نقد و بررسی بازی گروهبان

گروهبان در تقویت سرعت واکنش بازیکن می‌تواند مفید باشد و تجربه‌ی بازی از این نظر توصیه می‌شود.

افکت‌های خون و صحنه‌ی جنازه‌ی سربازان به میزان متوسط می‌تواند خشونت‌بار جلوه کند؛ به همین دلیل تجربه‌ی بازی برای ۱۵+ سال مناسب است.  

روند بازی:
گروهبان یک عنوان موبایلی در سبک شوتر است که بازیکن را در نقش یک سرباز پشتیبان به میدان نبرد می‌فرستد. در این اثر، سرباز وظیفه دارد تا حضور در سه منطقه‌ی عملیاتی که هرکدام شامل چندین ماموریت نبرد و دفاع با نام‌های پل، دفاع، سقوط و انهدام هستند، از نیروهای خودی پشتیبانی و حمایت کند و دشمن را از بین ببرد. سرباز در ابتدای هر مرحله باید هلیکوپتر خود را به دو اسلحه‌ی تیربار در طرفین هلیکوپتر و البته یک آر‌پی‌جی با حداقل چهار گلوله مجهز کند. پس از ورود به منطقه‌ی نبرد، بازیکن با کنترل حرکت تیربار در طرفین و فشردن ماشه، اقدام به شلیک به سربازان دشمن، ماشین‌های جنگی و تانک‌ها می‌کند. در پایان هر مرحله، میزان تلفات نیروهای خودی و نیروهای دشمن مشخص می‌شود که با توجه به آمار نوشته شده، بازیکن باید تلاش کند تا تلفات نیروهای خودی را کاهش و همچنان حملات خود را به سمت دشمن روانه کند. بازی سرعت عمل بالایی از مخاطب خود طلب می‌کند و همین موضوع، دشواری تجربه‌ی اثر را بالا می‌برد. بازی تلاش دارد تا یک نبرد نسبتاً واقعی را به تصویر بکشد و از این‌رو، بازیکن اثری از ارتقای سلاح‌ها یا قابلیت‌های ویژه در بازی نمی‌بیند و درگیر یک تجربه‌ی کلاسیک شوتر می‌شود.

گرافیک و صداگذاری:
گرافیک بازی روی چهار سطح متفاوت قابل تنظیم است که با توجه به سطح سخت‌افزار تلفن‌ همراه می‌تواند تغییر کند. فضای نقاط درگیری تقریباً شبیه به واقعیت طراحی شده و قابل قبول به نظر می‌رسد؛ به خصوص، زمانی که سطح گرافیک ارتقا داده شود نورپردازی محیط بسیار جذاب به نظر می‌رسد. صداگذاری سلاح‌ها و انفجار‌ها نزدیک به واقعیت صورت گرفته و جذاب به نظر می‌رسند.