نقد و بررسی بازی تسخیرگران

مبنای بازی بر حمله به دیگر بازیکنان و تصرف ساختمان‌های آن‌ها است. اما این حمله و خشونت نشان داده نمی‌شود و صرفاً نتیجه‌ی مبارزه به نمایش درمی‌آید. بازی دارای یک اتحاد است که بازیکنان می‌توانند به آن بپیوندند و با یکدیگر به انجام ماموریت‌ها بپردازند که در این اتحادها، پیام دادن ممکن است. 

گیم‌پلی:
بازی به صورت مرحله‌ای ساخته شده است و با شروع هر مرحله به بازیکن چندین ساختمان داده می‌‎شود. در هر یک از ساختمان‌ها سربازانی آماده هستند تا بازیکن با آن‌ها به ساختمان‌های دیگر بازیکنان حمله کند. درون هر یک از این ساختمان‌ها سربازهای مختلفی تمرین می‌بینند. از پیاده نظام‌ها تا سرباز‌هایی سوار بر قوچ که سرعت بالایی دارند. یک سری از این سربازها هم صرفاَ حالت دفاعی دارند و سربازی در آن‌ها اضافه نمی‌شود و بازیکن باید از ساختمان‌‎های دیگر سربازها را به آن ساختمان بفرستد. وقتی ساختمان‌ها به نصف حداکثر سرباز خود می‌رسند می‎‌توان آن‌ها را با کم شدن نیمی از سربازها ارتقا داد تا حداکثر سرباز موجود در آن ساختمان بیشتر شود. بازیکن با انتخاب هر یک از ساختمان‌های خود می‌تواند به یک ساختمان رقیب خود حمله کند. در هر حمله نیمی از سربازان آن ساختمان به ساختمان حریف حمله می‌کنند. بعد از رسیدن سربازان به ساختمان حریف، سربازان با هم درگیر می‌شوند و اگر تعداد سربازان حمله‌کننده بیشتر از تعداد سربازان ساختمان باشد، ساختمان به تصرف بازیکن حمله‌کننده درمی‌آید. مراحل بازی از دو بازیکن شروع می‌شود و به مرور تعداد بازیکنان در یک مرحله بیشتر می‌‎شود. برای رسیدن به ساختمان‌های پشتی رقیب، باید ابتدا ساختمان‌های جلوتر را در تصرف خود گرفت. در بازی یک سری طلسم هم وجود دارد که با پر شدن یک نوار، می‌توان از آن‌ها استفاده کرد و به کمک سربازان رفت.

گرافیک و رابط کاربری:
در منوی اصلی بازی ما با چیزی شبیه به بازی Clash Royale طرف هستیم. بعد از بردن در هر مرحله به بازیکن جعبه داده می‌شود که درون آن سربازها، ساختمان‎‌ها و طلسم‌ها بیرون می‌آیند و بعد از رسیدن به تعدادی معین می‌توان آن‌ها را ارتقا داد. بازی دارای یک فروشگاه است که می‌توان از آن جعبه‌های مختلفی برای ارتقا خرید. بازی یک وجه آنلاین هم دارد که در  آن می‌توان به دیگر بازیکنان حمله کرد، اتحاد تشکیل داد و دارای یک قسمت برترین‌ها هم هست که برترین بازیکنان را نشان می‌دهد. گرافیک بازی هم چشم‌نواز و فانتزی است. به طوری که خشونت‌ها اصلا دارای جزئیات نیستند و به نمایش درنمی‌آیند. پس از هر مرحله از بازیکن پرسیده می‌شود که در ازای دیدن تبلیغ، سکه‌های بیشتری دریافت کند.