نقد و بررسی بازی ۲۰۴۸ Shoot & Merge Block Puzzle

اولین نکته‌ی قابل ذکر بحث دشوار بودن بخش مرحله‌ای بازی است؛ از مرحله‌ی ۳ به بعد، امتیاز در نظر گرفته شده برای اتمام آن تقریباً غیرقابل دستیابی است و عملاً این قسمت از بازی همینجا باید کنار گذاشته شود. کودکی که قصد تجربه‌ی بازی را دارد باید شناخت نسبی به اعداد انگلیسی داشته باشد و در حداقلی‌ترین حالت ممکن باید بتواند چشمی عددها را تشخیص دهد و موارد مشابه را با هم جور کند‌. والدین می‌توانند با این بازی، تعداد محدودی عدد انگلیسی را به کودک خود بیاموزند و اندکی نیز درس جمع کردن اعداد به او بدهند. این بازی می‌تواند سرعت و دقت عمل بازیکن را نیز تقویت کند چرا که او پس از چند شکست می‌آموزد (یا والدین نیز می‌توانند به او یاد بدهند) که باید انتخاب‌های دقیق‌تری داشته باشد چون زمان او برای حل کردن مسائل همواره در حال کم و کم‌تر شدن است. 

سخت و سخت‌تر شدن چینش کاشی‌ها
بازی گیم‌پلی آشنایی دارد؛ بازیکن در طول آن باید بکوشد کاشی‌ها (چه آن‌هایی که در دست خود دارد و چه آن‌هایی که در صفحه موجودند را) هم‌عدد بکند. بازی هر چه جلوتر می‌رود سخت‌تر می‌شود نه به علت اینکه سرعت بیشتر می‌شود بلکه به این خاطر که با بزرگ‌تر شدن اعداد زمان بیشتری طول می‌کشد تا کاشی‌ها را با هم جور کرد. بازی دو بخش مرحله‌ای و بی‌نهایت دارد؛ بازیکن در حالت نخست ۳۲ مرحله برای طی کردن دارد و در بخش دیگر می‌تواند تا جایی که ببازد به بازی کردن ادامه دهد.

نما و نوا
بازی دو پس‌زمینه‌ دارد که یکی چوبی و جنگلی و دیگری رنگارنگ و فانتزی است. بازی یک موسیقی نسبتاً آرام و عاری از هرگونه فراز و فرودی دارد که به خوبی می‌تواند مورد قبول ساده‌پسندان قرار بگیرد. این بازی نیز به رسم قریب به اتفاق آثار مشابه خود، بازی‌ساز توجه ویژه‌ای به جذابیت کار نداشته و خلاقیت خاصی نیز در اثر به کار نبرده است.