نقد و بررسی بازی یادگاران

در طول بازی، بازیکن با پراید مجهز به اسلحه‌ی خود باید دشمنان مختلفی را بکشد اما این معارضان هیولا مانند، در واقع چهره‌ی خشن و عجیب‌ و غریبی ندارند و نمی‌توانند روی بازیکن اثر سوء بگذارند و او را بترساند (هر چند ممکن است برای برخی کودکان اینگونه نباشد و باعث ترسشان شود). در ابتدا و زمانی که هنوز بازیکن با روند کار مثل نحوه‌ی جاخالی دادن از تیرها و حمله‌ی ناگهانی هیولاها آشنا نیست ممکن است احساس کند بازی سخت است ولی در ادامه و با هماهنگی که حاصل می‌شود این حس او از بین می‌رود. یادگاران می‌تواند تا حدود اندکی سرعت عمل و عکس‌العمل بازیکن را تقویت کند و او را سرگرم کند بدون اینکه زیانی به او برساند. 

جنگ پراید با هیولاها
همه چیز از یک پراید پرنده‌ی مجهز به سلاح لیزری شروع می‌شود؛ زمانی که دارد از روی بقایای آثار باستانی و درختان کاکتوس می‌گذرد. در طول مراحل بازی و در طرف مقابل این پراید پرنده، دسته‌ای از موجودات هیولا مانند شروع به پرواز می‌کنند که از دهانشان تیر پرتاب می‌شود و گاهی نیز بی‌محابا به بازیکن حمله می‌کنند. آنچه در این میان مهم است این است که بازیکن باید به خوبی از تیرهای دشمنان و حمله‌های انفجاری و گاه و بی‌گاهشان فرار کند و جاخالی بدهد. بازیکن طبق معمول بازی‌های اینچنینی یکسری عامل تسهیل‌گر در اختیار دارد که به او در راحت‌تر طی کردن مراحل کمک می‌کند مانند چکش کاوه (شلیک دو چکش به سمت دشمنان) ، پر سیمرغ (باعث برخورد رعد و برق به هیولاها می‌شود) و... که نام برخی از آن‌ها متناسب با حال و هوای باستانی بازی انتخاب شده است.

ثابت روی ۱۰۰۰ سکه
واحد پول بازی سکه است و فرآیند نه چندان جالبی بر دخل و خرج آن حکم فرماست؛ بازیکن به ازای هر برد صرفاً سکه‌ی او به عدد ۱۰۰۰ می‌رسد (روی این عدد قفل است و بالاتر نمی‌رود حتی با داشتن تعدادی سکه و بردن مراحل و گرفتن جایزه‌ی آن!) و در عوض آن، بازیکن باید برای هر فرصت دوباره ۸۰۰ سکه‌ی بدون جایگزین بدهد. نکته‌ی دیگر این است که در واقع بازی فقط مقدار سکه‌ی ۱۰۰۰ را می‌شناسد و با هر بار باز و بسته کردن آن، مقادیر بالاتر از ۱۰۰۰ به این عدد باز می‌گردند.

نما و نوا
بازی یک طراحی باستانی و تاریخی دارد؛ این را می‌توان به وضوح از نمادهایی مثل سرستون و طاق‌های استفاده شده در محیط بازی و از همه روشن‌تر از نام اولین و تنها فصل آن یعنی جمشید و سنگ‌نگاره‌ی پیروزی شاپور اول بر امپراتور روم (والرین) دانست. از طرفی نیز مجموعه‌ی یک خودروی لیزری، حال و هوای باستانی و کهن بازی و موجوداتی که شبیه هیولا هستند (در مراحلی یک حشره با صورت پیرزن و دشمنی با شلوار زیر) محیط بازی را فانتزی و عجیب و غریب کرده است. موسیقی اثر اگر گفته نشود برای بازی Clash Royale است خیلی شبیه به آن است؛ یک موسیقی آرام با فرازها و ارتفاع گرفتن‌هایی که با حال و هوای بازی هماهنگ است. بازی ایراد ریزی در بخش شنیداری دارد و هنگامی که صدای آن خاموش می‌شود باز هم صدای گرز گران به قوت خودش باقی است و قطع نمی‌شود.