نقد و بررسی بازی Remember Me

والدین محترم پیش از تهیه این بازی برای فرزند خود باید نکاتی را در نظر داشته باشند. محور اصلی روند بازی مبارزات است و به همین سبب خشونت در بازی به وفور به چشم می‌خورد. البته درگیری‌ها نمایش خون در بر ندارد اما گاه‌گاهی در خاطراتی که شخصیت اصلی آن‌ها را بازیابی می کند خشونت به اشکال مختلف دیده می‌شود. فضاهای بازی و همچنین بعضی از دشمنان، می‌توانند حس ترس را نیز به بازیکن انتقال دهند. در بازی بعضی از شخصیت‌ها دخانیات استعمال می‌کنند و همچنین ناهنجاری‌های اجتماعی از نوع استفاده از کلمات نامناسب ( به زبان انگلیسی) نیز در بازی وجود دارد. یأس و ناامیدی هم با توجه به داستان و فضای بازی به بازیکن انتقال می‌یابد. با توجه به موارد فوق ESRA انجام این بازی را به افراد زیر 18 سال توصیه نمی‌کند.

Remember Me در سبک اکشن - ماجرایی (Action-Adventure) با دوربین سوم‌شخص است. فضای بازی علمی-تخیلی است و در آینده‌ای نسبتأ دور جریان دارد. در سال 2084 حکومت موجود در فرانسه توسط یک تکنولوژی پیشرفته این امکان را برای مردم پدید آورده است که بتوانند خاطرات بد خود را پاک کنند و یا خاطرات خوش دیگران را در ذهن خود جای دهند، ولی در پس این اقدام نیروی حاکم این قدرت را دارد که افراد از طریق همین سیستم از بین ببرد یا مجبور به انجام کارهای مورد نظر خود کند. قهرمان داستان که دختری به نام Nilin است، زندانی شده و توسط همین تکنولوژی، تقریبا تمام حافظه خود را از دست داده است. او به کمک فرمانده یک گروه زیرزمینی برای فرار از زندان راهنمایی شده (او صدای مرد را توسط یک سیستم صوتی درون گوش خود می‌شنود) و از زندان می‌گریزد. در ادامه داستان نیلین سعی به بازیابی حافظه خود کرده و عملا عضو جنبش زیرزمینی ضد حکومت ظالم، می‌شود. او رفته‌رفته حافظه خود را به دست می‌آورد و سعی در متوقف کردن این سیستم مختل کننده حافظه می‌کند. گرافیک بازی در حد مناسبی ارائه شده و نوع طراحی ظاهری شخصیت‌ها تناسب مناسبی بین آن‌ها و داستان بازی ایجاد کرده است. موسیقی بازی توسط آهنگسازی مشهور ساخته شده است و بسیاری از علاقه‌مندان این بازی موسیقی بازی را بی‌نظیر توصیف کرده‌اند. در بازی ممکن است ایراداتی دیده شوند که گاه‌گاهی بازیکن را متوقف می‌کنند و مخاطب را مجبور به بارگذاری مجدد می‌کنند. ولی مشکل اصلی که می‌توان به بازی وارد دانست، نسبت به روند مأموریت‌های بازی است. صدای که در گوش نیلین او را به سمت مأموریت‌های مختلف هدایت می‌کند، به سادگی او را از نقطه‌ای به نقطه دیگر فرستاده و از مأموریتی به مأموریت دیگر هدایت می‌کند که این موضوع در برخی از این مأموریت‌ها غیر طبیعی به نظر می‌رسد. و در واقع هیچ تلاشی برای متقاعد کردن نیلین برای انجام آن‌ها صورت نمی‌گیرد. و از نگاهی دیگر نیلین در بعضی از مواقع بیشتر در نقش یک پادو ظاهر می‌شود تا یک قهرمان.