نقد و بررسی بازی Bubble Shooter – Pop Bubbles

Bubble Shooter - Pop Bubbles با گیم‌پلی ساده و سرگرم‌کننده‌اش می‌تواند برای تمام سنین مناسب باشد ولی مواردی وجود دارد که نیازمند نظارت والدین است. نخست اینکه بازی به شدت می‌تواند اعتیادآور باشد و مخصوصاً کودکان کم سن و سال را وادار کند که به صفحه‌ی موبایلشان مدت زمان زیادی خیره شوند. تبلیغات (که بازیکن مجبور است آن‌ها را ببیند) نیز مورد دیگری است که باید به آن اشاره شود و مورد توجه والدین قرار بگیرد.

چه لذتی از ترکاندن حباب‌ها بالاتر؟
Bubble Shooter - Pop Bubbles، گیم‌پلی قابل فهم و گیرایی برای مخاطب خود دارد و همه‌ چیز در ترکاندن حباب‌های (که بیشتر به توپ می‌خورند تا حباب) جور و واجور و رنگارنگ بازی خلاصه می‌شود. بازیکن باید حباب‌های تحت کنترلش را به سوی حباب‌های همرنگ و مشابه خود شلیک کند و باعث ترکیدن آن‌ها شود. آنچه باعث می‌شود این اثر دیرتر از جذابیت بیافتد خلاقیت‌هایی است که در جریان بازی شاهد آن هستیم. مثلاً توپ آتشین که یک خط مستقیم حباب را از بین می‌برد یا بمبی که می‌تواند تا شعاع چند خانه‌ای دور و برش را بترکاند. بازی بیش از ۳۰۰۰ مرحله دارد که به خوبی می‌تواند بازیکن را برای لحظاتی هم که شده درگیر خود کند و از افکار روزمره‌اش دور بسازد.

نوا و نما
بازی فاقد هرگونه موسیقی است و تنها چیزی که به گوش می‌رسد صدای ترکیدن حباب‌ها یا برخود آن‌ها با یکدیگر است. چنانچه یک قطعه موسیقی آرامش‌‌بخش نیز ضمیمه‌ی اثر می‌شد می‌توانست جذابیت آن را چندین برابر کند.
گرافیک و طراحی بازی از عنصر سادگی تبعیت می‌کنند و خیلی خارق‌العاده و عجیب و غریب نیست. حباب‌ها خوش‌رنگ و زیبا هستند و منو و دکمه‌ها نیز خوب طراحی شده‌اند و فونت مناسب نیز روی کار قرار داده شده‌ است. بازی یک حالت دارد که روی حباب‌ها طرح‌هایی مثل برگ، ستاره و... می‌اندازد ولی این مورد روی جذابیت بصری بازی تأثیر شایانی ندارد.