیلی ابراز علاقه کرده است. اما ظاهر رایل باعث میشود تا باطن خشن و پرخاشگر او به راحتی قابل تشخیص نباشد. رایل، یک تکرار از پدر لیلی است که او مجددا در زندگی میزبانش میشود. اما ورود نابهنگام اطلس، پسری که لیلی در نوجوانی به او علاقه داشته به ناگاه همه چیز را تغییر میدهد. لیلی متوجه شخصیت خشن رایل میشود و مورد ضرب و شتم فیزیکی از جانب او قرار میگیرد. رایل یک شخصیت کاملا خاکستری است که در مقابل شخصیت مثبت و سفید اطلس قرار دارد. او اشتباهش را در قبال لیلی میپذیرد اما لیلی با تمام عشقی که به او دارد، صرفا به دلیل فرزندش امی، فرصت دوباره را به رایل نمیدهد. زیرا تجربه پدر و مادر خود را ذهن دارد و تلاشش این است که این خشونت خانگی در یک نقطهای برای همیشه قطع شود. در کنار اینکه خشونت فیزیکی خط قرمز یک رابطه است که آسیبهای روحی ناشی از آن به هیچعنوان قابل جبران نیست، این پرسش نیز مطرح است که آیا باید فرصت دوبارهای به رایل داده میشد؟ آیا این میزان از انفعال در شخصیت لیلی قابل پذیرش است؟ آیا برای پایان دادن به چرخه خشونت خانگی، راه حل دیگری غیر از ترک زندگی مشترک و فرار کردن از بحران وجود ندارد؟ اثر، اساسا راه حل مشخصی برای پایان دادن به خشونت خانگی ارائه نمیدهد و مخاطب را مستاصل و ناکام از پاسخگیری نگه میدارد. این در حالی است که در جایجای اثر، تلاش برای قطع این زنجیره مشاهده میشود اما علیرغم پرسشهای متعددی که که برای مخاطبان و به ویژه قربانیان خشونتهای خانگی پیش میآید، پاسخ درستی استنباط نمیشود. به همین علت، از منظر منتقدان و مخاطبان، این اثر از تاثیرگذاری ضعیفی برخوردار بوده و مضمونی ناقص را به بیننده ارائه میدهد.
نظرات کاربران
هیچ نظری وجود ندارد
هیچ نظری وجود ندارد
افزودن دیدگاه در مورد با ما به پایان میرسد