آنچه لازم است والدین بدانند
فیلم Bring Her Back در لایه‌ی سطحی خود، یک داستان ترسناک درباره تسخیر و آیینی شوم است، اما در بطن خود، بازتابی از رنج ناشی از فقدان، ویرانگری سوگواری حل‌نشده و میل انسان به بازگرداندن گذشته است. شخصیت لورا، مادر داغ‌دیده‌ای که از دست دادن دخترش را تاب نیاورده، نمایانگر چهره‌ای آشنا از غمی است که به جای پذیرش، به خشونت و خودفریبی بدل می‌شود. تمثیل تسخیر روح در این‌جا استعاره‌ای است از اینکه چگونه خاطره‌ی مرگ‌بار عزیزان، می‌تواند ذهن و زندگی آدمی را تسخیر کند و او را از واقعیت جدا سازد.
از سوی دیگر، اندی و پایپر تجسمی از مقاومت در برابر این چرخه‌ی سمی هستند. اندی که در نقش محافظ ظاهر می‌شود، نماینده‌ی مسئولیت‌پذیری نوجوانانه در جهانی است که بزرگ‌ترها از ایفای نقش خود سرباز زده‌اند. پایپر، با وجود نابینایی، با قدرت درونی خود راه فرار را می‌یابد و نماد آن امیدی است که حتی در دل تاریک‌ترین موقعیت‌ها زنده می‌ماند. تقابل میان اراده‌ی زنده ماندن و میل به بازگرداندن مُرده‌ها، هسته‌ی اصلی کشمکش در روایت است.
در نهایت، فیلم این پرسش را پیش روی مخاطب می‌گذارد: آیا رهایی از سوگ در گرو پذیرفتن فقدان است یا در تلاش برای حفظ خاطره؟ فیلم ما را وادار می‌کند از خود بپرسیم تا چه اندازه حاضریم برای حفظ گذشته، حال را قربانی کنیم؟ آیا سوگواری می‌تواند به جنون بدل شود، اگر اجازه ندهیم زمان زخم را التیام بخشد؟ این اثر ترسناک، در اصل آینه‌ای روان‌شناختی است برای تأمل در مرز باریک میان عشق و وسواس، و میان یادآوری و زیاده‌روی.
نظرات کاربران
هیچ نظری وجود ندارد
هیچ نظری وجود ندارد
افزودن دیدگاه در مورد او را برگردانید