نقد و بررسی بازی Home Alone

Home Alone نام یک بازی رایانه‌ای بر اساس مجموعه فیلهای جذاب و خاطره‌انگیز "تنها در خانه" است، که در سال 2006 برای کنسول PS 2 منتشر شد. گرچه بسیاری سبک این بازی را به واسطه‌ی زاویه دوربین عمودی‌اش، "استراتژی" میدانند، باید گفت این بازی در واقع به یکی از زیر-ژانرهای استراتژی به نام Trap-em Up یا به اصطلاح "تله‌گذاری" تعلق دارد. این بازی به صورت تک نفره و دو نفره قابل انجام است.

همین ابتدا بگوییم این بازی –غیر از نام‌اش- هیچ ارتباط دیگری با فیلمها و تصاویری که از این نام در ذهن دارید ندارد. در اینجا با یک عنوان بسیار ساده و کودکانه رو به رو هستیم. بازیکن میتواند از بین 4 کودک، شخصیت مورد نظر خود را انتخاب کند. روند بازی هم به این شکل است که بازیکن باید در محیطی مارپیچ مانند که راهروها و درهای بسیاری دارد از دست دزدها مخفی شود و با هر وسیله‌ای که میتواند، به اصطلاح آنها را "کله‌پا" کند، حال این وسیله میتواند اتو یا جعبه ابزار باشد و یا یک عنکبوت زنده. اما هدف اصلی بازی این است که تمامی درها و پنجره‌های خانه را به دور از چشم دزدها قفل کنید تا از ورود دوباره‌ی آنها جلوگیری شود؛ در واقع این "کله‌پا" کردن دزدها موقتی بوده و پس از مدت کوتاهی دوباره برمیگردند. دزدها اگر متوجه حضور شخصیت بازی شوند به دنبال او دویده و او را میگیرند که در این صورت بازی تمام میشود.

فضاسازی و طراحی گرافیکی بازی بسیار ساده و کودکانه است. محیطهای بازی تا حدودی حالت کارتونی دارند و صداگذاری بازی هم این حال و هوای سادگی و کودکانه بودن بازی را تقویت میکنند. علاوه بر آن، همانطور که بالا نیز گفتیم سیستم انجام بازی هم بسیار ساده طراحی شده تا بیشتر برای کودکان و خردسالان جذاب باشد.