نقد و بررسی بازی Resident Evil 2 Remake

والدین عزیزی که قصد تهیه‌ی این عنوان برای فرزندان خود را دارند، بهتر است بدانند Resident Evil 2 Remake عنوانی در سبک وحشت و بقا است. جهان بازی، شهری است که بیشتر ساکنان آن به زامبی های آدم خوار تبدیل شده اند و بازیکن باید برای بقای خود آنها را بکشد و یا از دستشان فرار کند. المان های ترس در این بازی بسیار زیاد و تاثیر گذار هستند. محیط های بازی غالبا تاریک و خفقان آور و مملو از خطرات مختلف هستند که قرار گرفتن در این شرایط احساس ترس شدیدی در بازیکن ایجاد میکند. بازیکن میتواند با استفاده از انواع سلاح گرم و سرد، هیولاهای بازی را بکشد. کشتن در بازی با نمایش پاشیده شدن خون، تاثیر واقع گرایانه برخورد گلوله با بدن دشمنان و قطع عضو همراه است. قساوت و خشونت از عناصر اصلی این بازی هستند. اتفاقات مختلفی در روند داستان بازی نیز القا کننده حس یاس و ناامیدی در بازیکن خواهند بود. ESRA انجام این بازی را برای افراد کمتر از 18 سال مناسب نمیداند. لطفا در هنگام خرید به نشان رده بندی سنی اسرا روی محصول دقت کنید.

Resident Evil 2 Remake عنوانی در سبک وحشت-بقا است که در سال 2019 منتشر شده. این بازی در واقع نسخه بازسازی شده از قسمت دوم مجموعه است که انتشار آن به سال 1998 برمیگردد. زاویه دوربین بازی برخلاف نسخه اصلی اینبار به شکل سوم شخص با نمایی ثابت از پشت شخصیت بازی است. از سال 2019  تا 2022 این بازی برای کنسول‌های PS4، PS5، Xbox One – Series X|S، Nintendo Switch و رایانه‌های شخصی به بازار عرضه شد. این بازی تنها به صورت تک نفره در بخش داستانی قابل انجام است.

پس از تجربه متفاوتی که از قسمت هفتم این مجموعه داشتیم، کمتر کسی انتظار داشت Capcom چیزی بهتر از Biohazard منتشر کند. اما نسخه بازسازی شده قسمت دوم مجموعه همه چیز را تغییر دارد. این بازی دوباره ما را به فضا و حس و حالی برد که از دوران اوج این مجموعه –چهار قسمت ابتدایی آن- در ذهن داشتیم؛ یعنی حس واقعی تلاش برای بقا و حس ترس نابی که امضای عناوین ابتدایی مجموعه بودند. Resident Evil در دوران افول خود به سمت اشکن‌تر شدن پیش میرفت و این یعنی دقیقا خلاف آنچه واقعا باید باشد. انتظار طرفداران این است که دائما نگران تمام شدن مهمات‌شان باشند و با دانستن این موضوع، هر قدم را در روند بازی با احتیاط و ترس بردارند.

حال Resident Evil 2 Remake دوباره با این حال و هوا عجین میشود و شما را واقعا میترساند. در بازسازی این نسخه، استودیوی سازنده تمام تلاش خود را کرده که در کنار وفاداری به اصل و ریشه‌ی مجموعه، گیم پلی بازی را مدرن‌تر و به روز‌تر از همیشه ارائه کند. دوربین سوم شخص بازی دقیقا همان است که باید باشد؛ شما دائما مجبور هستید برای احتیاط به این طرف و آنطرف محیط بازی سرک بکشید و پشت و سرتان، پشت دیوارها و درها را چک کنید. حال در این بین میدانید که هیچوقت مهمات کافی برای کشتن همه زامبی ها ندارید و در بسیاری در موقعیت ها باید به چاقو و یا استفاده از آیتم های محیطی برای دفاع از خود بسنده کنید. 

اصل وفاداری به ریشه های مجموعه خصوصا در فضاسازی بازی کاملا نمایان است. محیط های بازی علاوه بر ارائه تجربه ای خاطره انگیز، حس ترس و دلهره را به خوبی منتقل میکنند. قدم زدن در خرابه های راکون سیتی، فاضلاب های حال به هم زن و راهروهای اداره پلیس متروکه، حس بدی به آدم میدهد؛ چرا که لحظه به لحظه با المان های مختلفی در این محیط ها به شما یادآوری میشود که روزی زندگی در این دنیا جریان داشته و حالا باید دائما با ترس ناشی از حضور زامبی های گرسنه در آن ها پرسه بزنید. 

بافت های گرافیکی، نورپردازی و طراحی فوق العاده فضاهای تاریک بازی، در کنار صداگذاری بی نقص آن، همگی در خدمت انتقال هرچه بهتر اینگونه احساسات در بازیکن هستند. انیمیشن های بازی به قدری روان و با کیفیت طراحی و در فضای بازی پیاده سازی شده‌اند، که چشم هر بیننده یا بازیکنی را به خود خیره خواهند کرد. تماشای خزیدن زامبی های وحشی به سمت دوربین و شخصیت بازی و یا متلاشی شدن مغز آنها پس از برخورد گلوله و یا حتی تاثیری که گلوله روی اعضای مختلف بدن آنها میگذارد، به شکل عجیبی حس واقعی و ملموسی در خود دارند. این بازی به قدری با جزئیات ساخته شده که توصیف آن در کلمات کمی سخت است؛ پیشنهاد میکنیم اگر از طرفداران این مجموعه هستید، این شاهکار را از دست ندهید.