نقد و بررسی بازی vampyr

والدین عزیزی که قصد تهیه‌ی این عنوان برای فرزندان خود را دارند، بهتر است بدانند Vampyr عنوانی در سبک اکشن نقش آفرینی است. بازیکن در این بازی کنترل شخصیتی را بر عهده دارد که به خون آشام تبدیل شده. این کاراکتر میتواند بسته به انتخاب‌های بازیکن در طول بازی، تنها تعدادی از مردم عادی را بکشد یا همه آنها را؛ در آخر داستان بسته به انتخاب‌های بازیکن، شخصیت اصلی یا به یک خون آشام وحشی تبدیل میشود و یا انسانیت خود را حفظ میکند. روند داستان، جو حاکم بر محیط بازی و اتفاقاتی که برای کاراکتر اصلی میافتد القا کننده حس یاس و ناامیدی هستند. محیط‌های بازی و موجوداتی که بازیکن با آنها رو به رو میشود میتوانند حس ترس را در بازیکن ایجاد کنند. اعمال خشونت در بازی با استفاده از توانایی‌های خاص یک خون آشام، سلاح سرد و گرم و درگیری های نزدیک نمایش داده میشود. خشونت در بازی با پاشش خون و صدای ناشی از درد همراه است. لطفا در هنگام خرید به نشان رده بندی سنی اسرا روی محصول دقت کنید.

Vampyr عنوانی در سبک اکشن ماجرایی و نقش آفرینی است که در سال ۲۰۱۹ ساخت آن به پایان رسیده. زاویه دوربین بازی به شکل سوم شخص است و تنها برای رایانه‌های شخصی و کنسول‌های اصلی نسل هشتم (PS4، Xbox One، Nintendo Switch) منتشر شده است. این بازی تنها به صورت تک نفره در بخش داستانی قابل انجام بوده و فاقد بخش چند نفره و آنلاین مولتی پلیر است.

داستان Vampyr روایت دکتری به نام جاناتان رِید در لندن سال ۱۹۱۸، یعنی در دوران جنگ دوم جهانی است. فضاسازی بازی با استفاده از جوی سنگین و سرشار از تاریکی طراحی شده است. حس حال جهانی درگیر جنگ و البته المان‌های سورئال در محیط بازی کاملا محسوس است. از آنجا که شخصیت اصلی بازی خون آشام است، در روند بازی خبری از روشنایی روز نیست و بیشتر مراحل بازی در محیط‌های بسته و تاریک، ساختمان‌ها و کوچه‌های خالی از حیات و فاضلاب‌های نمور جریان دارد. فضاسازی یکی از نقاط قوت Vampyr است که به واسطه استفاده درست از نورپردازی، صداگذاری و البته داستانی چند شاخه و عمیق محقق شده است.

گیم پلی بازی نیز بالطبع پر است از المان های سبک RPG؛ جاناتان میتواند به عنوان یک خون آشام، تمامی شخصیت های عادی بازی را به چشم طعمه ببیند و همه آنها را به روش‌ها خود به گوشه‌ای تاریک بکشاند و خون آنها را بمکد و یا بسته به تصمیم شما آنها را رها کند. هرچند از آنجا که زندگی او به خون وابسته است، مهم است که بتوانید بین طبیعت خون‌خواه او و ذات انسانی‌اش تعادل برقرار کنید. شما در طول بازی دائما احساس میکنید که باید قضاوت کنید کدام شخصیت ارزش زندگی ندارد و میتواند خوراک جاناتان باشد و کدامیک مستحق مردن به چنین وضع دردناکی نیست. چنین تصمیماتی البته میتواند تاثیر مستقیمی روی روند داستان داشته باشد. داستان بازی نزدیک به 10 پایان متفاوت دارد که کوچکترین تصمیم شما میتواند یکی از آنها را در انتها رقم بزند. این موضوع باعث شده تا Vampyr ارزش تکرار نسبتا بالایی داشته باشد.

در مبارزات بازی شما با دو دسته طرف هستید؛ یکی خون آشام‌های وحشی شهر و دیگری شکارچیان خون آشام که اگر به طبیعت شما پی ببرند به خطری بزرگ تبدیل خواهند شد. جاناتان به عنوان یک خون آشام قابلیت‌هایی همچون ناپدید شدن، حرکت با سرعت بالا و حس ششم بسیار قدرتمندی دارد. حال منبع انرژی او برای استفاده از این توانایی ها، خون انسان و دیگر خون آشام‌هاست. علاوه بر این توانایی ها او میتواند از سلاح‌های سردی مثل شمشیر و چماق نیز برای مبارزه استفاده کند. سلاح‌های گرم مثل هفت تیر نیز در اختیار شما قرار میگیرند و در موقعیت های خاصی میتواند سلاحی کاربردی باشد؛ هرچند تمرکز بازی بیشتر روی استفاده از توانایی‌های ویژه جاناتان و درگیریهای رو در رو است. گیم پلی بازی شاید عمق چندانی نداشته باشد و پس از مدت کوتاهی روندی تکراری و یکنواخت پیدا کند، اما انتظار زیادی هم نمیتوان از این بازی داشت؛ گویی تمرکز سازندگان بازی بیشتر روی روایت داستان عمیق و شخصیت پردازی آن بوده است.