نقد و بررسی بازی چلچلی

چلچلی یک بازی حافظه محور است که برای بزرگسالان بالای ۵۰ سال ساخته شده و اثری نسبتاً کامل و مؤثر در زمینه‌ی بهبود و به چالش کشیدن حافظه‌ی کوتاه مدت و بلند مدت آنان است. چلچلی همچنین می‌تواند فرآیندهای شناختی مانند محاسبه، تثبیت و افزایش ظرفیت حافظه‌ی دیداری و شنیداری و ترتیب و تقدم اشیاء و مفاهیم را که در بزرگسالان بالای ۵۰ سال تحلیل می‌رود و در کودکان نیاز به رشد دارد را رشد بدهد.
در مرحله‌ی آشپزی و خرید از فروشگاه، حافظه‌ی دیداری دخیل است و بخش آدرس‌یابی نیز مدارهای شنیداری مغز را تحریک می‌کند. به موازات افزایش سن (خاصه ۵۰ به بالا) دیر یا زود فرآیندهای شناختی انسان (انواع حافظه‌ از جمله دیداری، شنیداری، محاسبه و...) تحلیل می‌رود؛ چلچلی با تحریک مغز انسان در تلاش است تا کمکی هرچند کوچک به بزرگسالان کند تا دیرتر دچار زوال عقل گردند یا روند کاهش عملکرد شناختی در آنان کندتر اتفاق بیافتد. اینکه بازی برای بزرگسالان ساخته شده است دلیلی بر این نمی‌شود که دیگر رده‌های سنی نتوانند آن را تجربه کنند و از آن لذت ببرند. برای تجربه‌ی هرچه بهتر بازی توصیه می‌شود که بازیکن حداقل سواد خواندن و نوشتن داشته باشد. 

یک بازی حافظه محور متفاوت
چلچلی داستان یک مهمانی را روایت می‌کند که از صفر تا صد آن را باید مدیریت کرد. بازیکن‌ در ابتدا باید به فروشگاه و میوه‌ فروشی برود و مواد مورد نیاز یک وعده‌ی غذایی را بخرد و پس از حساب کردن پول آن آدرس محل خانه‌ی خود (که توسط یک فرمان صوتی به گوش بازیکن می‌رسد) را به تاکسی بدهد و به خانه برگردد. با حفظ کردن ترکیب مواد یک غذا بپزد و مهمانان را با حفظ کردن شماره‌‌ی تلفنشان دعوت کند. در آخرین بخش و مهم‌ترین آن‌ها بازیکن باید ۳ سوال از قسمت‌های همان مرحله را پاسخ دهد. چلچلی تعداد قابل توجهی مرحله‌ دارد که هر کدام سطوح دشواری متفاوتی دارند. بازی قسمت تمرین هم دارد که بازیکن می‌تواند در آن بخش‌های مختلف هر مرحله را تجربه کند و خود را برای بازی اصلی آماده کند.

نما و نوا
بازی گرافیک و طراحی قابل قبولی دارد. روی ترکیب رنگ‌ها، قوام و درخشش آن‌ها خوب کار شده‌ است؛ بازی‌ساز در پرداختن به اشیاء، جزئیاتشان و سایه‌‌ها نیز با تمام توان ظاهر شده است. چلچلی یک موسیقی ملایم دارد که به خوبی می‌تواند توجه بازی‌باز را روی بازی متمرکز کند.