نقد و بررسی فیلم اولین طالع نحس (The First Omen)

خشونت‌هایی که در اثر اتفاق می‌افتد اغلب بی‌پرده و واضح نمایش داده می‌شوند. مثلا در یک صحنه، شکنجه‌شدن مارگارت و بسته‌شدن او به تخت را می‌بینیم، او خون‌ریزی می‌کند و درد می‌کشد. در یک صحنه دیگر، یک راهبه، در مقابل چشم بچه‌های کوچک، در حین خودسوزی، خود را به دار می‌آویزد. صحنه مرگ او، بسیار خشونت‌آمیز است. در صحنه دیگری، دوست مارگارت تصادف می‌کند، بدن او به دو نیم تقسیم شده و مارگارت یک نیمه از بدن او را در آغوش می‌گیرد، این صحنه خشونت زیادی دارد. در نهایت با زایمان مارگارت، او با چاقو گردن دکتر را می‌برد و سعی در کشتن فرزند خود دارد، اما اهالی کلیسا او را به آتش می‌اندازند. صحنه زایمان مارگارت، خشونت‌آمیز و دردناک است.

ترس در این اثر، همواره در جریان است. محیط کلیسا، افراد حاضر در آن، موسیقی متن و ... همگی به ترسناک‌بودن موقعیت کمک می‌کنند. مارگارت بارها دچار توهم می‌شود و این توهمات او، ترسناک هستند. مثلا او زنی را هنگام زایمان می‌بیند که به جای بچه، از شکمش، یک دست عجیب و غریب ظاهر می‌شود یا مدام کابوس راهبه‌ای که خودسوزی کرده را می‌بیند. صحنه زایمان مارگارت، به طور واضح و همراه با درد و رنج نمایش داده می‌شود. در نهایت مارگارت، سعی می‌کند فرزند خود را بکشد، اما از انجام آن منصرف می‌شود. این صحنه تعلیق بالایی دارد.

داستان کلی اثر، درباره برقراری رابطه جنسی بین شیطان و دختر خودش است. این مسئله، امری ناهنجار است. راهبه‌ها، با توجه به محدودیت‌هایی که دارند، دچار فساد اخلاقی می‌شوند؛ آن‌ها سیگار می‌کشند و دور از چشم کلیسا با مردان ارتباط دارند. در یک صحنه، راهبه‌ای مارگارت را می‌بوسد. زایمان طبیعی با جزئیات، نمایش داده شده و در چند صحنه، تعویض لباس خانم‌ها در نمایی دور، به تصویر کشیده می‌شود.

مارگارت، الگوی مثبتی‌ست که سعی می‌کند با فساد کلیسا مبارزه کند. او می‌داند که شیوه کلیسا در تولد دجال، شیوه غیرانسانی است و به شخصیت افراد آسیب می‌زند. مارگارت سعی می‌کند شانا را از دست کلیسا نجات دهد و نگذارد افکار غلط، به زندگی‌اش آسیب بزند.