نقد و بررسی بازی Far: Changing Tides

والدین عزیزی که قصد تهیه‌ی این عنوان برای فرزندان خود را دارند، بهتر است بدانند Far: Changing Tides عنوانی در سبک ماجرایی-معمایی است. بازیکن در روند بازی باید کنترل یک کشتی بادبانی را برعهده بگیرد و آن را در میان دریا به حرکت در بیاورد. معماهایی سر راه بازیکن وجود دارند که حل کردن آنها نیازمند صرف وقت و حوصله خواهند بود. بازی هیچگونه درگیری و نبردی ندارد و خشونتی در آن دیده نمیشود. جو حاکم بر بازی و محیط های آن ممکن است تا حدودی القا کننده حس یاس و ناامیدی و ترس در بازیکن باشند. بازی محتوای آسیب رسان شدیدی ندارد و انجام آن برای کودکان بالای 7 سال بلامانع است. لطفا در هنگام خرید به نشان رده بندی سنی ESRA روی محصول دقت کنید.

Changing Tides، عنوان دومین قسمت از مجموعه Far و ادامه‌ای برای بازی Lone Sails است که در سال ۲۰۲۲ منتشر شده. زاویه دوربین این بازی درست مثل قسمت قبلی به صورت دو بعدی از کنار است و تاکنون برای کنسول های PS4، PS5، Xbox Series X|S، Xbox One، Nintendo Switch و رایانه‌های شخصی به بازار عرضه شده است. این بازی تنها به صورت تک نفره و در بخش داستانی قابل انجام است و مانند قسمت قبل در دسته بازی های ماجرایی-معمایی قرار می‌گیرد.

اول از همه گیم پلی بازی ساده‌ی این بازی را بررسی کنیم و آن را کنار بگذاریم تا به اصل ماجرا برسیم؛ Far: Changing Tides کنترل یک کشتی عجیب و غریب را به شما می‌سپارد. شما باید در نقش سکان‌دار کوچک و به ظاهر نهیف بازی، یک کشتی بادبانی چوبی را که موتور بخار دارد مدیریت کنید. مدیریت در اینجا بهترین توصیف برای گیم پلی است؛ این کشتی بخش‌های مختلفی دارد که نیازمند رسیدگی دائم و مرتب هستند؛ شما باید برای موتور کشتی سوخت تهیه کنید، بادبان را جمع و یا باز کنید و البته مراقب موانعی که گاه به گاه سر راهتان سبز می‌شوند نیز باشید. در یک کلام شما هم باید مراقب باشید که سرعت و شتابی که کشتی به سختی به آن رسیده از دست برود و هم منابع و سوخت کشتی را مدیریت کنید. علاوه بر این گاه‌گداری نیز معماهایی سر راه شما قرار می‌گیرند که چندان هم پیچیده نیستند و برای تنوع بیشتر گیم‌پلی بازی طراحی و در آن گنجاند شده‌اند.

اما اصل مطلب در این بازی، فضاسازی آن است. جهانی که Changing Tides به تصویر می‌کشد، دنیایی خالی از حیات است؛ متروکه و تیره و تار که بوی مرگ و رنگ تنهایی بر آن غالب شده. گرافیک مینیمالیستیک بازی و موسیقی آرامش بخش آن نیز به خوبی در خدمت القای همین حس به شما هستند. اما حس دیگری که با قدرتی باورنکردنی در سیر این بازی به شما منتقل می‌شود، احساس غلبه بر مشکلات و ادامه دادن تحت هر شرایط است. ملوان تنهای بازی، در عین جثه‌ی کوچک‌اش، یک تنه کشتی غول‌پیکری را به حرکت در میان امواج وا می‌دارد، که رسیدگی به آن کار چند نفر است. اما شما قرار است تنهای تنها این مسیر را طی کنید و از موانع بگذرید. گرافیک، فضاسازی، صداگذاری، موسیقی و حتی سکوت مطلقِ یکه شخصیت بازی، همگی در خدمت القای این احساسات قوی در شما هستند.

Far: Changing Tides سمفونی بی‌مانندی از گیم‌پلی روان و روایت داستانی بدون حتی یک خط دیالوگ است. بازی اصلا داستانی روایت نمی‌کند و هرچه در روند بازی از اتفاقات آن برداشت می‌کنید، همان است که باید برداشت می‌کردید. کاراکتر بازی نه معلوم است از کجا آمده و نه می‌دانیم به کجا می‌رود؛ تنها چیزی که از آن مطمئن هستیم این است که او با سختی های پیش رو و امواج خروشان زندگی مقابله می‌کند تا در این دنیای خالی از حیات و رو به زوال، به کورسوی امیدی برسد که شاید اصلا وجود هم نداشته باشد؛ اما او همچنان ادامه می‌دهد....به امید یافتن یک دوست و همراه.