نقد و بررسی بازی Bravo Team

والدین عزیزی که قصد تهیه‌ این عنوان برای فرزندان خود را دارند بهتر است بدانند Bravo Team عنوانی در سبک تیراندازی اول شخص است. بازیکن باید با استفاده از سلاح‌های گرم دشمنان را بکشد. نمایش پاشش خون و صداهای ناشی از درد کشیدن در بازی به تصویر کشیده می‌شوند و خشونت عنصر اصلی این بازی است. لطفا در هنگام خرید به نشان رده بندی سنی اسرا روی محصول دقت کنید.

Bravo Team عنوانی در سبک تیراندازی اول شخص است که در سال 2018 به صورت انحصاری برای کنسول PS4 منتشر شد. این بازی تنها با استفاده از هدست واقعیت مجازی VR قابل انجام است و زاویه دوبین اول شخص دارد. بازی به صورت تک نفره و دو نفره قابل انجام است و انجام تمامی مراحل آن از ابتدا تا انتهای بازی ۳ تا ۴ ساعت زمان می‌برد.

Bravo Team به عنوان یک بازی VR سبک تیراندازی در نگاه اول ظاهری مناسب دارد. گرافیک کلی بازی، فضاسازی و محیط کلی مراحل، بی نقص و کیفیت ساخت کلی بازی نسبتا خوب است. تیراندازی و صداگذاری بازی تا حدود زیادی واقع‌گرایانه بوده و می‌تواند تجربه‌ای جذاب در قالب VR برای شما باشد. اما متاسفانه ایرادات بازی بیشمار هستند؛ از روند یکنواخت مراحل بازی گرفته تا زاویه دوربین نامانوس آن و محدودیت‌های غیرضروری که در گیم پلی بازی با آنها رو به رو هستید، همگی در کنار هم پتانسیل بالای این بازی را هدر داده‌اند.

گیم پلی بازی بر پایه‌ی سنگر گرفتن و تیراندازی استوار است. بازی تا حدودی هم در این بخش مشابه واقعیت است. چرا که در یک تیراندازی واقعی نیز سنگر گرفتن بسیار حیاتی است. اما تمرکز بیش از اندازه روی این موضوع، جذابیت را از این عنوان می‌گیرد. شما کنترلی روی حرکت شخصیت‌تان ندارید و تنها برای تیراندازی می‌توانید دوربین و اسلحه را تکان دهید. زمانی که می‌خواهید جا به جا شوید، دوربین بازی به حالت سوم شخص در می‌آید و شما باید راه رفتن شخصیت تحت کنترلتان تا سنگر بعدی را تماشا کنید. از آنجا که محوریت اصلی بازی، سنگر گیری درست و تاکتیکال است، شما مجبورید بیشتر طول بازی را صرف تماشای راه رفتن سربازان کنید. حال در این میان حتی موقع دویدن نمی‌توانید از خود دفاع کنید و لذت تیراندازی حین حرکت نیز از شما گرفته شده است.

مراحل بازی بسیار تکراری و یکنواخت هستند. شما دائما باید از محیطی به محیط دیگر بروید، با دشمنان درگیر شوید، آنها را بکشید و از مسیر خروج به محل بعدی بروید و این روند را تکرار کنید. در بخش تک نفره می‌توانید به سایر سربازان دستوراتی بدهید و آن‌ها نیز اطاعت می‌کنند. این موضوع تا حدودی به عمق تاکتیکال بازی افزوده است اما در کل تغییر چندانی در روند بازی ایجاد نمی‌کند. برخی مراحل بازی نیز در بخش‌هایی حالت مخفی‌کاری دارد که با توجه به هوش مصنوعی بسیار ضعیف دشمنان بازی، این بخش‌ها بسیار کودکانه و ابتدایی هستند. در برخی مراحل هم باید با سلاح دورزن دشمنان را از فواصل دور هدف قرار دهید. این مراحل نسبتا جذاب هستند اما متاسفانه بسیار کوتاه و نادر.

بازی داستان خاصی هم ندارد. شما در نقش سرباز گروه ضربت بازی می‌کنید که باید با گروهک‌های تروریستی در کشوری خیالی در شرق اروپا مقابله کند. محیط‌های بازی غالبا خیابان‌ها و ساختمان‌های همین کشور است که بیش از اندازه خالی هستند و انگار تنها سربازان دشمن در این مناطق ساکن‌اند. بازی پتانسیل بسیار بالایی دارد اما همانطور که گفتیم، ایرادات بسیار زیاد آن مانع از موفقیت این عنوان در جایگاه یک بازی خوب سبک تیراندازی می‌شوند.