نقد و بررسی بازی پازل دختر توت فرنگی

«پازل دختر توت فرنگی» یک بازی فکری سالم است که در تقویت قوه‌ی تصمیم گیری و حل معمای مخاطب اثر مثبتی دارد؛ بنابراین تجربه‌ی آن توصیه می‌شود و همچنین محتوای آسیب‌ رسان نیز در آن وجود ندارد و ضمن اینکه رده‌ی سنی بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای برای آن نیز ۳+ تعیین شده است.

 بازی در مواقعی به خصوص در سطح سخت شاید بازیکن خردسال و کودک را آزار داده و از ادامه‌ی تجربه‌ی بازی منصرف نماید، لذا توصیه می‌شود والدین هر از گاهی به فرزند خود در تجربه‌ی بازی کمک کنند تا بار آموزشی بازی افزایش یابد. 

روند بازی:
«پازل دختر توت فرنگی» یک بازی بسیار معمولی و بدون پیچیدگی خاص در سبک معمایی و جورچین است که با قرار دادن دست کم ۴۵ پازل مختلف با طراحی‌های رنگارنگ و سرزنده از کاراکتر اصلی بازی که توت فرنگی نام دارد، بازیکن را وارد چالش حل جورچین بکند. بازی پیش از آغاز مراحل، از بازیکن می‌پرسد که می‌خواهد وارد سطح آسان حل جورچین‌ها شود یا سطح سخت؛ در اینجا، بازیکن با انتخاب سطح آسان، وارد چالش حل جورچین‌های ۱۶ قطعه‌ای می‌شود که البته حل آن‌ها چندان هم سخت نیست. همچنین بازیکن اگر سطح سخت را انتخاب کند، مجبور است تا هر پازل را با کنار هم قرار دادن ۳۶ قطعه، حل نماید؛ در واقع، جورچین‌های سطح سخت، ۲۰ قطعه بیشتر برای حل شدن، پیش روی شما قرار می‌دهند. در ادامه و پس از آغاز بازی، مخاطب ابتدا تصویر درست و کامل جورچین را برای لحظاتی می‌بیند و سپس، مشغول کنار هم قرار دادن قطعات پازل می‌شود.

البته یک نکته‌ی مهم وجود دارد و آن هم این است که جورچین در حالت به هم ریختگی نیز همچنان خطوط مرزی هر قطعه‌ی پازل را نمایش می‌دهد و همین موضوع باعث شده تا تجربه‌ی بازی حتی در سطح سخت نیز چندان چالش‌محور نباشد و بازیکن با استفاده از مهارت حدس و آزمایش جورچین را پس از مدت‌زمان محدودی حل کند؛ همچنین این موضوع باعث شده تا نقش حدس و آزمایش‌ در حل جورچین‌ها پررنگ‌تر از بعد فکری بازی باشد که شاید برای هر مخاطبی چندان جالب به نظر نرسد. در نهایت، بازیکن با حل هر پازل، وارد مرحله‌ی بعدی می‌شود که البته با افزایش جزییات طراحی هر عکس، چیدن درست قطعات آن پازل دشوارتر از قبل می‌شود.

فضای بازی:
پازل دختر توت فرنگی در یک فضای بصری بسیار ساده و کودکانه با یک رنگ‌بندی بسیار معمولی اما شاد توسعه یافته که می‌تواند برای بازیکنان کودک و خردسال، جذابیت زیادی داشته باشد. بازی موسیقی متن ندارد و در یک اتمسفر آرام، قابل تجربه است.