نقد و بررسی بازی The Last Campfire

The Last Campfire عنوانی است در سبک اکشن ماجراجویی و معمایی با زاویه دوربین ایزومتریک که در سال 2020 برای PS4، Xbox One، رایانه های شخصی و Nintendo Switch به بازار عرضه شد. این بازی رایانه‌ای تنها دارای بخش تک نفره‌ داستان محور است.

The Last Campfire را می توان در آن دسته از بازیهای رایانه‌ای قرارداد که سعی دارند چیزی بیشتر از چند ساعت سرگرمی مجازی و ساختگی را به مخاطب ارائه کنند؛ بازی هایی که معمولا سعی دارند علی رغم ساختار کودکانه و فانتزی خود مفاهیمی عمیق و انسانی را به تصویر بکشند. The Last Campfire برای برخی از مخاطبان می تواند تا آن حد اثرگذار باشد که احساساتی ساده اما قدرتمند را در آنها به جریان بیاندازد.

یکی از جنبه‌های The Last Campfire که می توان گفت بیش از همه آن را منحصر به فرد کرده، طراحی خاص فضا و محیط این بازی است. این بازی جهانی خوش رنگ و لعاب دارد. به وضوح پیداست که طراحان این عنوان قصد داشته‌اند برای اثر گذاری بیشتر و انتقال احساسات جاری در جهان بازی، بهترین استفاده را از رنگ ها ببرند؛ فرمول همان فرمول ساده همیشگی است، رنگ های تیره و خاکستری برای بیان ناامیدی و رنگ های روشن و شادتر برای بیان احساس امیدواری به کار رفته اند. علاوه بر این، روایت داستان بازی این حس را می دهد که کسی دارد برای شما قصه تعریف می کند و اگر متوجه جریان داستان بشوید و همخوانی و نزدیکی آن با فضاسازی بازی را درک کنید، هرچه بیشتر جذب زیبایی The Last Campfire خواهید شد. این المان های ساده در این بازی به بهترین شکل ممکن کنار هم چیده شده اند تا تجربه‌ای منحصر به فرد را به مخاطب هدیه کنند.

گیم پلی بازی بسیار ساده طراحی شده؛ آنقدر ساده که بیشتر مواقع در طول بازی نیاز به انجام حرکت عجیب و غریبی نیست. گیم پلی The Last Campfire هیچ نوع درگیری و زد و خوردی در خود ندارد. شما تنها باید شخصیت کوچک و ملوس تحت کنترل خود را در حل پازل های ساده و گاها پیچیده که سر راه خود می بیند همراهی کنید و یا به دنبال اشیاء گمشده بگردید تا داستان بازی را پیش ببرید. به همین دلیل این عنوان به نظر بازی مناسبی برای کودکان کم سن و سال است. آنها حتی شاید از داستان بازی چیزی متوجه نشوند، اما بدون شک از دنیای این بازی و حل معماهای ساده‌ی آن لذت خواهند برد.

در دنیای The Last Campfire شما کنترل شخصیتی عجیب به نام Ember را به عهده دارید و تنها دشمن شما در این بازی که باید آن را شکست دهید ناامیدی است! بله، Ember کوچک در دنیای خود با مشکل ناامیدی و ناراحتی همنوعانش مواجه است و در طول بازی باید با درگیری ها و نارحتی های آنها مقابله کند و به بسیاری از این موجودات کوچک که هر یک به نوعی با مشکلات مختلفی رو به رو هستند کمک کند تا از بند این احساسات منفی نجات پیدا کنند و نور امید را دوباره در جهان خود درخشان ببینند. داستان بازی همینقدر ساده است اما نحوه روایت آن و استفاده درست و به جا از معماهای مختلف و هماهنگی آنها با فضای بازی تا حد زیادی انجام این بازی را بدل به تجربه‌ای دلنشین میکنند.

اگرچه The Last Campfire در نگاه اول یک عنوان بینظیر و بدون نقص به نظر میرسد – که البته تا حد زیادی هم همینطور است- اما بازی کمی ایرادات فیزیکی و ساختاری دارد. مثلا در برخی قسمت های این بازی شاهد افت فریم و یا نقص های کوچک گرافیکی هستیم که ممکن است برای عده ای ناخوشایند باشد. و یا شاید برخی از یک عنوان در سبک معمایی انتظار معماها و پازل های سخت تری داشته باشد؛ این عنوان شاید به خوبی نتوان انتظار آنها را از یک بازی معمایی برآورده کند و برخی پازلهای بازی بیش از اندازه ساده جلوه کنند. اما در کل این نواقص هم چندان از لذت انجام این بازی کم نمیکنند و بی تردید می توان انجام آن را به هر کسی توصیه کرد؛ خصوصا آنها که انتظار تجربه‌ای جدید، منحصر به فرد و کمی عمیق‌تر از یک بازی رایانه‌ای دارند.