نقد و بررسی بازی The Medium

والدین عزیزی که قصد تهیه‌ی این عنوان برای فرزندان خود را دارند بهتر است بدانند The Medium به واسطه‌ی فضاسازی و جهانی که به تصویر میکشد در دسته‌ی بازی‌های ترسناک قرار میگیرد. مواجهه با ارواح و هیولاهای ماورایی، قرار گرفتن در موقیعت‌های غیرطبیعی و داستان بازی القا کننده‌ی حس ترس در بازیکن خواهد بود. به علاوه داستان بازی و سیر اتفاقات آن حس یاس و ناامیدی را منتقل میکند. مصرف دخانیات و استفاده از الفاظ ناشایست به زبان انگلیسی نیز در بازی مشاهده میشود. لطفا در هنگام خرید به نشان رده‌بندی سنی اسرا روی محصول دقت کنید.

بازی The Medium، یک بازی در سبک ماجرایی و وحشت روانشناختی (Psychological Horro) است. این بازی در سال ۲۰۲۱ توسط استودیو Bloober Team توسعه یافته و برای پلتفرم های Microsoft Windows و Xbox Series X/S به بازار عرضه شده است. این عنوان جذاب تنها به صورت تک نفره و در بخش داستانی قابل انجام است.

The Medium را میتوان به نوعی میراث‌دار وحشتی دانست که از بازی‌هایی همچون Silent Hills و نسخه‌های قدیمی Resident Evil به خاطر داریم. تیم سازنده‌ی بازی متشکل از افرادی است که در ساخت یکی از عناوین به یاد ماندنی ژانر وحشت، Layers of Fear دست داشته‌اند. موسیقی بازی توسط سازنده‌ی موسیقی Silent Hills تنظیم شده و از طرف دیگر زاویه دوربین بازی، به صورت ثابت و سینماتیک است؛ درست مشابه چند قسمت اول Resident Evil. از این رو بسیاری از گیمرها و منتقدان نظر مثبتی نسبت به این بازی دارند.

“Medium” به طور کلی به فردی گفته میشود که توانایی برقراری ارتباط با دنیای مردگان و ارواح سرگردان را دارد؛ در این بازی نیز Marianne شخصیت اصلی که تحت کنترل شما خواهد بود، به نوعی یک “Medium” است. Marianne پس از مرگ پدرخوانده‌‌اش که صاحب یک شرکت خاکسپاری و تدفین مردگان است، مسئول انجام تشریفات لازم برای مراسم خاکسپاری می شود. اما پس از مدتی با دریافت یک تماس تلفنی از فردی ناشناس، راهی یک هتل متروکه می شود تا پاسخ سوالات خود در مورد گذشته و ارتباطش با قتل های زنجیره ای رخ داده در این هتل را بیابد. در این میان Marianne باید ارواح سرگردان را نیز به زندگی پس از مرگ هدایت کند.

فضای کلی بازی از دو جهان جدا از هم تشکیل میشود؛ جهان مادی و جهانی که شاید بتوان آن را برزخ ارواح سرگردان نامید. اوج خلاقیت سازندگان بازی نیز در نشان دادن توازی این دو جهان نمایان میشود. Marianne میتواند به صورت همزمان جهان مادی و جهان ارواح را ببیند؛ شما هم همینطور! در طول داستان بازی، تصویر غالبا به دو بخش تقسیم میشود که هر کدام، یکی از این دو جهان را به تصویر میکشد. در واقع شما شخصیت بازی را همزمان در دو بخش تصویر کنترل میکنید. اجرای این ایده به نوبه‌ی خود جذابیت انجام این بازی را بیشتر کرده و حس ابهام و اتمسفر سنگین بازی را به خوبی به شما منتقل میکند. علاوه بر این، برای حل برخی از معماهای بازی، نیاز دارید که از قابلیت‌های Marianne در جهان ارواح نیز استفاده کنید.

گیم پلی بازی بیشتر حول محور حل کردن معماهای متعدد میگذرد. هرچه بیشتر در داستان بازی پیش میروید، معماهای بازی نیز سخت تر میشوند. در بازی باید دائما به دنبال شواهد و مدارک برای پی بردن به راز اتفاقات گذشته باشید. شاید عدم وجود مبارزه برای بازی‌های ژانر وحشت نکته‌ای منفی باشد اما در این the Medium این موضوع کاملا درست است. القای حس ترس در این بازی بیشتر به واسطه‌ی موقعیت، فضاسازی و صداگذاری است. دشمن خاصی در بازی نیست که بخواهید با آن مبارزه کنید. البته برخی از ارواح خبیث در بازی قصد حمله و تسخیر شما را دارند که بهترین و تنها راه مقابله با آنها فرار و مخفی شدن است. پیشنهاد میکنیم اگر وجود یک سیستم مبارزه‌ی درست و حسابی در بازی‌‌های ترسناک برایتان خیلی مهم است به سراغ این بازی نروید؛ اما اگر به دنبال عمق داستانی و شخصیت پردازی مناسب هستید و مدت‌هاست به دنبال عنوانی میگردید که تجربه‌ای سینماتیک در قالب بازی باشد، The Medium یکی از بهترین تجربه‌های شما خواهد بود.