نقد و بررسی بازی ندای افتخار

سبک بازی اکشن و تیراندازی است و انفجار در آن امری طبیعی می‌باشد. بازی به علت تیراندازی‌ همراه با خون‌ریزی و کشتن دشمنان دارای میزان متوسطی از خشونت می‌باشد. خشونت بازی باعث گردیده است که برای آن محدودیت سنی ۱۲+ در نظر گرفته شود. 

یک مبارز همه فن حریف
ندای افتخار نیز مانند دیگر بازی‌های اکشن و تیراندازی با مرحله‌ی تمرینی و آموزشی آغاز می‌شود که در این قسمت بازیکن با موتورسواری، ماشین‌سواری، تانک‌سواری و تیراندازی آشنا می‌شود. بازیکن در نقش میثم که یک رزمنده است هر کاری را در جبهه انجام می‌دهد: از راندن انواع وسایل نقلیه مثل موتور و ماشین و تانک گرفته تا شلیک کردن و درگیری با سلاح گرم که البته کار او بیشتر رانندگی است. بازی هفت فصل و تعداد زیادی مرحله دارد که طبق خط داستانی آن، میثم در شرایط مختلف آب و هوایی نظیر برفی و بارانی حضور می‌یابد و کارهای گوناگونی مثل شناسایی، دفاع از مواضع خودی، شناسایی و تعقیب و گریز دشمن و... را انجام می‌دهد. در کل میزان هیجان و جذابیت بازی کم است و نمی‌تواند به خوبی حس یک بازی اکشن را به مخاطب منتقل کند و به همین علت بازی پس از مدتی برای بازی‌باز خسته‌کننده شده و به فراموشی سپرده می‌شود.

نوا و نما
در بازی یک قطعه‌ی موسیقایی هیجان‌انگیز پیش از مراحل و در حین آن‌ها پخش می‌شود که می‌تواند انرژی مضاعفی به بازیکن برای ادامه‌ی کار بدهد. جلوه‌های صوتی انتخابی اثر خیلی خوب نیستند ولی زیادی هم بد نیستند. بازیکن در مواجهه‌ی اولیه با اثر به یاد بازی‌‌های چندین سال پیش می‌افتد؛ دوره‌ی گذار بین گرافیک و طراحی پیکسلی و آثار خوش رنگ و لعاب امروزی. رنگ‌ها و کیفیت بافت‌ها در سطح متوسطی قرار دارند و در کل اشتیاق بصری خاصی در بازی‌باز برای ادامه‌ی اثر ایجاد نمی‌کند.

خرید درون برنامه
همانطور که اشاره شد بازی هفت فصل دارد که تنها دو تا از آن‌ها به طور رایگان در دسترس هستند. مابقی فصول را باید با صرف پول و از طریق خرید درون‌برنامه باز کرد. برای باز کردن تمام بخش‌های بازی باید بیش از ۱۴۰ هزار تومان پول داد که واقعا مبلغ گزاف و سنگینی است.