نقد و بررسی بازی The Dark Pictures Anthology: House of Ashes

والدین عزیزی که قصد تهیه‌ی این عنوان برای فرزندان خود را دارند باید بدانند، House of Ashes عنوانی در سبک وحشت و بقاست. بازیکن در روند داستان بازی باید تصمیماتی بگیرد که ممکن است روی بقای شخصیت‌های اصلی موثر باشد. تصاویر خشونت آمیز و قساوت بار در روند داستان مشاهده می‌شود. پاشش خون، نمایش مرگ شخصیت‌ها، مواجهه با هیولا و القای حس وحشت در کنار یاس و ناامیدی، از محتوای آسیب رسان اصلی در این بازی هستند. لطفا در هنگام خرید به نشان رده بندی سنی اسرا روی محصول دقت کنید.

House of Ashes یک بازی ویدئویی ترسناک محصول ۲۰۲۱ است که توسط Supermassive Games توسعه یافته و توسط Bandai Namco Entertainment منتشر شده است. این سومین قسمت از مجموعه بازی‌های Dark Pictures است، پس از Man of Medan (2019) و Little Hope (2020). مانند بازی‌های قبلی این سری، House of Ashes دارای پنج قهرمان داستانی قابل بازی و روایتی چند خطی است که روند آن متاثر از انتخاب بازیکن است. صحنه های تصمیم گیری بازی که چندین مورد از آنها در طول داستان وجود دارد، می تواند به طور قابل توجهی مسیر داستان را تغییر دهد و روابط بین شخصیت های اصلی را شکل بدهد. با توجه به این انتخاب ها، هر یک از پنج قهرمان داستان می توانند تا انتها از داستان بازی حذف شوند.

داستان در جریان تهاجم سال ۲۰۰۳ آمریکا به عراق اتفاق می افتد. داستان روی پنج شخصیت متمرکز است - چهار آمریکایی که برای نیروهای مسلح ایالات متحده کار می کنند و یک عراقی که برای گارد جمهوری خواه کشورش کار می کند - که پس از درگیری دو طرف، داستان به یک معبد زیرزمینی باستانی منتهی میشود که اسراری وحشتناک در دل آن نهفته است. قهرمانان داستان باید راهی برای خروج از معبد باستانی بیابند و حتی با دشمنان خود برای پیشی گرفتن از موجودات خون آشام که منطقه را مورد حمله قرار می دهند، همکاری کنند. بنابراین ضرب المثل "دشمن دشمن من دوست من است" به عنوان موضوع اصلی بازی داستان بازی عمل می کند.

هسته اصلی گیم پلی بازی QTE است؛ بازیکن در روند داستان با موقعیت‌هایی رو به رو میشود که باید در کسری از ثانیه تصمیم بگیرد و دکمه یا اقدام مناسب و درست را برای نجات شخصیت‌های داستان پیاده سازی کند. علاوه بر این تصاویر و آیتم‌هایی نیز در جهان بازی پراکنده و مخفی شده‌اند که با یافتن آن‌ها اسراری در رابطه با پایان‌های احتمالی داستان بر بازیکن آشکار خواهد شد. این سیستم گیم پلی در تمامی بازی‌های این مجموعه و اکثر بازی‌های این استودیو، تاکنون به کار رفته‌ است. البته شاید در نگاه اول از دید برخی چندان جذاب نباشد اما زمان ثابت کرده که این گیم پلی یکی از بهترین گزینه‌ها برای بازی‌های داستان محور این‌چنینی به شمار می‌رود. این عنوان اولین قسمت از این مجموعه بزرگ است که از زاویه دوربین با قابلیت چرخش 360 درجه قابل کنترل بهره میبرد.

در طول داستان، بازیکنان باید چندین انتخاب داشته باشند که می تواند پیامدهای بلندمدتی بر پیشرفت روایت و درک شخصیت ها از یکدیگر داشته باشد. در این سناریوها، زمان محدودی وجود دارد که در آن فرد می‌تواند اقدام یا خط گفت‌وگویی را برای پاسخ‌گویی انتخاب کند. وقتی از آنها خواسته می شود تصمیمی بگیرند، قهرمانان ممکن است تصمیم بگیرند که چیزی نگویند یا کاری انجام ندهند. ترسیم آناتومیک مغز و قلب با هر انتخابی در House of Ashes همراه است، که نشان می‌دهد شخصیت بازیکن ممکن است اعمالی را بر اساس عقلانیت یا احساسات انجام دهد.

 برای ردیابی شاخه‌های روایت در مسیر بازی، منوی بازی دارای یک سیستم «اثر پروانه‌ای» به نام «بیبرینگ» است که تمام دوره‌های عمل بعدی مرتبط با هر شاخه و نتایج نهایی آنها را فهرست می‌کند. داستان با کات سین های شخصیتی به نام کیوریتور آمیخته شده است، که با بازیکنان در مورد انتخاب هایی که انجام داده اند صحبت می‌کند و سرنخ هایی درباره اتفاقات پیش رو ارائه می‌دهد. بقای هر پنج قهرمان به این تصمیمات حیاتی بستگی دارد و بازی بدون شخصیت های حذف شده نیز ادامه می یابد. در نتیجه، داستان بازی دارای چندین پایان است و این موضوع ارزش چندبار بازی کردن را به این اثر بخشیده است.